Μέ όλη αυτή τήν τραβάγια τών “εκατομμυρίων”, πέρασε στα ψιλά των μέσων μαζικής ενημέρωσης μία σημαντική δήλωση που έκανε ο κ.Τσίπρας την Πέμπτη 18/12 στη συνάντηση που είχε με την Περιφερειάρχη Αττικής κ.Δούρου. Είπε ό,τι… “Θα περάσουμε βεβαίως δύσκολες στιγμές, διότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά με το κεφάλι ψηλά και με το μυαλό μας στην αξιοπρέπεια του πολίτη, του αδύναμου, που χειμάζεται, είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε. Πρέπει να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας. Και πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του πολίτη στο πολιτικό σύστημα και στην πολιτική”.
Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν διαπιστώσει ασφαλώς, ότι από τον Ιούνιο του 2012 το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί μία διπλή γλώσσα, ανάλογα με το αν απευθύνεται στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας. Στο εσωτερικό της χώρας ο Σύριζα συνεχίζει την “αντιμνημονιακή” ρητορική του, μιλάει για “ανθρωπιστική κρίση” που προκλήθηκε από την πολιτική των μνημονίων και υπόσχεται τερματισμό των πολιτικών λιτότητας, διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, “κατόπιν συμφωνίας με τους δανειστές” και προώθηση ενός σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης. Αλλά και αυτή η, για εσωτερική κατανάλωση, ρητορική, με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και περισσότερο ήπια. Η κατάργηση των μνημονίων με μία νομοθετική πράξη, αντικαταστάθηκε από την αντικατάσταση των μνημονίων μετά από “ισχυρή διαπραγμάτευση” με τους δανειστές, ενώ πρόσφατα και μετά από πιέσεις που της ασκήθηκαν, η ηγεσία του Σύριζα δεσμεύτηκε, ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες. Στις επαφές του βέβαια με τους εκπροσώπους τού διεθνούς κεφαλαίου, ο Σύριζα, “φορώντας το καλό του το κοστούμι”, χρησιμοποιεί μια άλλη γλώσσα. Αυτή “της συνεννόησης με τις αγορές”. Όλοι ασφαλώς θα έχετε προσέξει, ότι στις συναντήσεις με τα επιτελεία του διεθνούς κεφαλαίου, είτε συμμετέχει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ή το κόμμα εκπροσωπείται από την “αγία τριάδα” του οικονομικού επιτελείου (Δραγασάκης, Μηλιός, Σταθάκης), οι οποίοι εκφράζουν τις πιο συντηρητικές θέσεις στο εσωτερικό του Σύριζα. Στις επαφές με διεθνές κεφάλαιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακολουθεί την πολιτική της μυστικής διπλωματίας. Πολύ λίγα γνωρίζουμε τι συζήτησε ο Α. Τσίπρας με τους εκπροσώπους του ΔΝΤ και της αμερικανικής κυβέρνησης στο ταξίδι που έκανε στις ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει και για τη συμμετοχή του στο συνέδριο του Κόμο και τη συνάντηση με τον Β. Σόιμπλε. Αυτά βέβαια μέχρι χθες. Γιατί, μετά τις τελευταίες δηλώσεις Τσίπρα, ο Σύριζα, δεν μετατοπίζεται απλώς σε “ρεαλιστικότερες” θέσεις. Προετοιμάζει το λαό για τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, των μνημονίων, όλου αυτού του έργου που βλέπουμε να παίζεται στις πλάτες μας, τα τελευταία 4,5 χρόνια. Τώρα ανακάλυψε ο Πρόεδρος του Σύριζα “την υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση”; Και ποιοι θα περάσουν “δύσκολες στιγμές” για την αντιμετώπιση της; Μήπως οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι μεγάλοι φοροφυγάδες που ευθύνονται για την κρίση, αλλά και για την σφαγή που ακολούθησε στη συνέχεια σε βάρος του ελληνικού λαού; Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι δεν το πιστεύουν αυτό. Αν όμως δεν απευθύνεται σε αυτούς, σε ποιους απευθύνεται; Μα φυσικά στον Ελληνικό λαό. Και όσο και αν χρησιμοποιεί γλώσσα εκλεπτυσμένη, το μήνυμα είναι σαφές. Ο ζυγός του κεφαλαίου και του ξένου παράγοντα, θα συνεχίσει να υπάρχει και με κυβέρνηση Σύριζα. Από τη στιγμή που τα δύο μεγάλακέντρα τού διεθνούς κεφαλαίου (ΗΠΑ – Γερμανία), τάσσονται – με παραλλαγές βέβαια – υπέρ των πολιτικών λιτότητας, αυτές θα συνεχιστούν και με κυβέρνηση Σύριζα. Μήπως στα πλαίσια των “δυσκολιών” εντάσσεται και το πακέτο των μέτρων που διαπραγματεύεται η συγκυβέρνηση , στα πλαίσια της 5ης αξιολόγησης; Ναι ,αυτό το πακέτο μέτρων που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και προκάλεσε τριγμούς ακόμα και μέσα στη συγκυβέρνηση . Μια και η ιστορία παρακολουθεί την εξέλιξη και την αλληλουχία των γεγονότων, θα ήταν χρήσιμο να παρακολουθήσουμε την συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2009 και του Σύριζα σήμερα. Ο Γ.Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός της χώρας, με το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”, χαϊδεύοντας τα αυτιά των ψηφοφόρων με υποσχέσεις για καλύτερες ημέρες. Σαν κυβέρνηση βέβαια “ανακάλυψαν” τον Τιτανικό “που έπλεε προς ολοταχώς προς την καταστροφή. Μετά ακολούθησε ο Καστελόριζο και η επίσημη πρόσκληση προς τους σφαγείς του ελληνικού λαού, να προσέλθουν και να αρχίσουν το αποτρόπαιο έργο τους. Ο Πρόεδρος του Σύριζα μιλά για “δύσκολες στιγμές” σήμερα, που το κόμμα του είναι ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση. Φανταστείτε σαν κυβέρνηση τι θα κάνουν. Από πού αντλεί την αισιοδοξία ο Πρόεδρος του Σύριζα, ότι, σε προεκλογική περίοδο μπορεί να μιλά για “δύσκολες στιγμές” – απροσδιόριστης διάρκειας – και παρόλα αυτά, να έχει την βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει ένα κόμμα που προαναγγέλλει τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας; Μα από το γεγονός ότι δεν υφίσταται σήμερα ανατρεπτικό κίνημα. Ότι ο κόσμος παραμένει κλεισμένος και απελπισμένος στο σπίτι του και περιμένει την έλευση των νέων “Σωτήρων”. Και η κατάσταση αυτή “θρέφει” το Σύριζα. Γιατί αν ο λαός ήταν σέ εγρήγορση και πάλευε για μία καλύτερη ζωή, δεν θα ήταν εύκολο στην ηγεσία του, να πηγαίνει στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και να δίνει διαβεβαιώσεις, ότι ο ξένος παράγοντας δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από μια “αριστερή” κυβέρνηση. Ούτε ο κ. Τσίπρας θα έλεγε, ότι “και θα συνεχίσουμε τις πολιτικές λιτότητας και θα μας ψηφίσετε”. Η σημερινή κατάσταση τους έχει βολέψει μια χαρά. Καλύτερα δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου