Το μακρύ και πολύπλοκο κουβάρι της γεμάτης σκιές υπόθεσης των παρακολουθήσεων με θύμα τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, φαίνεται ότι έχει ξετυλιχτεί και ο ανακριτής κ. Φούκας, που ψάχνει εδώ και πολύν καιρό επίμονα και διεισδυτικά την υπόθεση, φτάνει στην άκρη.
Την ίδια ώρα, η αποκρυπτογράφηση του σχεδίου με το κωδικό όνομα «Πυθία» που αφορούσε, όπως είχαν αποκαλύψει οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, τη δολοφονία του Κώστα Καραμανλή και το οποίο κάποια στιγμή οι δικαστικές αρχές είχαν συνδέσει με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, φαίνεται ότι ήδη έχει μπει στο μονοπάτι της λύσης.
Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, τέσσερα πολιτικά πρόσωπα φέρονται έμμεσα ή άμεσα εμπλεκόμενα στην έρευνα του ανακριτή Φούκα για την υπόθεση των παρακολουθήσεων του Κώστα Καραμανλή, την οποία ο ίδιος ο ανακριτής έχει από την αρχή συσχετίσει με τον φάκελο «Πυθία 1», που, όπως είναι γνωστό, αφορούσε τις πληροφορίες των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών για σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού την περίοδο 2007-2009. Οι πληροφορίες αυτές είχαν, θυμίζουμε, παραδοθεί με διαβαθμισμένο απόρρητο έγγραφο στον Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος ενημέρωσε τον τότε πρωθυπουργό, χωρίς στην αρχή τουλάχιστον να διαρρεύσει το παραμικρό.
Η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν στον απόλυτο έλεγχο των ρωσικών υπηρεσιών, το ίδιο Ομοσπονδιακό Γραφείο Κρατικής Ασφάλειας (FSB) –η διάδοχος της KGB- ήταν, όπως μας λένε οι καλά γνωρίζοντες, φύλακας – άγγελος του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, με εντολή του ίδιου του προέδρου Πούτιν, από την ώρα που οι δύο ηγέτες θεμελίωσαν στη Μόσχα τη διπλωματία των αγωγών. Είναι, άλλωστε, μνημειώδης ο διάλογος του ρώσου ηγέτη με τον Έλληνα, τότε πρωθυπουργό, την πρώτη φορά που ο Καραμανλής πέρασε το κατώφλι του Κρεμλίνου, το 2004. «Ξέρεις, σε τι μπελάδες μπορεί να μπεις;» του είπε σε χαλαρό ύφος ο Βλαντιμίρ Πούτιν. «Το υποθέτω», απάντησε ο Καραμανλής, για να συμπληρώσει αποστομωτικά, «προέχει όμως το εθνικό συμφέρον της χώρας μου». Οι ρωσικές υπηρεσίες γλίτωσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, τον Έλληνα τότε πρωθυπουργό, από δύο καταστάσεις εμπλοκής (η μία στη λεωφόρο Μαραθώνος).
Τα προβλήματα ξεκίνησαν από το ελληνικό βέτο στη ΝΑΤΟϊκή σύνοδο κορυφής στο Βουκουρέστι, στις αρχές της άνοιξης του 2007, για την εισδοχή των Σκοπίων στη Συμμαχία. Ήταν μία σθεναρή στάση, που, σε συνδυασμό με την ρωσο-γαλλική στήριξη στον Καραμανλή, φαίνεται πως ενόχλησε σφόδρα τις ΗΠΑ. Το αμερικανικό ενδιαφέρον για το τι λέει, τι κάνει και πως κινείται ο Κ. Καραμανλής που από τότε «σβήστε», οριστικά, από τα κιτάπια των απολύτως ελεγχόμενων από την Ουάσιγκτον Ευρωπαίων πολιτικών, φαίνεται να προκύπτει από τα χνάρια των ερευνών για την υπόθεση των υποκλοπών. Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν εντός του φακέλου της υπόθεσης ακόμη και σύντομα σημειώματα – αναφορές για το τι ουίσκι πίνει τις ώρες της χαλάρωσής του! Τα νέα στοιχεία – σοκ που θα έλθουν στο φως της δημοσιότητας περιγράφουν το ασφυκτικό pressing που άσκησαν τα τουρκόφιλα λόμπι των ΗΠΑ προς την κυβέρνηση Καραμανλή για την ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας – Ρωσίας. Σε αυτές τις πιέσεις πρωταγωνιστεί ο Μάθιου Μπράιζα, σύζυγος πλέον της τουρκάλας δημοσιογράφου Ζεϊνά Μπαράν, που πρώτη αρθρογράφησε στις αρχές του 2007, κατά της συμφωνίας Πούτιν – Καραμανλή για τον South Stream. Λίγες ημέρες, μάλιστα, πριν την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό που αχρήστευε τον ενεργειακό ρόλο της Τουρκίας. Η φρικτή συγκυρία; Την ημέρα που ξεσπούσαν οι φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, ο κύριος Μπράιζα παντρευόταν την κυρία Ζεϊνό στην Κωνσταντινούπολη, στις 23 Αυγούστου 2007. Μυστηριώδης είναι ακόμη και ο ρόλος ενός συνταξιούχου αμερικανού πράκτορα που έκοβε επί μακρόν «βόλτες» στην Ελλάδα και είχε το ψευδώνυμο «μίστερ Μπαζ». Εναντίον του, λένε οι πληροφορίες, πρόκειται να ασκηθεί ποινική δίωξη, μια και φέρεται να είχε την εντολή να «μην αφήνει από τα μάτια του τον Κώστα Καραμανλή».
