Όταν πρωτοήρθε η τρόικα στην Ελλάδα από τα ζητήματα που έθεσε επιτακτικά ήταν η άναρχη κατάσταση στο ραδιοτηλεοπτικό χώρο, η ανάγκη διενέργειας διαγωνισμών για τις άδειες τηλεοπτικών σταθμών. Γρήγορα η απαίτηση αυτή μπήκε στο συρτάρι όταν οι δανειστές κατανόησαν ότι για να περάσουν οι μνημονιακές πολιτικές ήταν απαραίτητη η στήριξη των κυβερνήσεων από τα μεγάλα κυρίως ιδιωτικά κανάλια.
Στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο η κατάσταση κάθε άλλο παρά ρόδινη είναι. Το ολιγοπώλιο που συγκροτείται κατά κύρια βάση από τους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας και αποτελεί βασικό πυλώνα , μαζί με τράπεζες και μνημονιακές κυβερνήσεις, του τρίγωνο της διαπλοκής, συνεχίζει να δρα ανενόχλητα.
Η ασυλία της βαρωνίας των μέσων ενημέρωσης βέβαια κρατά από το 1989 με την κάλυψη των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Στην μνημονική όμως εποχή έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις. Η διαπλοκή κορυφώνεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα χρέη προς τις τράπεζες μέσα κυρίως από θαλασσοδάνεια, αγγίζουν τα 700 εκατομμύρια Πλησιάζουν τα 20 εκ. τα χρέη τους από το τέλος του 2% επί των ακαθάριστων εσόδων για τη χρήση συχνοτήτων ενώ στα 60 περίπου εκατομμύρια είναι τα χρέη από τον φόρο του 20% επί των διαφημιστικών εσόδων.
Στον τομέα της ενημέρωσης η πλειοψηφία των σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας εκπέμπει ως εκπρόσωπος των πιο επιθετικών κέντρων των δανειστών, ενώ παράλληλα κλιμακώνουν την επίθεσή τους στην κυβέρνηση με όπλο όχι την πολιτική κριτική αλλά την διαστρέβλωση των θέσεων της πέρα και έξω από κάθε έννοια στοιχειώδους αντικειμενικής ενημέρωσης. Ουσιαστικά η μονοπωλιακή αυτή κατάσταση με την εναρμόνιση του ειδησεογραφικού τομέα , δρα ως ένα καρτέλ παραπληροφόρησης και διαπλοκής.
Το ζητούμενο για την προώθηση της αντικειμενικής ενημέρωσης είναι να «σπάσει» αυτό το καρτέλ. Ήδη η κυβέρνηση προωθεί την είσπραξη του φόρου για τις τηλεοπτικές διαφημίσεις και την χρήση συχνοτήτων, αλλά και προγραμματίζει τους διαγωνισμούς για την αδειοδότηση με βάση την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Προωθεί δηλαδή την τήρηση της νομιμότητας. Νομιμότητα που θα επιτρέψει να πληρώσουν επιτέλους για την χρήση συχνοτήτων, θα αντιμετωπίσει τις τεράστιες οφειλές τους προς το κράτος αλλά και προς τράπεζες για δάνεια χαριστικά και πολλές φορές αγύριστα καθώς και την αντιμετώπιση του εργασιακού μεσαίωνα που επικρατεί σε ορισμένα από αυτά. Να μπει τέλος στην ασυδοσία. Ταυτόχρονα επανεξετάζεται ο νόμος περί βασικού μετόχου.
Αναμφίβολα η τήρηση της νομιμότητας, θα αποδυναμώσει σε σημαντικό βαθμό αυτό το ιδιότυπο καρτέλ που δρα στο χώρο της πληροφόρησης. Είναι όμως αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας θα γίνουν – τουλάχιστον οι περισσότεροι – οάσεις δημοκρατίας και αντικειμενικής ενημέρωσης.
Με αυτή την έννοια ο ρόλος της νέας ΕΡΤ είναι εξαιρετικά κρίσιμος. Με το νέο νόμο δημιουργούνται προϋποθέσεις να αποτελέσει τον κύριο πυλώνα για την δημοκρατία, την αντικειμενικότητα στην ενημέρωση και την προώθηση του πολιτισμού. Ήδη με τις νομοθετικές ρυθμίσεις λύνονται τα κρίσιμα ζητήματα της διοικητικής διάρθρωσης του νέου φορέα αλλά και το εργασιακό τεράστιο πρόβλημα που δημιούργησε η κυβέρνηση Σαμαρά. Το έκτρωμα της ΝΕΡΙΤ μπαίνει στο χρονοντούλαπο. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα για εναλλακτικές λύσεις στον σκάνδαλο διαπλοκής με την DIGEA. Άλλωστε το «μαύρο» στην ΕΡΤ ήταν ένα δώρο στα ιδιωτικά κανάλια για να χάσει η ΕΡΤ τον ρόλο της στο ψηφιακό τοπίο.
Το στοίχημα για την νέα ΕΡΤ είναι να διαγράψει στην πράξη πρακτικές που υπήρχαν στην προ ΝΕΡΙΤ εποχή με ευθύνη των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Πρακτικές που την είχαν μετατρέψει σε κυβερνητικό παραμάγαζο ιδιαίτερα στον ενημερωτικό και ειδησεογραφικό τομέα. Πρακτικές που την είχαν μεταβάλει σε πεδίο ρουσφετιού των γαλάζιων και των πράσινων ιθυνόντων, με προκλητικές αμοιβές «ημετέρων».
Είναι σίγουρο ότι μία νέα πορεία αρχίζει στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Η νέα ΕΡΤ μπορεί να γίνει το αντίβαρο στην ασυδοσία και την παραπληροφόρηση.
* Ο Μάκης Κοψίδης είναι πρώην μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου