Πώς μετατρέπουν την Ελλάδα σε εργασιακό παράδεισο (για εργοδότες)

Ακόμη φθηνότερη καθίσταται η εργασία στην Ελλάδα μετά τη χθεσινή συμφωνία που επετεύχθη ανάμεσα στην τρόικα και την ελληνική κυβέρνηση.

Οι εισφορές γίνονται λιγότερες ενώ οι εργοδότες θα μπορούν να επιλέγουν προσωπικό με ακόμη χαμηλότερο μισθό από μια «δεξαμενή» μακροχρόνια ανέργων στην οποία βρίσκονται περισσότεροι από 480.000 άνθρωποι.
Γράφει: Θάνος Τσίρος

Εμμέσως, καταργείται και το δικαίωμα της αποζημίωσης καθώς αναμένεται να ενισχυθεί και ο θεσμός των «δανεικών» εργαζομένων. Μέσω του συγκεκριμένου θεσμού, οι εργοδότες θα μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες από τι οποίες θα «δανείζονται» εργαζόμενους.


Οι εργαζόμενοι αυτοί θα υπογράφουν συμβάσεις διάρκειας έως 36 μηνών οι οποίες στη λήξη τους θα ανανεώνονται χωρίς κανένα δικαίωμα στην αποζημίωση. Ακόμη και το γεγονός ότι δεν τέθηκε σε αυτό το γύρο ζήτημα αλλαγής του νόμου για τις απεργίες ή ουσιαστικής τροποποίησης του νόμου περί ομαδικών απολύσεων, θεωρείται προσωρινή «ανακωχή» καθώς το θέμα θα ξανανοίξει στον επόμενο γύρο.

Η είδηση αυτής της διαπραγμάτευσης είναι ότι οι τριετίες για τους μακροχρόνια ανέργους θα αναγνωρίζονται σε ποσοστό 50%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας εργοδότης θα μπορεί να προσλάβει έναν μακροχρόνια άνεργο με ακόμη χαμηλότερο μισθό. Ασφαλώς, το κυβερνητικό επιχείρημα είναι ότι αυτό θα συμβάλλει στον περιορισμό της ανεργίας. 

Εγείρεται όμως ένα ερώτημα: Ποιος εμποδίζει τον εργοδότη να αντικαταστήσει το προσωπικό που έχει με ακόμη «φθηνότερο»; Ή πιο απλά, να διώξει έναν υπάλληλο ο οποίος εισπράττει τις τριετίες του στο 100% και να προσλάβει έναν άλλον με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας οποίος θα αμείβεται με 11% λιγότερα; Ειδικά σε επαγγέλματα που παρατηρείται πολύ μεγάλη κινητικότητα (εταιρείες security, σουπερμάρκετ κλπ) θα γίνει το έλα να δεις, εκτός και αν το υπουργείο Εργασίας προνοήσει ώστε οι προσλήψεις μακροχρόνια ανέργων με χαμηλότερο μισθό να μην επιτρέπονται σε περίπτωση που έχει προηγηθεί απόλυση.

Το εργοδοτικό κόστος για την ασφάλιση ενός εργαζόμενου μειώνεται κατά 2,9 ποσοστιαίες μονάδες κάτι που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις θα κερδίσουν περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ. Και αυτό το μέτρο, δεν συνδέθηκε με την καταπολέμηση της ανεργίας. 

Θα μπορούσαν να θέσουν ως προϋπόθεση για τη μείωση των εισφορών, την πρόσληψη νέων υπαλλήλων. Δεν το έκαναν. Έτσι, είναι αμφίβολο αν το μέτρο θα οδηγήσει σε αύξηση των θέσεων απασχόλησης ή απλώς σε αύξηση των διανεμόμενων κερδών.

Τι απέμεινε ως «πρόβλημα» για τους εργοδότες: οι αποζημιώσεις απόλυσης. Ένα ακόμη βήμα γίνεται τώρα καθώς ενισχύεται ο θεσμός των «δανεικών» υπαλλήλων. Και ένα βήμα θα γίνει στο επόμενο στάδιο όταν θα μπει ξανά στο τραπέζι το ζήτημα της υποχρέωσης του εργοδότη να καταβάλλει αποζημίωση στον εργαζόμενο ακόμη και όταν αυτός θα βγαίνει στη σύνταξη.

fmvoice.gr