Σε
αυτή την μικρή χώρα, όπου οι λέξεις δεν αρκούν πια για να αποδώσουν με
επάρκεια την πραγματικότητα, έρχονται οι εικόνες για να βοηθήσουν τον
ιστορικό παρατηρητή του παρόντος και του μέλλοντος. Έτσι, αφού λέξεις
όπως απατεώνας και προδότης οριοθετήθηκαν με επάρκεια, ήρθε η σειρά να
"τακτοποιηθεί" και η λέξη "ξεφτίλα" (με όλα τα παράγωγά της)...
Η ξεφτίλα είναι να είσαι πρωθυπουργός της χώρας, και να πανηγυρίζεις πάνω στα ερείπια που δημιούργησες...
Η ξεφτίλα είναι να αποτιμάς τις απολύσεις, το μακέλεμα μισθών και συντάξεων, τα λουκέτα στις επιχειρήσεις, τους 2.100.000 άνεργους, τις 6.000 αυτοκτονίες, την κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, τους 300.000 νέους μετανάστες, τα εκατομμύρια τους νεόπτωχους, όλα αυτά, για μερικές δεκάδες ή ελάχιστες εκατοντάδες ευρώ, που υπόσχεσαι ότι θα δώσεις ως αντίδωρο, ως ανακούφιση (ντροπή, σιχαμένε!) στους ανθρώπους που εσύ κατέστρεψες και που ακόμα κι αυτά τα λίγα, λες ψέματα, δεν θα τα δώσεις! Θα θέσετε τέτοια κριτήρια και προϋποθέσεις που είναι ζήτημα αν στο τέλος τα εισπράξουν ''ζωντανά'', στο χέρι, λίγες χιλιάδες δικαιούχοι!