Δύο συνεντεύξεις που εκφράζουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο την σύγκρουση των δύο κόσμων που έχουν αναδυθεί μετά την "ψυχρό πόλεμο", η μία του γεωστρατηγικού μέντορα του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν, του Α.Ντούγκιν και η η δεύτερη του λόρδου Jacob Rothschild, βασικού μετόχου της Rothschild Βank στον Θωμά Κατσαρό του corfupress.gr, μαρτυρούν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα για τον ρόλο της Ελλάδας μέσα σε αυτή την σύγκρουση...
Το ρόλο του χρηματοοικονομικού κολοσσού Rothschild στις παγκόσμιες εξελίξεις τα τελευταία 120 χρόνια οι περισσότεροι τον γνωρίζουν: Μέσα σε όλες τις παγκόσμιες συγκρούσεις φρόντιζαν πάντα να είναι με την πλευρά του νικητή, αφού μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος χρηματοδοτούσαν είτε τις κεντρικές δυνάμεις στον Α'ΠΠ την Γερμανία και την Αυστροουγγαρία, είτε τη ναζιστική Γερμανία στον Β'ΠΠ.
Για όσους αγνοούν τον ρόλο των Rothschilds στην Ελλάδα να πούμε ότι είναι οι τοκογλύφοι που δάνεισαν 800.000 λίρες και απ΄αυτά το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες(!!!), αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες!!!) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες.
Στους Rothschilds ανήκει το μεγαλύτερο ποσοστό των μετοχών στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία βέβαια ρυθμίζει ολόκληρο το τραπεζικό παίγνιο και αποτελεί τον κρίκο με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)
Στην πανέμορφη Κέρκυρα όπου και έχουν την έπαυλή τους εδώ και γενιές, όπως λέει ο ίδιος ο Jacob Rothschild , έδωσε την συνέντευξή του στον Θωμά Κατσαρό.
Δείτε την όλη την συνέντευξη του Jacob Rothschild, αλλά τι περίεργο, τι παράξενο, μιλάει για σταθερότητα (λέτε να είναι σύμβουλος του Σαμαρά;) και τι περίεργο, τι παράξενο μιλάει σαν να τους ανήκει η Ελλάδα!
Στο τέλος αρχίζει να κάνει αναφορές σε ανάγκη υποτίμησης του ... νομίσματος της Ελλάδας(!!!), το οποίο όμως δεν μπορεί πλέον να γίνει λόγω του ότι είναι κοινό νόμισμα με άλλες χώρες, άρα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από κοινού το πρόβλημα και να δουν και οι άλλες χώρες τι θα γίνει με το ευρώ.
Εμείς αυτά τα λόγια τα ερμηνεύουμε ως το ...μέλλον που θέλουν να επιβάλλουν οι τοκογλύφοι με τους δωσίλογους τους.
Είτε ένα "Ευρώ 2" δηλαδή ένα υποτιμημένο νόμισμα κατά 20-30% σε σχέση με το τωρινό ευρώ, κάτι που θα υιοθετήσουν αρκετές χώρες στην Ευρώπη ειδικά αυτές του νότου και πιθανότατα και η Γαλλία.
Η άλλη εκδοχή φτάνει μέχρι την έξοδο από το ευρώ, αλλά με δραχμή εξαρτώμενη από δολάριο ή ευρώ ή μάρκο!
Το ίδιο και για τις άλλες χώρες στην Ευρώπη εκτος Γερμανίας και Αγγλίας.
Οι "ευσεβείς πόθοι" των τοκογλύφων βέβαια θα ανατραπούν από τους λαούς. Ήδη αναπτύσσονται μαζικά λαϊκά κινήματα σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και μεταστρέφεται η πολιτική προτίμηση της Αγγλίας επί το αντιευρωπαϊκότερον...
Από την άλλη πλευρά ο Αλεξάντρ Γκελγιέβιτς Ντούγκιν (Ρωσικά: Алексáндр Гéльевич Дýгин) είναι ένας στοχαστής, γεωπολιτικός, παραδοσιοκράτης (τραντισιοναλιστής), και ένας εκ των δημοφιλέστερων ιδεολογικών θεωρητικών της Ευρασιατικής Ένωσης.
Ο καθηγητής Α.Ντούγκιν έγινε ευρύτερα γνωστός για το βιβλίο "Τα θεμέλια της Γεωπολιτικής: Το Γεωπολιτικό Μέλλον της Ρωσσίας" (1996), το οποίο είχε μεγάλη επίδραση στην ελίτ του ρωσικού κράτους επάνω σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, έχοντας καταστεί εγχειρίδιο σε πολλά πανεπιστήμια.
Από τότε ο Β.Πούτιν τον έχρισε πρώτο σύμβουλό του σε θέματα γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής και εφαρμόζει πιστά την θεωρία του.
Ο καθηγητής Αλεξάντρ Ντούγκιν είναι επίσης επικεφαλής της έδρας Κοινωνιολογίας των Διεθνών Σχέσεων του τμήματος Κοινωνιολογίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, καθώς και του Κέντρου Συντηρητικών Μελετών του εν λόγω τμήματος.
Ας δούμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της - έτσι ή αλλιώς - συνολικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συνέντευξης του
-Κύριε Ντούγκιν, ας ξεκινήσουμε τη συνέντευξη μας με θέματα επικαιρότητας. Πως βλέπετε τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία;
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία είναι ραγδαίες, αλλά για να κατανοήσουμε καλύτερα το τι ακριβώς συμβαίνει εκεί θα πρέπει πρώτα να είμαστε ενήμεροι για κάποια βασικά ζητήματα, τα οποία πολύς κόσμος αγνοεί.
Στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή ζουν δύο λαοί με διαφορετικές μεταξύ τους ταυτότητες.
Η μία είναι το κομμάτι εκείνο που τάσσεται υπέρ της Ρωσίας κι η άλλη το κομμάτι εκείνο που τάσσεται υπέρ της Δύσης και της Αμερικής. Αυτοί οι λαοί πρεσβεύουν και δύο διαφορετικές θρησκευτικές κοινότητες, όπως προκύπτει από τον γεωγραφικό καταμερισμό του πληθυσμού.
Έτσι, στο δυτικό μέρος της Ουκρανίας έχουμε έναν πληθυσμό πιστό στον καθολικισμό και στο ανατολικό μέρος της χώρας έναν πληθυσμό πιστό την χριστιανική ορθόδοξη πίστη. Επομένως μπορούμε να πούμε πως όλα αυτά συνολικά συνιστούν δύο γεωπολιτικές επιλογές και προοπτικές:
η μία αφορά την ενσωμάτωση μέρους της χώρας στη Ρωσία και η άλλη ενός μέρους της στη Δύση και την Ευρώπη.
Αυτή είναι και η πραγματική αιτία της κρίσης στην Ουκρανία.
Η διατάραξη της ισορροπίας ανάμεσα σε αυτές τις δύο αντίθετες πλευρές, η οποία σαφέστατα υποκινήθηκε από την Αμερική και τους πράκτορες της.
Για όσο καιρό οι δύο πλευρές ζούσαν χωρίς να έχουν κάποια ιδιαίτερη εξουσία ή προοπτική για εξουσία εις βάρος του άλλου, υπήρχε αρμονία. Οι Αμερικάνοι όμως αυτό το άλλαξαν.
-Θεωρείτε πως η Αμερική έχει το αποκλειστικό μερίδιο ευθύνης για την κρίση στην Ουκρανία ή κρύβονται κι άλλες δυνάμεις πίσω από αυτήν;
Ο ρόλος της Αμερικής στην κρίση είναι καθοριστικός, αν όχι ηγετικός. Οι Αμερικάνοι βοήθησαν με κάθε τρόπο ακραίες εθνικιστικές ομάδες ώστε να εκτοπίσουν τον νόμιμο πρόεδρο της χώρας, τον Γιανουκόβιτς, και μάλιστα -πόσο παράξενο είναι- τα ΜΜΕ προέβαλλαν τις ομάδες αυτές σαν απελευθερωτικές όταν πριν λίγο καιρό, πριν την κρίση, τις καταδίκαζαν για τον εθνικισμό τους.
Αλλά και το Ισραήλ δεν είναι αμέτοχο στην όλη υπόθεση. Για να είμαι ειλικρινής υπάρχει διχογνωμία πάνω στο θέμα. Ένα μέρος των Εβραίων υποστηρίζει τη Ρωσία και καταδικάζει την άνοδο του νεοναζισμού στην Ουκρανία, αλλά αυτοί δεν αποτελούν παρά μια μειοψηφία ανθρώπων. Το κράτος του Ισραήλ αρχικά θέλησε να παραμείνει ουδέτερο, όχι όμως και οι ολιγάρχες και ο διεθνής σιωνισμός που κινεί τα νήματα στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Μεγαλοπαράγοντες της πολιτικής και της οικονομίας εξέφρασαν ανοιχτά την υποστήριξη τους στη χούντα του Κιέβου.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εβραϊκής Επιτροπής θεωρείται ως ο κύριος χρηματοδότης του Δεξιού Τομέα, ενός κόμματος που τα ίδια τα ΜΜΕ αλλά και οι εβραϊκές οργανώσεις χαρακτηρίζουν ως νεοναζιστικό!
Πως γίνεται αυτό; Η απάντηση είναι απλή: όταν κάποιος διατείνεται πως είναι νεοναζί αλλά υποστηρίζει τα συμφέροντα της Αμερικής, τότε δεν είναι εχθρός του συστήματος. Αντίθετα, όποιος διατείνεται ότι είναι πατριώτης και δεν επιτρέπει στην Αμερική να επεμβαίνει έτσι ωμά στις υποθέσεις της χώρας του τότε χαρακτηρίζεται…νεοναζί!
-Εφόσον κι εσείς παίρνετε θέση για το θέμα αυτό κι εκφράζεστε κατά της αμερικανικής επεκτατικής πολιτικής στην Ευρώπη, που τοποθετείστε ιδεολογικά;
Πολλές φορές έχω κατηγορηθεί ως φασίστας ή νεοναζιστής, ακόμα κι όταν ξεκαθαρίζω πως καμία από τις δύο ιδεολογίες δε με εκφράζουν ως άτομο. Είμαι ένας άνθρωπος που σέβεται απόλυτα την εθνική ταυτότητα κάθε λαού, αλλά είμαι ταυτόχρονα και φανατικός πολέμιος του φιλελευθερισμού και της αμερικανικής ηγεμονίας, που συντελείται μέσα από τον παγκόσμιο καπιταλισμό.
-Που κατατάσσετε την Ελλάδα σε αυτή την προοπτική και την νέα θεωρία περί ανάγκης επιστροφής στην παράδοση;
Θα έλεγα πως η Ελλάδα έχει διπλή ταυτότητα κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε. Από τη μία έχετε μια προοπτική, αυτή της στροφής σε μια επιδίωξη της αυτοκρατορίας όπως την περιγράψαμε παραπάνω κι αυτή η προοπτική εκφράζεται από την πολιτική ελίτ της χώρας σας.
Αυτή έχει να κάνει με την προάσπιση των συμφερόντων της Αμερικής, με την ταύτιση ή εξυπηρέτηση δηλαδή της επεκτατικής πολιτικής του υπερατλαντικού σας συμμάχου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Από την άλλη έχετε την προοπτική της επιστροφής στις παραδόσεις σας και τις σταθερές αξίες που επιβίωσαν μέσα από τους αιώνες.
Αυτό το δίπολο περιγράφει εν ολίγοις το γεωπολιτικό πρόβλημα της Ελλάδος.
Εάν ακολουθήσει τη δεύτερη εναλλακτική τότε αυτομάτως η Ελλάς θα είναι και ο φυσικός σύμμαχος της Ρωσίας, γιατί έτσι υπηρετεί τις ίδιες αξίες με εμάς, λόγω της κοινής πολιτιστικής μας διαδρομής. Για τους Ρώσους οι Έλληνες είναι οι προπάτορες τους, αφού οι ίδιοι θεωρούν, και σωστά, τους εαυτούς τους ως πολιτιστικούς σας απογόνους. Έτσι εξηγείται και το γενικό αίσθημα αγάπης και σεβασμού που τρέφει ο λαός μας για τους Έλληνες.
Το πρόβλημα είναι ότι η πολιτική εξουσία εκφράζει ανοιχτά τον αμερικανισμό.
Αλλά η ελληνική κοινωνία, η οποία κατατάσσεται πολύ πιο κοντά στους Ρώσους παρά στους Αμερικανούς, θα μπορούσε να συσπειρωθεί γύρω από μια πολιτική δύναμη που θα προκαλέσει την πολιτική εξουσία, η οποία είναι αντίθετη προς τα συμφέροντα του.
Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στην πολιτιστική της μήτρα, στα ιδανικά του αρχαίου κόσμου.
Έτσι, πράγματι η προοπτική αρχίζει και γίνεται ξεκάθαρη: η συμμαχία ανάμεσα στα δύο κράτη είναι επιβεβλημένη! Είμαι απόλυτος πάνω σε αυτό.
Οι λαοί μας μοιράζονται πολλά κοινά, άρα πρέπει αυτή η συμμαχία να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατόν.
-Με βάση τις αρχές της γεωπολιτικής δε σημαίνει απαραίτητα ότι η Ρωσία και η Ελλάδα θα είναι δύο χώρες σε σύγκρουση μεταξύ τους, εφόσον το πεδίο ταύτισης συμφερόντων είναι κοινό;
Ας δούμε ρεαλιστικά τα πράγματα. Η Ρωσία είναι μια δύναμη παγκόσμιου βεληνεκούς και η Ελλάδα τοπικού. Το γεγονός ότι μοιραζόμαστε κοινές αξίες σημαίνει ότι μπορούμε να προβούμε και σε δίκαιη κατανομή ισχύος.
Η Ελλάδα πρέπει να βρει το ρόλο της μέσα στο ζωτικό της χώρο αλλά, προσέξτε, η αποστολή της δεν είναι αυτή.
Τελική αποστολή της Ελλάδος είναι η ηγεμονία μιας πολιτιστικής αυτοκρατορίας την οποία θα ακολουθήσουν όλα τα ομόδοξα έθνη.
Η Ελλάς θεωρείται ο φυσικός διάδοχος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας κι ως εκ τούτου ο λαός σας κατέχει δίκαια μια στρατηγική και μια πνευματική πρωτιά, θέση και πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων.
Εσείς θα πρέπει να ηγηθείτε μιας πνευματικής ηγεμονίας γιατί σε εσάς ανήκει αυτό το δικαίωμα.
Πιστέψτε με, οι Ρώσοι είναι πολύ ενθουσιασμένοι για μια τέτοια προοπτική και θέλουν να γίνουν περισσότερο ενεργοί εις ότι αφορά την πραγμάτωση μιας ουσιαστικής συμμαχίας ανάμεσα στα δύο κράτη.
-Όταν προκύψει μια εθνική ηγεσία που θα αντιστρέψει τον παρόντα προσανατολισμό της χώρας μας, θα είναι για εσάς κάτι τέτοιο μια ευκαιρία πραγμάτωσης της συμμαχίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Ρωσία;
Γνωρίζω πως η πολιτική κατάσταση στη χώρα σας είναι πολύ ασταθής και εύθραυστη.
Η πολιτική ελίτ δε θα επιβιώσει σε μια κρίση τέτοιας έκτασης και θεωρώ απολύτως βέβαιο πως αυτή θα αντικατασταθεί από μια ανερχόμενη πολιτική δύναμη που προτείνει τη ρήξη με το παλαιό.
Είμαι το ίδιο βέβαιος ότι αυτή η δύναμη δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το υπάρχον πολιτικό σύστημα γιατί βασίζεται στις παραδόσεις, τις οποίες εκλαμβάνει ως τη μοναδική σταθερά που ασπάζεται και κατανοεί η πλειοψηφία του λαού σας.
Θα επαναλάβω κάτι που είπε ο πρόεδρος Πούτιν, ότι φυσικός σύμμαχος της Ρωσίας θα είναι εκείνος που αντιτίθεται στην παγκοσμιοποίηση, τον φιλελευθερισμό και κάθε τι που συνιστά την πραγμάτωση της αμερικανικής ηγεμονίας.
-Ποιο είναι για εσάς το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα;
Το ότι υπερεκτιμούμε τη δύναμη της οικονομίας. Αυτό είναι το μεγαλύτερο σφάλμα μας. Ξεχνάμε ότι η οικονομία δεν είναι παρά η έκφραση της κυρίαρχης κοινωνικής και φιλοσοφικής ιδέας κάθε εποχής.
Δεν είναι μια φυσική επιστήμη κι επομένως δε μπορεί αυτή να μας δώσει μια αντικειμενική εικόνα των πραγμάτων που συντελούνται στον κόσμο μας. Η Ένωση της Ευρώπης πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτιστική κι έπειτα, αν υπάρχει δυνατότητα, οικονομική.
Η Ευρώπη του σήμερα δεν οικοδομήθηκε πάνω σε αξίες όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε καν στην κοινή γεωπολιτική μοίρα των εθνών της, αλλά στους δείκτες των χρηματιστηρίων.
Έτσι, ενώθηκε οικονομικά αλλά διαμελίστηκε πολιτιστικά γιατί πολύ απλά η οικονομία δεν ενώνει τους λαούς, αλλά τους διαχωρίζει.
Πρέπει λοιπόν να προβούμε σε μια πολιτιστική Ένωση, στην ανοικοδόμηση της Ευρώπης του πνεύματος και του πολιτισμού.
Μην έχετε αμφιβολίες, η κρίση δεν είναι οικονομική. Είναι πρωτίστως κοινωνική, ηθική και πολιτιστική. Πάρτε για παράδειγμα την αμερικανική οικονομία: δε λειτουργεί ως οικονομία, απλά είναι ένα μέσο που ακολουθεί τις προσταγές της επιδίωξης της παγκόσμιας ηγεμονίας.
Αυτό ναι μεν προκαλεί οικονομικά προβλήματα αλλά όχι με οικονομικούς όρους, παρά μόνο με στρατιωτικούς!
Άρα, επαναλαμβάνω, πρέπει να επιδιώξουμε την πνευματική αναγέννηση της Ευρώπης με πρότυπο την πολιτιστική μοναδικότητα και αξία της Ελλάδος.
Οι Έλληνες είναι οι προπάτορες μας, ο πολιτιστικός μας φάρος, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι θέλουμε την Ευρώπη των Ηρώων, των ποιητών, του Ομήρου, του Πλάτωνα κι όχι της κατάντιας της Eurovision με τα κίβδηλα πρότυπα που προωθεί.
http://kefalokleidomata.blogspot.gr