Η πολιτική κάστα έχει την υποχρέωση επί τέλους, τώρα που οι μάσκες των “φίλων μας” έπεσαν, να εκφράσει απόλυτα τη θέληση και τη βαθιά πεποίθηση των πολιτών

 

Του Κώστα Παντελάκη
 
Ανέξοδοι ηρωισμοί, διαδικασίες χωρίς ουσία και παληκαρισμοί της κακιάς ωρας, την ιδια στιγμή που δεν θέλουμε με τίποτα να καταπιαστούμε με την παραγωγή και την ανάπτυξη, που είναι και τα ζητούμενα. Oι υποσχέσεις, οι δεσμεύσεις, τα όμορφα λόγια κι οι ανέξοδες επιβραβεύσεις των εταίρων, αποδείχτηκαν φτηνά, δόλια ψεύδη. Κάθε μέρα απαιτούν περισσότερα και ωθούν την κυβέρνηση να επιβάλλει στον Ελληνικό λαό μιά καταστροφική Σισύφεια προσπάθεια, που η κατάληξή της είναι προκαταδικασμένη.

Οι μόνοι πια που χειροκροτούν τους δανειστές επιβραβεύοντας τις εγκληματικές και αδιέξοδες παρεμβάσεις τους τις οποίες και βαφτίζουν υποκριτικά ΄΄μεταρρυθμίσεις’’, είναι όσοι με το πρόσχημα της τάχα ρεαλιστικής προσέγγισης των προβλημάτων, προσπαθούν να κρύψουν είτε την οικονομική ωφέλεια που οι ίδιοι απόλαυσαν όλον αυτό τον καιρό κι απολαμβάνον ακόμη από την εφαρμογή των τροϊκανικών επιταγών, είτε τη συναισθηματική και φυσική τους απόσταση από τα δρώμενα στη χώρα, μιάς και οι ίδιοι ΔΕΝ ΖΟΥΝ ΕΔΩ και αδιαφορούν παντελώς για το εάν ο Ελληνικός λαός καταστρέφεται χωρίς επιστροφή. Όλοι οι άλλοι, είτε δεξιοί, είτε αριστεροί, είτε αριστεροδεξιοκεντρώοι, από όποια πλευρά και αν το κοιτάξουμε πια, συμφωνούμε ΠΩΣ ΑΛΛΟ ΕΤΣΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ. Η πολιτική κάστα έχει την υποχρέωση επί τέλους, τώρα που οι μάσκες των “φίλων μας” έπεσαν, να εκφράσει απόλυτα τη θέληση και τη βαθιά πεποίθηση των πολιτών, ότι η μόνη από εδώ και πέρα ορθή (και …όρθια) στάση, είναι η σταθερή αντίσταση στα εκβιαστικά τελεσίγραφα και η σθεναρή υπεράσπιση του δικαιώματος της χώρας και των πολιτών της, στην επιβίωση και την αξιοπρεπή ζωή. Τα Ευρολεφτόδεντρα τα έχει ο “έντιμος καί ηθικός” κύριος Γιουνκέρ στο Λουξεμβούργο, όπως ομολόγησε ο ίδιος. Φύονται όμως και σε πολλά άλλα μέρη, όπως το City του Λονδίνου, το Λιχτενστάιν, το Μονακό, το Σαν Μαρίνο, την Ανδόρρα την κατάλευκη Ελβετία και στις αλυσίδες των Βρεττανικών και Αμερικανικών νήσων της πάλαι ποτέ κραταιάς Κοινοπολιτείας. Η Κύπρος κάτι είχε καταφέρει με τα Ρουβλόδεντρα, αλλά της τα κόψανε οι “έντιμοι εταίροι” γιατι νοθεύανε την “πιάτσα” τους. Τα προγραμμάτισε κι ο κ.Σαμαράς κάποτε στα Ζάπεια για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά μετά απο τόσες σφαλιάρες, πού να τα θυμάται.. Τό γεωπολιτικό σκάκι που παίζεται στην περιοχή απαιτεί δυνατούς παικτες και προπαντός στέρεο πλέγμα συμμάχων . Το διεθνές νομικό πλαίσιο που μας ευνοεί δεν είναι αρκετό για να εξασφαλίσει τα δίκαια της πατρίδας μας καθώς ο γείτονας δεν σέβεται τίποτα . Το οτι μπορει η χωρα μας να εκμεταλλευτει τη ευνοϊκη διπλωματικη “σχισμη” σημερα, ειναι ευνοητο, αλλα με πολλη προσοχη γιατι η ρευστοτητα κυριαρχει σε ολο το πλανητη. H πρόσδεση στο άρμα της Γερμανίας δεν συμφέρει την Ελλάδα,εφόσον δεν έχουμε τη δύναμη να είμαστε αυτόνομοι… Επικοινωνιακά,πολλές φορές η οικονομική μας κατάσταση αποτέλεσε θέμα έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης. Καμία φορά όμως η οικονομική προβληματική δεν συνδυάσθηκε με “τέτοιου τύπου” μικροπολιτική, η οποία ενισχύει την πεποίθηση στην κοινωνία , αφενός ότι η “πολιτική” είναι μια δραστηριότητα που δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς, και αφετέρου ότι σήμερα οι “πολιτικοί” αποτελούν αναστήματα τα οποία στηρίζονται στο περισσό θράσος και υποκρισία. Να διαβείτε τον Ρουβίκωνα κύριοι, όμως Μήν πέσετε μέσα και πνιγείτε…