Του Κώστα Παντελάκη*Κανένας σήμερα δεν ακούει κανέναν, γιατί πλέον θεωρείται απόδειξη της ελευθερίας και της ισότητας η διατύπωση της προσωπικής άποψης.
Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που έχει γνώση και όχι απλά άποψη.
Σήμερα όλοι έχουν υψώσει την άποψη - "σημαία" για τα πάντα κι αυτό είναι δυστυχώς το πρόβλημα.
Η άποψη δεν δίνει λύσεις, γιατί δεν είναι γνώση.
Το σύστημα όλα αυτά τα γνωρίζει και γι' αυτό επενδύει απλά στην καλλιέργεια της κοινής και τις περισσότερες φορές αστήρικτης άποψης μεταξύ των πολιτών,επενδύει στα καφενεία και όχι στα πανεπιστήμια.
Όλοι οι άνθρωποι και σ' όλα τα θέματα έγιναν "ίσα κι όμοια".
Δεν έχει πλέον την ανάγκη το σύστημα να "φιμώνει" την κοινωνία όπως έκανε παλαιότερα,απλά της "δανείζει" την άποψή του και την ελέγχει με τον πιο εύκολο τρόπο.
Όταν μια ελλειμματική χώρα βρίσκεται εντός νομισματικής ένωσης και έρχεται μια Κρίση όπως αυτή του 2008 δεν μπορεί από μόνη της να βγει από την Κρίση.
Γιατί δεν έχει εθνικό νόμισμα ώστε με την υποτίμηση του να μοχλεύσει την οικονομία της,καί εξαρτάται από τις πλεονασματικές χώρες.
Για να έρθει η ανάπτυξη πρέπει πρώτα να χρηματοδοτηθεί,όμως ένα ελλειμματικό κράτος μέσα σε παγκόσμια Κρίση δεν έχει πόρους.
Εκεί πρέπει οι πλεονασματικές χώρες να μοιράσουν τα πλεονάσματα τους με τις ελλειματικές.
Ότι ακριβώς γίνεται στην ένωση του δολαρίου,στις ΗΠΑ δηλαδή.
Οι νομισματικές ενώσεις αφαιρούν το χρηστικό εργαλείο της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος των ελλειμματικών χωρών καί μειώνουν την ανταγωνιστικότητα τους,εκτοξεύουν δέ τα πλεονάσματα των πλεονασματικών χωρών.
Σε μια νομισματική ένωση η μοίρα είναι λίγο πολύ κοινή για όλους.
Αν οι ελλειμματικές χώρες δεν απορροφούν τα πλεονάσματα των πλεονασματικών τότε θα αποκτήσουν όλοι πρόβλημα.
Η Γερμανία δεν συναίνεσε στην έκδοση ευρωομολόγου, με συνέπεια η αύξηση του κόστους δανεισμού των χωρών της περιφέρειας να οδηγήσει σε ένα ατελέσφορο μνημονιακό ντόμινο.
Ακόμα και χωρίς ευρωομόλογο μπορούσε να έβαζε την ΕΚΤ να εγγυάται τα ομόλογα των ευρωζωνικών χωρών,όμως ούτε αυτό έκανε .
Έκανε τελικά το 2013 το ΟΜΤ (Outright Monetary Transactions) και κάλπικα πανηγυρίζει το τέλος της Κρίσης.
Εργάστηκε μεθοδικά και απείλησε ώστε η Ελλάδα το 2010 να μην κουρέψει το χρέος της καί έτσι η Ελλάδα έγινε η μόνη χώρα που κατέφυγε στο ΔΝΤ, χωρίς να έχει λύση το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους της.
Έχοντας μετατρέψει με τα μνημονιακά δάνεια το χρέος της προς ιδιωτικές τράπεζες που μπορεί να κουρευτούν εύκολα σε χρέος κράτη που δεν κουρεύεται έτσι απλά.
Δεν γνωρίζω άν η Γερμανία είχε ως πρόθεση το να φτάσουμε στην εξαθλίωση ή τό έκανε από κακό υπολογισμό της κατάστασης.
Αυτό που ξέρω είναι με τις πολιτικές που επέβαλε, βιώνουμε στη χώρα μας μια πρωτοφανή ανθρωπιστική Κρίση με πολλές οικογένειες να μην μπορούν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι.
Βέβαια η Γερμανία συνεργάζεται σε αγαστή σύμπνοια με τα τραπεζικά κατεστημένα όλων των χωρών,χωρίς αυτό νά της μειώνει την ευθύνη είτε για την εξαθλίωση που φέρνουν οι πολιτικές της, είτε για την ενδεχόμενη διάλυση της ευρωζώνης για την οποία θά φέρει και την μεγαλύτερη ευθύνη.
Οι ΗΠΑ όταν τους είχαμε ανάγκη στην περίοδο της μεταπολεμικής εξαθλίωσης, δεν επέβαλαν μνημόνια και λιτότητες σε μας και την Γερμανία.
Αντίθετα έφεραν Μάρσαλ με χρήματα και επενδύσεις, όλα υπό το Παγκόσμιο σχέδιο με τη νοοτροπία του new deal να τα διέπει.
*Ο Κώστας Παντελάκης είναι υποψήφιος βουλευτής Χανίων με τους Ανεξάρτητους Έλληνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου