Όταν μια ελλειμματική χώρα όπως η Ελλάδα βρίσκεται εντός νομισματικής ένωσης, δεν έχει από μόνη της εργαλεία να αντιμετωπίσει μια τεράστια Κρίση όπως του 2008.
Γιατί έχει απωλέσει την δυνατότητα υποτίμησης του εθνικού της νομίσματος που θα της εξασφάλιζε τρία βασικά: κούρεμα του χρέους γιατί τα δάνεια δίνονται σε εθνικό νόμισμα, αποφυγή υψηλότοκου δανεισμού από τις αγορές οπότε ΔΝΤ και λοιπά δεν χρειάζονται καθώς και τόνωση του εμπορικού ισοζυγίου λόγω αυξημένης ανταγωνιστικότητας.
Από τη στιγμή που δεν έχει το όπλο της υποτίμησης εξαρτάται αποκλειστικά από τους εταίρους της.
Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη βασιλεύει ο γερμανικός παραλογισμός της μονοδιάστατης λιτότητας, που κάνει ακόμα και τον Ντράγκι έναν τραπεζίτη να βγαίνει από τα ρούχα του, την οποία λιτότητα εμείς την πληρώνουμε και πολύ ακριβά μάλιστα .
Οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα ουσιαστικό για να σταματήσει την Κρίση.
Ακόμα και αν κάνει όλες τις μεταρρυθμίσεις , ακόμα και να προσπαθήσει να μειώσει το δημόσιο.
Σε υφεσιακές περιόδους που συνοδεύουν τις μεγάλες Κρίσεις καμιά χρεοκοπημένη χώρα δεν έλυσε τα προβλήματα της παίρνοντας υψηλότοκα δάνεια ή μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες.
Είναι η πικρή αλήθεια που δεν ξεστομίζεται από πουθενά στον δημόσιο διάλογο (ή ξεστομίζεται από ελάχιστους).
Τρανό παράδειγμα η χώρα μας αλλά πιο χαρακτηριστικό η χρεοκοπημένη Ιταλία.
Περιοδικά πάνε και μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες,όπως εδώ.
Και μετά αγκαλιά με τον νέο Πάπα προσεύχονται να μην πέσει το ΑΕΠ.
Έλα όμως που το ΑΕΠ πέφτει ακυρώνοντας τα αναμενόμενα οφέλη, το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ εκτινάσσεται, κάνοντας αδύνατο τον δανεισμό χωρίς ΟΜΤ ή εγγυήσεις της ΕΚΤ, και η θανατηφόρα ύφεση καταστρέφει ακόμα και τα τελευταία παραγωγικά κομμάτια που με πολύ κόπο κρατιούνται όρθια.
Τα ίδια στην Ισπανία ενώ δεν είναι μακρυά η Γαλλία.
Σε αυτά τα πλαίσια τεραστίων δημοσίων χρεών, χρεοκοπημένων τραπεζών και απουσίας κοινής ευρωζωνικής πολιτικής καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει μόνη της το γιατρικό.Αφού τά μικροκομματικα τους συμφέροντα δέν τούς αφήνουν νά ομονοήσουν γιά τό καλό τής πατρίδος ,ας βγει ο Τσίπρας καί θα καταλάβει τι εστί βερίκοκο.
Εδώ ολόκληρος Ολάντ με τον αντιμερκελικό λόγο προσκύνησε, ο Αλέξης τι μπορεί να κάνει άραγε;
Η λύση θα έρθει, αν έρθει ποτέ, από την Ευρώπη.
Αν έρθει γρήγορα τότε η κυβέρνηση αυτή θα διασωθεί.
Αν δεν έρθει τότε νομοτελειακά ο Αλέξης θα βάλει το πρωθυπουργικό κουστούμι.
Για να γίνει καμπόσος αν η λύση έρθει επί των ημερών του, ή θα του σκάσει η χειροβομβίδα στα χέρια…
Γιατί έχει απωλέσει την δυνατότητα υποτίμησης του εθνικού της νομίσματος που θα της εξασφάλιζε τρία βασικά: κούρεμα του χρέους γιατί τα δάνεια δίνονται σε εθνικό νόμισμα, αποφυγή υψηλότοκου δανεισμού από τις αγορές οπότε ΔΝΤ και λοιπά δεν χρειάζονται καθώς και τόνωση του εμπορικού ισοζυγίου λόγω αυξημένης ανταγωνιστικότητας.
Από τη στιγμή που δεν έχει το όπλο της υποτίμησης εξαρτάται αποκλειστικά από τους εταίρους της.
Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη βασιλεύει ο γερμανικός παραλογισμός της μονοδιάστατης λιτότητας, που κάνει ακόμα και τον Ντράγκι έναν τραπεζίτη να βγαίνει από τα ρούχα του, την οποία λιτότητα εμείς την πληρώνουμε και πολύ ακριβά μάλιστα .
Οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα ουσιαστικό για να σταματήσει την Κρίση.
Ακόμα και αν κάνει όλες τις μεταρρυθμίσεις , ακόμα και να προσπαθήσει να μειώσει το δημόσιο.
Σε υφεσιακές περιόδους που συνοδεύουν τις μεγάλες Κρίσεις καμιά χρεοκοπημένη χώρα δεν έλυσε τα προβλήματα της παίρνοντας υψηλότοκα δάνεια ή μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες.
Είναι η πικρή αλήθεια που δεν ξεστομίζεται από πουθενά στον δημόσιο διάλογο (ή ξεστομίζεται από ελάχιστους).
Τρανό παράδειγμα η χώρα μας αλλά πιο χαρακτηριστικό η χρεοκοπημένη Ιταλία.
Περιοδικά πάνε και μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες,όπως εδώ.
Και μετά αγκαλιά με τον νέο Πάπα προσεύχονται να μην πέσει το ΑΕΠ.
Έλα όμως που το ΑΕΠ πέφτει ακυρώνοντας τα αναμενόμενα οφέλη, το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ εκτινάσσεται, κάνοντας αδύνατο τον δανεισμό χωρίς ΟΜΤ ή εγγυήσεις της ΕΚΤ, και η θανατηφόρα ύφεση καταστρέφει ακόμα και τα τελευταία παραγωγικά κομμάτια που με πολύ κόπο κρατιούνται όρθια.
Τα ίδια στην Ισπανία ενώ δεν είναι μακρυά η Γαλλία.
Σε αυτά τα πλαίσια τεραστίων δημοσίων χρεών, χρεοκοπημένων τραπεζών και απουσίας κοινής ευρωζωνικής πολιτικής καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει μόνη της το γιατρικό.Αφού τά μικροκομματικα τους συμφέροντα δέν τούς αφήνουν νά ομονοήσουν γιά τό καλό τής πατρίδος ,ας βγει ο Τσίπρας καί θα καταλάβει τι εστί βερίκοκο.
Εδώ ολόκληρος Ολάντ με τον αντιμερκελικό λόγο προσκύνησε, ο Αλέξης τι μπορεί να κάνει άραγε;
Η λύση θα έρθει, αν έρθει ποτέ, από την Ευρώπη.
Αν έρθει γρήγορα τότε η κυβέρνηση αυτή θα διασωθεί.
Αν δεν έρθει τότε νομοτελειακά ο Αλέξης θα βάλει το πρωθυπουργικό κουστούμι.
Για να γίνει καμπόσος αν η λύση έρθει επί των ημερών του, ή θα του σκάσει η χειροβομβίδα στα χέρια…
Του Κώστα Παντελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου