Τελεσίγραφο 48 ωρών…

Γράφει ο Κώστας Παντελάκης

Οι πολυαγαπημένοι εταίροι, δεν πρόκειται ποτέ να πάψουν να επιθυμούν να μας κρατούν υποταγμένους πλήρως, ούτε και πρόκειται να σταματήσουν να μας πατάνε ευγενικά, με τη λασπωμένη τους μπότα στο λαιμό. 
Ας το πάρουμε απόφαση. 
Τα επιφανειακά φτιασίδια (οι στα λόγια ανακάμψεις, αναπτύξεις, επενδύσεις και λοιπά φαντάσματα) στο παραμορφωμένο πρόσωπο της πραγματικότητας, δεν έχουν νόημα πια. 
Η αυτοπαραπλάνηση κύριοι κυβερνώντες δεν οδηγεί, παρά στη σίγουρη συντριπτική ήττα και στη βίαιη προσγείωση.
Ας είμαστε ειλικρινείς.

Η παρούσα συγκυβέρνηση, δέν πρέπει να υπογράψει το νέο Μνημόνιο που μας σερβίρουν οι πολυχρονεμένοι μεγαλόψυχοι δανειστές, υπό τη μορφή της εύπεπτης (;) “γραμμής στήριξης”.
Οι δε βολεμένοι “χαραμοφάηδες Δ.Υ βολευτές”, οι ασυνείδητοι καιροσκόποι στων οποίων τη “σοφή κρίση” επίκειται η καθοριστική απόφαση για την τύχη της πατρίδας (με γνώμονα φυσικά όπως πάντα το προσωπικό τους άθλιο μικροσυμφεροντάκι), είναι παντελώς αναξιόπιστοι και ακυρωμένοι εν τη πλειοψηφία τους, στη συνείδηση όλων μας…
Μονόδρομος λοιπόν κατά τη γνώμη μου οι εκλογές για τον κ. Αντώνη Σαμαρά, σαν ύστατη ασπίδα προστασίας της αξιοπρέπειάς του Ελληνικού Λαού, απέναντι στις συνεχείς προσβολές των αδίστακτων εκβιαστών.
Μπορεί τις εκλογές να μην τις επιθυμεί τώρα, μπορεί να τις θεωρεί επιζήμιες, αλλά έχει καθήκον πια εδώ που έχουμε φτάσει, να ζητήσει την έγκριση της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών για τους παραπέρα χειρισμούς και να μην καταδεχτεί να “οχυρωθεί” άκομψα πίσω απ΄την υποκριτική προσυπογραφή 20 τυχοδιωκτών, που δεν πρόκειται να τον θωρακίσουν επαρκώς, απέναντι στις αισχρές έξωθεν πιέσεις.
΄Η ο Ελληνικός λαός θα επιβραβεύσει τις μέχρι σήμερα επιλογές του κ.Πρωθυπουργού, ή θα τις απορρίψει…
Πρέπει να τολμήσει επί τέλους να κάνει την κρίσιμη ερώτηση και να δεχτεί με σεβασμό και ανωτερότητα, την απάντηση που εκκρεμεί.
Όποια κι αν θα είναι αυτή…..καί ο Θεός βοηθός μέ τούς επίδοξους σωτήρες -κυβερνήτες.
Εμείς φταίμε, που τους προσφέραμε την ευκαιρία να μας υποθηκεύσουν θησαυρίζοντας, όμως το ηθικό πλεονέκτημα ώστε να μας κουνάνε το δάχτυλο, να εμφανίζονται ως αδέκαστοι, άδολοι κι αδιάφθοροι τιμητές απαιτώντας μάλιστα με κυνισμό και περισσή υποκρισία την καταστροφή μας, δεν το έχουν.
Κοινοί απατεώνες, μιζαδόροι, τοκογλύφοι της κακιάς ώρας κι αισχροί υποκριτές είναι οι άνθρωποι και μεταξύ ”κατεργαρέων”, οι ηθικολογίες της συμφοράς, περιττεύουν.
Ενας μίζερος θίασος είναι, που παριστάνει την Ευρωπαϊκή τάχα, …Ένωση.
Όταν βεβαίως καθίσεις στο τραπέζι με τον χαρτοκλέφτη και χάσεις τα πάντα εσύ στα σίγουρα θα φταίς, αλλά ο απατεώνας που σε γδύνει, ποτέ του δε θα λέγεται και Κύριος.
Ούτε καν δανειστής, πόσο μάλλον εταίρος.