Αυτό που προκαλεί, όμως, μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι ο διάδοχος του Κώστα Καραμανλή στην πρωθυπουργία, Γιώργος Παπανδρέου, τελούσε σε γνώση όσων τεκταίνονταν εκείνη την εποχή και, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, δεν έσπευσε να ξεκαθαρίσει τα τοπίο από τη στιγμή που η υπόθεση περιήλθε στην αντίληψή του.
Αμερικανοί: Συνεργαστείτε με τη Λιβύη του Καντάφι, αλλά όχι με τη Ρωσία του Πούτιν
Μόλις λίγους μήνες πριν αποκαλύφθηκε μυστική συνάντηση Καραμανλή – Στάνισεφ – Πρόντι στις Βρυξέλλες, τον Ιούνιο του 2007, όπου οι τρεις πρωθυπουργοί συνεννοήθηκαν να βγουν την ίδια ώρα από τη Σύνοδο Κορυφής, προκειμένου να προετοιμάσουν τη συμφωνία για τον South Stream χωρίς να τους πάρουν είδηση οι αμερικανοί!
Την ίδια ώρα, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης, αφηγείται τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκε –όχι μία, αλλά πολλές φορές- από τον αμερικανό ομόλογό του, Ματ Μπράιζα.
Το γεγονός ότι ο Γ. Βαληνάκης ανήκει στον πολύ κλειστό κύκλο της οικογένειας Καραμανλή φανερώνει ότι οι αμερικανοί ήθελαν τα προειδοποιητικά sms να φθάσουν απευθείας στον πρωθυπουργό. Ο Γ. Βαληνάκης, υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων από το 2004 έως το 2009, τόνιζε για την υπόθεση: «Με κάθε ευκαιρία, σε κάθε συνάντηση, η συζήτηση ήταν ίδια. Πως θα ακύρωναν την ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας – Ρωσίας». Μοχλός πίεσης ο αμερικανός ομόλογός του, Ματ Μπράιζα. Ο Γ. Βαληνάκης αποκάλυψε πρόσφατα δύο χαρακτηριστικές συνομιλίες που είχε με τον Μ. Μπράιζα. Και οι δύο αποπνέουν τη δυσφορία των ΗΠΑ για την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να συμμετάσχει η Ελλάδα στον αγωγό South Stream. Η πρώτη συνάντηση έγινε τον Μάρτιο του 2007, στο σπίτι το Βαληνάκη στη Ραφήνα.
Ο Μ. Μπράιζα άφησε τις περιστροφές και μπήκε κατευθείαν στην ουσία. «Κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αιτιάσεις απέναντι στην πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης στον ενεργειακό τομέα. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις σας, ουσιαστικά προωθείτε την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο και, συνεπώς, από τα ρωσικά συμφέροντα», είπε στον Έλληνα ομόλογό του.
«Τα ποντίκια εγκαταλείπουν πρώτα το πλοίο, όταν αυτό βυθίζεται», λέει πια παλιά αγγλική παροιμία. Η εφαρμογή της στην πολιτική ζωή του τόπου μας, ειδικά το τελευταίο διάστημα, επιβεβαιώνει την αλήθεια που αυτή κρύβει μέσα της. Η κυβέρνηση «μπάζει νερά», βυθίζεται και… πανικόβλητα ορισμένα στελέχη της, προσπαθούν να διασώσουν, έστω και την ύστατη στιγμή, την πολιτική τους καριέρα και να αναζητήσουν άλλους πολιτικούς δρόμους που θα τους «απαλλάξουν» από το βάρος των επονείδιστων, για τον λαό, μέτρων που έχουν μέχρι σήμερα υποστηρίξει ως κυβερνητικά στελέχη.
