Μετά τις ευρωεκλογές και ανάλογα με το αποτέλεσμα -και την ερμηνεία του- θα κριθεί εάν τα σχέδια του Αντώνη Σαμαρά περί μετεξέλιξης της Νέας Δημοκρατίας θα καρποφορήσουν και σε ποια κατεύθυνση, καθώς οι πρωταγωνιστές στο γαλάζιο παιχνίδι θα διαλέξουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Σχέδια τα οποία ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κρατά στο συρτάρι του εδώ και ένα χρόνο, για να τα υλοποιήσει στο κατάλληλο timing και όταν νιώσει αρκετά ισχυρός για να προχωρήσει.
Εν τω μεταξύ στο καραμανλικό και στο μητσοτακικό στρατόπεδο παρακολουθούν διακριτικά τη σχετική φημολογία, έχοντας αντιρρήσεις κυρίως όσον αφορά την ιδεολογική κατεύθυνση του εγχειρήματος και τα πρόσωπα που θα δώσουν το στίγμα.
Αντιρρήσεις δηλαδή αντίστοιχες με αυτές που εκφράστηκαν για την κατάρτιση του ευρωψηφοδελτίου, η οποία εν πολλοίς ερμηνεύθηκε και ως προάγγελος της τακτικής με την οποία θα κινηθεί η υπό τον Αν. Σαμαρά μετεξέλιξη του κόμματος.
Εμπνευστής του σχεδίου μετασχηματισμού της Ν.Δ. σε ένα νέο πολιτικό φορέα φέρεται ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, βουλευτής Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος πάντως αποφεύγει να τοποθετεί το νέο εγχείρημα σε σχέση με το δίπολο Δεξιά-Αριστερά, προτιμώντας τους όρους «πατριωτικό» και «ευρωπαϊκό».
Είναι σαφές όμως πως στόχος μιας τέτοιας κίνησης θα είναι η ανάκτηση της κυριαρχίας στο χώρο της Δεξιάς και η προσέλκυση άστεγων πολιτικά φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων από το ΠΑΣΟΚ.
Η άποψη άλλωστε του Φαήλου Κρανιδιώτη «δεν υπάρχει Κεντροδεξιά χωρίς τη Δεξιά», στο άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την περασμένη Κυριακή, δεν είναι προσωπική, καθώς τη συμμερίζονται υψηλόβαθμα στελέχη του Μαξίμου, που θεωρείται ότι εκφράζουν απόλυτα τον κ. Σαμαρά.
Η λογική αλλά και το πρόβλημα αυτής της προσέγγισης είναι συγχρόνως πως ο κ. Σαμαράς έχασε τη συντριπτική απήχηση που είχε στη λαϊκή Δεξιά ήδη από τον Νοέμβριο του 2011 λόγω της μνημονιακής στροφής και αυτή τη στιγμή έχει μάλλον την ανοχή του Κέντρου, ελλείψει ουσιαστικής εναλλακτικής, παρά ερείσματα σε αυτό.
Οι φυλές της Ν.Δ. σε επιφυλακή
Ο πρωθυπουργός μπορεί να είναι ο αδιαμφισβήτητος πρόεδρος της Ν.Δ., όμως η παράταξη παραμένει πάντα βαθύτατα καραμανλική -γι' αυτό άλλωστε και ο δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος, όταν κάλεσε τη Μεγάλη Τετάρτη τον κ. Σαμαρά να ιδρύσει νέο κόμμα, επικαλέστηκε το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Μεταπολίτευση.
Είναι λογικό συνεπώς το ενδιαφέρον να στρέφεται στη στάση του Κώστα Καραμανλή απέναντι στα σενάρια μετεξέλιξης της Ν.Δ., αλλά και γενικότερα των καραμανλικών, οι οποίοι όμως δεν λειτουργούν ως μία ενιαία συντονισμένη ομάδα, αν και μοιράζονται κοινές αρχές.
Η διάθεση στο καραμανλικό στρατόπεδο μετά την υπόθεση Μπαλτάκου είναι σαφής: «Στηρίζουμε τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά περιμένουμε αλλαγή πορείας προς το Κέντρο». Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής, ο οποίος εξακολουθεί να απέχει από τα κομματικά και πολιτικά δρώμενα, δεν φέρεται να ενδιαφέρεται τόσο για την αλλαγή του ονόματος όσο για τη συνέπεια στις ιδεολογικές αρχές της Κεντροδεξιάς. Με τη λογική αυτή συντάσσονται de facto όλοι οι καραμανλικοί.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ευάγγελος Αντώναρος, ερωτηθείς από την «Κ.Ε.» στις 6 Απριλίου για τα σενάρια μετεξέλιξης της Ν.Δ. σε νέο κόμμα με διαφορετικό όνομα, είχε απαντήσει: «Τα μεγάλα κόμματα δεν ιδρύονται ούτε με ληξιαρχικές πράξεις γέννησης ούτε με πομπώδεις αλλαγές του ονόματός τους.
Αλλωστε κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει πειστικά μόνο ο ιδρυτής τους ή κάποια πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Για να πάει μπροστά ένα κόμμα δεν χρειάζεται ούτε καινούργιο λογότυπο ούτε δήθεν μεταγραφές ασήμαντων προσώπων από άλλους χώρους», ενώ τη Μεγάλη Τετάρτη δήλωσε πως συμφωνεί απόλυτα με το σχόλιο του Ευριπίδη Στυλιανίδη: «Οταν έχεις έναν πλάτανο που άντεξε στο χρόνο δεν τον κόβεις για να βάλεις στη θέση του μια μικρή ελιά».
Οσο για την Ντόρα Μπακογιάννη, όπως δήλωσε στην «Κ.Ε.» πριν από μία εβδομάδα θεωρεί πως το θέμα δεν είναι το όνομα της Ν.Δ., αλλά η ουσία, δηλαδή: «Η διεύρυνση του κόμματος στις ανοικτές λογικές, λογικές οι οποίες του επέτρεψαν να φτάσει σε μια ορισμένη εποχή στο 47% και 48%».
Είναι προφανές επομένως ότι εάν η επανίδρυση της Ν.Δ. έχει ακόμα πιο δεξιά κατεύθυνση, με πρωταγωνιστές στελέχη τα οποία προέρχονται από άλλους χώρους (όπως το ΛΑΟΣ) και εμφανή στόχο τη δημιουργία ενός απόλυτα ελεγχόμενου από τον κ. Σαμαρά κόμματος, θα συναντήσει έντονες αντιδράσεις από πολλές πλευρές.
Σε αυτή την περίπτωση ο πρωθυπουργός θα πρέπει να μετρήσει τις δυνάμεις του και να εξετάσει πόσοι θα τον ακολουθήσουν στο νέο εγχείρημα.
Στελέχη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος με γνώση και λόγο στις εξελίξεις χαρακτηρίζουν πάντως πρόωρο να διεξάγεται αυτή τη στιγμή συζήτηση επί των σεναρίων μετεξέλιξης της Ν.Δ. και πως αυτή η μετεξέλιξη δεν είναι βέβαιον πως θα λάβει χώρα την επομένη των ευρωεκλογών.
Ο λόγος είναι πως οι αποφάσεις του κ. Σαμαρά θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα: Εάν η ετυμηγορία της κάλπης είναι αρνητική, θα προτιμήσει να περιμένει ένα καλύτερο momentum, όταν για παράδειγμα έχει στα χέρια του την οριστική απόφαση για το χρέος. Εάν επιτύχει την ισοπαλία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή έστω ένα ελαφρύ προβάδισμα, η πρωτοβουλία κινήσεων θα είναι δική του.
Ο πιο καθοριστικός όμως παράγοντας είναι η τύχη του ΠΑΣΟΚ, καθώς από αυτή θα κριθεί η σταθερότητα της κυβέρνησης και άρα το ενδεχόμενο αλυσιδωτών πολιτικών εξελίξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου