Μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης όλα εδώ πληρώνονται.
Και τα λάθη και οι μαγκιές.
Ανεύθυνοι πολίτες,όπως και πολιτικοί δεν υπάρχουν.
Δεν θα μας φταίει όμως μετά η Μέρκελ ,οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, ούτε καν ο Λαφαζάνης και ο ρούντυ.
Δεν είμαστε μικρά παιδάκια να μας μαζεύει κάποιος παιδονόμος και να μας βάζει να ψηφίζουμε “σωστά”.
Προκαλεί όμως τεράστια λύπη το γεγονός ότι σε μια περίοδο και σε μια περιοχή που έντονα μυρίζουν γεωπολιτικές αλλαγές, η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ΔΕΝ ασχολείται με το υπαρξιακό μέλλον της πατρίδας.
Η διαρθωτική οικονομική κατάρρευση μάλλον οδηγεί και σε θεσμική κατάρρευση, αφού οι θεσμοί λειτούργησαν στο πλαίσιο της προγενέστερης διάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας.
Βρισκόμαστε ακόμα σε φάση αργής μετάβασης σε άδηλο επί του παρόντος μέλλον, η οποία μάλλον θα “φάει” πολλές κυβερνήσεις ακόμα.
Το σκάκι είναι το παιχνίδι που κατεξοχήν τιμά την ανθρώπινη ευφυΐα.
Αυτό βεβαίως δεν είναι πολιτικό σκάκι,εκτός και αν μιλάμε γι’ ασκήσεις αρχάριων, ατάλαντων κι εξόχως ερασιτεχνών κοράκων-ούτε καν με κακότυχο τάβλι δεν μοιάζει.
Μηδενιστές, Εμπαθείς ,Μισαλλόδοξοι, αποκλεισμένοι στο ζοφερό παρελθόν όπου και ανήκουν, κάνουν παρέα με τα φαντάσματά τους κι ούτε κατά διάνοια δεν είναι ικανοί όχι να σχεδιάσουν ή να οραματιστούν, μα ούτε και να μιλήσουν για το μέλλον.
Τυφλοί, στερημένοι ενστίκτου, διαίσθησης κι ευαισθησίας.
Προβάλλουν μόνο με μίσος τα συναισθήματα που τυραννούν το θολωμένο μυαλό τους και βαυκαλίζονται πως ΄ξέρουν αυτοί’’.
Όμως κύριοι το χορτάρι ξεράθηκε και τα προβατάκια οφείλουν να πάψουν να αποτελούν ένα άθλιο κοπάδι.
Οι δε πολυπρόθυμοι προβατοπλάνοι τσοπάνηδες, είναι ξεπερασμένοι ήδη απ΄τη ζωή.
Αυτό πού συμβαίνει βεβαίως δεν είναι εσωτερική υποτίμηση.
Όλες οι οικονομικές θεωριες λένε ότι οι μισθοί εργασίας και τιμές αγαθών είναι αμφότερα τιμές εμπορευμάτων στην αγορά.
Επηρεάζονται αφενός απο την προσφορά και ζήτηση και αφετέρου απο προστατευτικές -δηλαδή πολιτικές- παρεμβάσεις.
Επαγγέλματα εκτός ανταγωνισμού, κατευθυνόμενη μισθολογική πολιτική, στοχευμένες δημόσιες δαπάνες.
Όταν όμως έχεις ένα τομέα της αγοράς να υποτιμάται και την υπόλοιπη όχι, αυτό απλά είναι στρέβλωση.
Έχεις “πολιτικά προστατευμένες ζώνες”, δηλαδή επαγγελματικές ομάδες εκτός αγοράς και εκτός διαπραγμάτευσης και συσχετισμού δυναμεων μεταξύ κοινωνικών εταίρων.
Ακραιφνείς Νεοκλασικοί, Κευνσιανοί και Μαρξιστές συμφωνούν σ’ αυτό.
Είναι από τα λίγα όπου υπάρχει ομοφωνία.
Κοντολογίς το εκπνέον κομματικό σύστημα προστατεύει κοινωνικές ομάδες εις βάρος άλλων.
Προσπαθεί να διατηρήσει ένα αποτυχημένο κοινωνικό συμβόλαιο.
Τους το λένε όλοι οι μη έχοντες συμφέρον απο τη διατήρηση, ότι αυτό είναι μη λειτουργικό και σε τελευταια ανάλυση ανέφικτο.
Θα καταρρεύσει.
Απλώς παρατείνουν το βασανιστήριο των “outsiders” για να σώσουν τους “insiders”.
Θα καταρρευσει όλο μαζί, δεν λειτουργεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου