«Εγώ κάνω τις απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα ο Τόμσεν» δήλωσε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, ζητώντας να χρεωθούν στον ίδιο οι απολύσεις γιατρών του ΕΟΠΥΥ και όχι στην Τρόικα. Είναι πολύ γελασμένος, όμως ο κ. Γεωργιάδης αν πιστεύει ότι σε αυτόν και στην κυβέρνηση που συμμετέχει θα χρεωθούν μόνο οι απολύσεις γιατρών του ΕΟΠΥΥ. Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα και πραγματικά μας αδικεί αν πιστεύει ότι χρειαζόμαστε διευκρινίσεις.
Όλα τα Μνημόνια, όλη την Τρόικα, όλη την ύφεση, όλες τις αυτοκτονίες, όλες τις απολύσεις, όλες τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, όλα τα κλεισμένα καταστήματα, όλη τη δυστυχία χρεώνεται ο κ. Γεωργιάδης, απ’ όποια θέση κι αν υπηρέτησε το «πρόγραμμα διάσωσης». Είναι εξυπνακίστικο το κολπάκι να προσπαθεί να χρεωθεί κάποιος μόνο τις ευθύνες που ο ίδιος επιθυμεί, αλλά δεν πάει έτσι.
Ο κ. Γεωργιάδης οργίζεται πραγματικά αν κάποιος τον «κατηγορήσει» ότι παλιότερα υπήρξε αντι-μνημονιακός. Μόλις το ακούσει χάνει τα λόγια του από τον εκνευρισμό του και ζητάει έστω ένα στοιχείο από το παρελθόν που να αποδεικνύει ότι δε στήριξε το Μνημόνιο με όλες του τις δυνάμεις. Έχει απόλυτο δίκιο, δεν υπάρχει τέτοιο στοιχείο. Μπορεί να έβριζε τον Σαμαρά και να καταριόταν τη ΝΔ, αλλά εναντίον του Μνημονίου δε θυμάμαι να εκφράστηκε.
Αυτό βέβαια του στερεί και το μόνο ελάχιστο άλλοθι που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αν και όποτε βρεθεί στη θέση να έχει ανάγκη από άλλοθι. Για παράδειγμα, αν και υπερασπίστηκε το μέτρο των 25 ευρώ για εισαγωγή σε δημόσιο νοσοκομείο, δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει ότι το μέτρο ήταν ήδη ψηφισμένο και ότι αυτός απλώς το εφαρμόζει.
Ό,τι κι αν ήταν ψηφισμένο, ο κ. Γεωργιάδης το στήριξε και το ψήφισε. Όμως ας αφήσουμε τα παλιά, διότι τα όσα έρχονται έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. «Ο ΕΟΠΥΥ θα μετατραπεί σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας κατά τα πρότυπα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών – δηλαδή δεν θα παρέχει υπηρεσίες υγείας, όπως συμβαίνει σήμερα», δήλωσε ο υπουργός Υγείας. Είναι κάτι που το δηλώνει διαρκώς και διαρκώς περνά απαρατήρητο, όπως απαρατήρητα περνούν πολλά εφιαλτικά για το μέλλον μας.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο ΕΟΠΥΥ θα μετατραπεί σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας είναι λογικό ότι θα κάνει και έρευνες αγοράς για το τι τον συμφέρει, καθώς και «διαγωνισμούς» για το ποιος πουλάει υγεία φθηνότερα. Όμως γιατί να γίνουν όλα αυτά από τη στιγμή που ο υπουργός Υγείας δήλωσε δημόσια σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι η Δημόσια Υγεία κοστίζει ακριβότερα στο Κράτος απ’ ότι η Ιδιωτική; Αν βάλεις αυτά τα δύο «δεδομένα» στη σειρά, το τοπίο που δημιουργείται είναι το εξής: Ο ΕΟΠΥΥ στέλνει αναγκαστικά τους ασφαλισμένους του σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές και ιδιωτικά νοσοκομεία με το επιχείρημα ότι είναι φθηνότερα.
Φτάνουμε, λοιπόν, στον απόλυτο παραλογισμό να σου λέει το Κράτος ότι αν πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο θα έχεις την κάλυψη του Ταμείου σου, αλλά αν επιμένεις να πας σε δημόσιο θα πρέπει να πληρώσεις όλα τα έξοδα από την τσέπη σου. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται υπερ- καπιταλισμός, μετα – καπιταλισμός ή κάπως αλλιώς, πάντως σίγουρα πρόκειται για μια εξελιγμένη μορφή καπιταλισμού.
Επί της ουσίας τώρα. Επειδή ούτε τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, ούτε τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα δουλεύουν για την ψυχή της γιαγιάς του ιδιοκτήτη τους, αλλά λειτουργούν με βάση το κέρδος, θα πρέπει να κερδίζουν. Να κερδίζουν από τη συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ αποκλείεται, άρα το κέρδος θα προέλθει από το ζεστό χρήμα που θα βγάλει από την τσέπη του ο ασθενής – πελάτης. Τουτέστιν, καταργείται πλήρως η έννοια του ασφαλισμένου ασθενή και δημιουργείται ο πελάτης που έχει τις εξής δύο επιλογές: Ή πηγαίνει σε δημόσιο νοσοκομείο και πληρώνει όλα τα έξοδα νοσηλείας του ή πηγαίνει σε ιδιωτικό νοσοκομείο και ο ΕΟΠΥΥ του κάνει την τιμή να συμμετέχει στο 20% ή 30% των εξόδων του.
Αν δεν έχεις χρήματα πεθαίνεις, το έχουμε πει χίλιες φορές αυτό, ας μην επαναλαμβανόμαστε. Πρόκειται περί οικονομικοκοινωνικού δαρβινισμού στο μεγαλείο του. Επιβιώνει όποιος έχει λεφτά με όποιον τρόπο κι αν τα έχει βγάλει.
Αυτό που θα ακολουθήσει σε δεύτερο αλλά όχι αργό χρόνο, είναι ότι όσοι μπορούν να επιβιώσουν θα επιλέγουν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια για να κερδίσουν έστω και την ελάχιστη συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ στα έξοδά τους. Αποτέλεσμα; Τα δημόσια νοσοκομεία θα παρουσιάσουν μειωμένη πληρότητα σε ασθενείς, άρα άχρηστα, άρα βάρος στο Κράτος, άρα απολύουμε εργαζομένους και χαρίζουμε τις υποδομές -που οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει- στους επιχειρηματίες υγείας ώστε να μπορούν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Θα το ζήσουμε, να είστε σίγουροι. Θα χαρίσουν τα δημόσια νοσοκομεία σε ιδιώτες και θα μας το παρουσιάσουν ως επιτυχία κι ότι μας κάνουν χάρη ώστε να μην υπάρχουν μεγάλες αναμονές.
Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου αυτά, ο κ. Γεωργιάδης τα είπε σήμερα. Αναφορικά με την έναρξη συνεργασίας του ΕΣΥ με τις ασφαλιστικές εταιρείες, ο κ. Γεωργιάδης υπογράμμισε: «Τα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να μπουν σε αυτή τη λογική, να μπορούν να παίρνουν ασφαλισμένους των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίες θα πληρώνουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες». Μόνο που τα δημόσια νοσοκομεία δεν μπορούν να μπουν σε λογική ανταγωνισμού, πρώτον επειδή προσφέρουν δημόσιο αγαθό και δεύτερον επειδή το κόστος των υπηρεσιών που προσφέρουν καθορίζεται κεντρικά, ισχύει για όλα τα νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα και δε μπορεί το κάθε νοσοκομείο να καθορίζει μόνο του το κόστος νοσηλείας. Με λίγα λόγια, το δημόσιο νοσοκομείο δε μπορεί να κάνει αυτόν τον μήνα εκπτώσεις στην τιμή των αιματολογικών εξετάσεων και τον άλλο μήνα στις εγχειρήσεις χολής. Πέρα από το παράλογο του πράγματος, είναι κυρίως παράνομο το να προχωρήσει σε τέτοιες πρακτικές ένα δημόσιο νοσοκομείο!
Ως εκ τούτου, το υπουργείο Υγείας μπορεί πανεύκολα – και θα το κάνει- να κοστολογεί πάντα ακριβότερα το κόστος υπηρεσιών των δημόσιων νοσοκομείων από τους τιμοκαταλόγους των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων με αποτέλεσμα να φαίνεται πολύ λογικό ότι ο ΕΟΠΥΥ προτιμά να ψωνίζει Υγεία από τα ιδιωτικά, δηλαδή τα τεχνητώς φθηνότερα. Αυτό είναι το τέλος της δημόσιας Υγείας. Το τέλος της έννοιας «ασφαλισμένος». Το τέλος μιας εποχής όπου όταν σε πήγαιναν με το ασθενοφόρο σε νοσοκομείο δε χρειαζόταν να έχεις στα δόντια την ιδιωτική σου κάρτα νοσηλείας. Θα το φάμε κι αυτό, όπως φάγαμε τόσα και τόσα. Κι αν δε με πιστεύετε ότι όλα αυτά θα γίνουν, κάντε τον κόπο να διαβάσετε τα όσα είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης στη συνέντευξη Τύπου.
Κι ας καταλήγει λέγοντας «Οι μόνοι οι οποίοι μπορεί να είναι αντίθετοι σε αυτό, είναι οι ιδιωτικές κλινικές, επειδή φτιάχνεται μια ανταγωνιστική αγορά υπέρ του Δημοσίου. Και αυτό είναι απάντηση σε όσους λένε ότι ευνόησα ιδιωτικά συμφέροντα». Μόνο που το είπαμε και στην αρχή, μας αδικεί ο κ. Υπουργός. Και μας προσβάλει πιστεύοντας ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε τα βασικά.
Πηγή Καρτέσιος
Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"
