Το θάνατο του Ούγκο Τσάβες ανακοίνωσε πριν από λίγη ώρα ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας Νίκολας Μαντούρο.
Σε ηλικία 59 ετών και έπειτα από διετή μάχη με τον καρκίνο απεβίωσε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες.
«Διοικητά, όπου κι αν βρίσκεστε, σας ευχαριστώ, 1.000 φορές σας ευχαριστώ, εκ μέρους αυτού του λαού που εσείς προστατέψατε, που αγαπήσατε και που ποτέ δεν προδώσατε», αυτή ήταν η φράση της αναγγελίας του θανάτου του προέδρου της Βενεζουέλας, που έκανε τον Μαδούρο «να λυγίσει» και «να σπάσει» η φωνή του.
«Ζήτω ο Τσάβες» φώναξε με δάκρυα στα μάτια ο Μαντούρο.
28 Ιουλίου 1954 - 5 Μαρτίου 2013
Ο Τσάβες, ο οποίος κυβέρνησε για 14 χρόνια ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στη χώρα του, καθώς προώθησε κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που βελτίωσαν την ποιότητα ζωής του λαού.
Εκπαιδεύτηκε σε ένα από τα πλέον σκληροτράχηλα σώματα του στρατού, τους αλεξιπτωτιστές.
Με την πολιτική ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1983, όταν ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200).
Περίπου 10 χρόνια μετά, στις 4 Φεβρουαρίου 1992, ο Τσάβες με άλλα κορυφαία στελέχη του MBR-200 έκαναν απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες. Η ανατροπή του καθεστώτος απέτυχε και η στάση άφησε πίσω 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Οι Μπολιβαριανοί όμως δεν πτοήθηκαν και επιχείρησαν ακόμη μια απόπειρα ανατροπής του Πέρες το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Ο Τσάβες ήταν ήδη στη φυλακή λόγω της πρώτης στάσης, είχε όμως καθοδηγητικό ρόλο στο κίνημα. Και η δεύτερη απόπειρα, απέτυχε.
Το 1994, ο τότε πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα, του χορήγησε αμνηστία. Αμέσως, ο Τσάβες ανασύστησε το MBR, μόνο που για να απαλλαγεί από τις όποιες αμαρτίες του παρελθόντος, το κίνημα μετετράπη σε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».
Στις 6 Δεκεμβρίου του 1998, ο Τσάβες εκλέγεται πρόεδρος της Βενεζουέλας για πρώτη φορά. Οι εκλογές είχαν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 40 ετών για τη χώρα: 56,2%.
Ο Τσάβες ξεκίνησε αμέσως τις διαδικασίες για την εφαρμογή του προεκλογικού του προγράμματος. Αναθεώρησε το Σύνταγμα της χώρας. Αναδιένειμε τη γη, εφάρμοσε προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς.
Το 1999 πέτυχε και δεύτερη νίκη με το κόμμα του, στις βουλευτικές εκλογές.
Το νέο Σύνταγμα που ολοκληρώθηκε το 1999 μετονόμασε τη Βενεζουέλα σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας» προς τιμήν του Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου παρατάθηκε στα 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των προέδρων.
Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999.
Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση και ταυτόχρονα ο Τσάβες κέρδισε την επανεκλογή του στην προεδρία της χώρας.
Ο Τσάβες ενεπλάκη σε ακόμη ένα πραξικόπημα. Μόνο που αυτή τη φορά εκείνος ήταν από την πλευρά της εξουσίας.
Στις 9 Απριλίου του 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές. Όμως η έρευνα των επεισοδίων πάγωσε έκτοτε και κανείς δεν έμαθε τι τελικά συνέβη εκείνη τη μέρα.
Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες (ωστόσο, ο Τσάβες ανέφερε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος).
Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Όμως, οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας.
Στις προεδρικές εκλογές της 3 Δεκεμβρίου του 2006, ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια και ο αντίπαλός του, σοσιαλδημοκράτης Μανουέλ Ροσάλες, κυβερνήτης της πετρελαιοπαραγωγού επαρχίας Σούλια, παραδέχτηκε αμέσως την ήττα του.
Ο Τσάβες συγκέντρωσε περί το 63% των ψήφων. Οι διεθνείς παρατηρητές επιβεβαίωσαν ότι δεν υπήρξε ζήτημα νοθείας.
Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012.
Το 2011 και μετά από αρκετές διαψεύσεις και υπεκφυγές ανακοινώθηκε επίσημα ότι ο Ούγκο Τσάβες πάσχει από καρκίνο. Ο ίδιος αρχικά είχε πει πως επρόκειτο απλά για μια ορθοπεδική φλεγμονή στο γόνατό του. Όμως χρειάστηκε εγχείριση και θεραπείες και ήταν αδύνατο το νέο να παραμείνει κρυφό.
Στις 7 Οκτωβρίου του 2012 και ενώ η υγεία του φαινόταν να πηγαίνει αρκετά καλά κέρδισε τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες και εξασφάλισε και νέα θητεία.
Γρήγορα όμως αναγκάστηκε να μπει και πάλι στο νοσοκομείο. Νοσηλεύθηκε για δυο και πλέον μήνες στην Κούβα, ενώ πριν από μερικές ημέρες ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά ότι επέστρεψε στη Βενεζουέλα.
Λίγες ώρες πριν το θάνατό του, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είχε ανακοινώσει ότι ο πρόεδρος Τσάβες υπέστη νέα λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος και ότι η κατάσταση της υγείας του είναι ιδιαίτερα σοβαρή.
