Αν δεν φτάσεις στο χείλος του γκρεμού, δεν βγάζει η πλάτη σου φτερά για να πετάξεις. ~Nίκος Καζαντζάκης

Γράφει ο Κώστας Παντελάκης

Δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ άλλων, οι λέξεις “αρπαχτή” και “δημοσιοϋπαλληλίκι” δεν μεταφράζονται σε καμία ευρωπαϊκή γλώσσα.
Είναι νοοτροπίες που διακατέχουν πλατιές λαϊκές μάζες εδώ και δεκαετίες.
Η προσπάθεια που γίνεται από τον Σύριζα και τους λοιπούς Μεσσίες , ώστε να φανεί ο λαός αμέτοχος στο χάλι που επικρατεί, δεν πείθει κανέναν. 
Ο καθένας μέσα του, την αλήθεια του την ξέρει. 
Οι νοοτροπίες της αρπαχτής, της ρεμούλας, του λαδώματος, της φοροδιαφυγής, του βολέματος καθώς και το δημοσιοϋπαλληλίκι, αλλάζουν μόνο με την Παιδεία.
Για να αποδώσει αυτό, θέλει 40 χρόνια. 
Επειδή δεν έχουμε 40 χρόνια καιρό, πρέπει η νοοτροπίες αυτές να αλλάξουν “άρδην”,και θα αλλάξουν.

Όχι δεν αξίζει αυτή η τύχη στην Ελλάδα στήν Ιστορία της, στους αγώνες των πολιτών της, στην ομορφιά του τοπίου της, στα αρώματα των καλλιεργημένων με το μεράκι των ανθρώπων -ανθών της.
Δεν αξίζει στην ανθρωπιά του Έλληνα, στην καθημερινή του βιοπάλη, στα γλέντια του με τα τρυφερά μα και χαρούμενα τραγούδια του.
Δεν αξίζει αυτή η τύχη στον Σολωμό, τον Παλαμά,τον Ρίτσο, τον Βάρναλη. 
Στον Παύλο Μελά, στον Ιώνα Δραγούμη, τη Σοφία Βέμπο, την Λέλα Καραγιάννη,την Πηνελόπη Δέλτα. 
Δεν αξίζει αυτή η τύχη στον Χαμένο Ανθυπολοχαγό, το βιασμένο κορμί και την απαρηγόρητη ψυχή της Μικρασιάτισσας. 
Στον παράλυτο σφουγγαρά της Καλύμνου,τον τσακισμένο στους Ωκεανούς ναύτη,τον ηλιοκαμένο αγρότη στα κακοτράχαλα χωράφια με τον ξινάρι στα καρουλιασμένα του χέρια.
Δεν αξίζει αυτή η τύχη στην εαρινή πανδαισία χρωμάτων κι αρωμάτων στις αετίσιες πλαγιές του Πάρνωνα αντικρύ του Πελάγους.
Στο τσάμικο και τό πεντοζάλη,στη υπερηφάνεια του ζεϊμπέκικου.
Δεν αξίζει στην ερωτική κι ανθρώπινη ματιά των Ελληνίδων και των Ελλήνων.
Στις λέξεις πού καθώς ερωτεύονται, τραγουδούν, βιοπαλεύουν και πολεμούν.
Δεν αξίζει στήν πατρίδα η τύχη ετούτη. 
Κι όμως την έχει! 
Γιατί δεν υπάρχει πια Ζορμπάς και Πλαστήρας. 
Γιατί έχει τον παλαιοκομματισμό σάν ιδιοκτήτη βιοτεχνίας υαλικών. 
Γιατί τη σέρνουν ως πόρνη σε παζάρια ανίκανοι και συνάμα διεφθαρμένοι ταγοί. 
Γιατί οι Μεσσίες την εκθέτουν γυμνή στα πορνεία του Άμστερνταμ.
Γιατί την κυβερνούν με νόμους, σύνταγμα και θεσμούς κατοχικούς, για να ασελγούν στην ομορφιά της και στα κάλλη της κι έτσι ταπεινωμένη να την αρμέγουν τα παράσιτα της οικογενειοκρατίας.
Κι εμείς; 
Ναι εμείς τι; 
Άλλοι να υποκλινόμαστε,κι άλλοι να κλαίμε, να βιοπαλεύουμε.
Να χάνουμε την λεβεντιά μας στο μίσος και την κακομοιριά μας.
Γιατί μας θέλουν νάχουμε ως σημαία την παντέρια της Διχόνοιας.