Τα περιθώρια στενεύουν για τον παγκοσμιοποιητικό πολιτικαντισμό στην Ελλάδα και οι συγκυρίες απαιτούν καθαρά εθνοκεντρική πολιτική και εμπρός στον κίνδυνο που γιγαντώνεται στο ελεύθερο κομμάτι της Θράκη μας, με την πρωτιά τουρκικών κομμάτων σε Ξάνθη και Ροδόπη.
Η άνοδος του Ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, αντί εκθειάζεται μηχανικά η ομοσπονδοποίηση της «Γηραιάς Ηπείρου», που στην ουσία σημαίνει υπερσυγκέντρωση εξουσιών σε ξένα χέρια, να ορθωθεί πατριωτικός λόγος κόντρα στον παγκοσμιοποιητικό.
Τόσο καιρό η Θράκη ήταν παρατημένη στα χέρια των εγκάθετων του τουρκικού Προξενείου. Τόσο καιρό άνθρωποι που προσπαθούσαν να διδάξουν την ελληνική παιδεία στα Πομακοχώρια, εκδιώκονταν κακήν κακώς (βλ. Χαρά Νικοπούλου). Και τώρα; Είναι τραγικό πως μερικοί δεν διστάζουν να κατηγορούν ακόμα και την Ρωσία, που προσάρτησε δικαίως την Κριμαία, για την νίκη των τουρκικών κομμάτων στην Θράκη, επειδή λένε δημιούργησε πολιτικό προηγούμενο για την Τουρκία, ώστε να πράξει το ίδιο εκεί.
Ξεχνάνε, φαίνεται, πως με το ρωσικό σχέδιο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης θα κατοχυρωνόταν η ελεύθερη Θράκη και ότι οι «φίλοι» μας, Δυτικοί, σαμποτάρανε με μανία το εν λόγω εγχείρημα. Πάντα μας φταίνε όμως οι άλλοι. Εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών. Εδώ μια Ρομά μουσουλμάνα ακτιβίστρια της Θράκης χαρακτηρίστηκε ακόμα και ακροδεξιά από εκείνους που την έβγαλαν από το ευρωψηφοδέλτιο, επειδή θα δημοσιοποιούσε την υποχθόνια δράση του τουρκικού Προξενείου στις Βρυξέλλες, δηλώνοντας περήφανα Ελληνίδα. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται.
Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα. Θα υπάρξει έστω και αργά απάντηση στις κινήσεις της Τουρκίας, η οποία ξεσαλώνει στην παρούσα φάση και στο Αιγαίο; Θα προχωρήσει η Ελλάδα σε πολυδιάστατες συμμαχίες, μη στηριζόμενη μόνο στην Δύση, η οποία δεν έχει δώσει δείγματα ουσιαστικής βοήθειας σε σχέση με τα δίκαια του Ελληνισμού;
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων βαρέθηκε την μιζέρια του ιδεολογικού διχασμού. Θέλει να ακούσει ότι πρωτίστως είμαστε μια ορθόδοξη ελληνοκεντρική χώρα –κάτι που ενεργοποιεί τον οικουμενικό χαρακτήρα του Ελληνισμού και μας ανοίγει χρήσιμες διεξόδους στο παγκόσμιο γίγνεσθαι- και σε δεύτερο βαθμό ευρωπαϊκή. Όσο περισσότερες παγκοσμιοποιητικές απόψεις επικρατούν στον δημόσιο λόγο, τόσο θα υποχωρεί η ισχύς της χώρας σε γεωπολιτικό επίπεδο. Ας το σκεφτούν αυτό οι παρατάξεις και τα κόμματα και ας πράξουν αναλόγως. Ειδικά οι πατριωτικές δυνάμεις που ιδεολογικά συγγενεύουν οφείλουν να ενωθούν. Πριν να είναι πολύ αργά για την χώρα…
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου