Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Το «τέλειο έγκλημα» του αφανισμού του Ελληνισμού και το αληθινό μας χρέος


ΖΩΗ ΣΟΥ

Το «τέλειο έγκλημα» του αφανισμού του Ελληνισμού και το αληθινό μας χρέος


Οργάνωσαν το «τέλειο έγκλημα» και νιώθουμε φοβισμένοι, ηττημένοι, εγκλωβισμένοι στη μαυρίλα, τα αδιέξοδα που τα ΜΜ «Ε» μας δείχνουν ;
Ξεχνάμε ότι τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει- και πολύ περισσότερο σήμερα, που οι επιστημονικές αποδείξεις και τα πειράματα αποδεικνύουν ότι τα «θαύματα» είναι τόσο ζωντανά όσο ποτέ άλλοτε. Και το πιο μεγάλο «θαύμα» είναι η διάσωση του Ελληνισμού ανά τους αιώνες, παρά και ενάντια σε «φυσικούς» ή ιστορικούς νόμους. Και τώρα θα δεχτούμε τον αφανισμό μας ως «ανίκανοι», «αχρείοι» και δειλοί ραγιάδες, υποκύπτοντας στη «λογική» των υπανθρώπων;
Τώρα που οι διάφοροι Τούρκογλου ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, η «κρίση» δείχνει την αληθινή της στόχευση, που είναι ο αφανισμός του Ελληνισμού. Κι ο άλλος Ιούδας της «πολιτικής» αγυρτείας ,ο Αναστασιάδης , συνομιλεί με τους σφαγείς του νησιού, που ονοματίζουν τους Έλληνες της Κύπρου «κατοχική δύναμη».
Φαίνεται λοιπόν ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το «τέλειο έγκλημα», καθώς μέσα από το «έργο» αυτό της ολοκληρωτικής φρίκης θα συναισθανθούμε επιτέλους πόσο «κοντά ποδάρια» έχει το ψέμα κι η απάτη, που παίρνει διάφορες μορφές και πρόσημα αριστεροδέξια, για να ξεγελάσει και πάλι ή να εφησυχάσει τους αδαείς. Απλά όλοι και όλα θα αποκαλυφτούν μπρος στα μάτια μας και θα δούμε επιτέλους ότι η «καρδιά» του δράματος ,που επιφυλάσσουν μνημονιακοί και μη της Βολής-σε Ελλάδα και Κύπρο -είναι η εθνική προδοσία-μειοδοσία. Ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε-όσοι έχουμε ακόμα τον κοινό νου-είναι εθνικοαπελευθερωτικός. Είναι αγώνας ύπαρξης της οικογένειάς μας, της πατρίδας μας ,είναι αγώνας «υπέρ βωμών κι εστιών»-όσο «γραφικό» κι αν ακούγεται -και δε χωράνε πια σε αυτόν ημίμετρα ή αναβολή ,αλλά μόνο λαική ενότητα κι απόφαση.
Την ώρα που η Τουρκία καταρρέει οικονομικά και αυτοδιαλύεται κι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας-κι όχι μόνο-είναι προ των πυλών ,οι παράνομες «κυβερνήσεις» των εθελόδουλων της Ελλάδας και της Κύπρου προσφέρουν «γη και ύδωρ». Οι όποιες επιμέρους προσεγγίσεις της ίδιας πραγματικότητας ,τα όποια ψευτοδιλήμματα κι οι ιδεοληψίες δεν ωφελούν σε τίποτα πια μπροστά στην απειλή αφανισμού μας.
Οι σύγχρονοι οικονομικοί δολοφόνοι βρήκαν ορθάνοιχτες τις πόρτες του πιο ξιπασμένου και ξεπουλημένου καθεστώτος ,αυτού της Ελλάδας, που χρόνια υπηρέτησε «προστάτες» κι «εταίρους». Τώρα παίζουν την τελευταία τους παρτίδα του θανάτου της ελληνικής Ιδέας, του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού , που θέωσε την ανθρώπινη φύση, που γνώρισε τα μυστικά της ύπαρξης εδώ κι αιώνες. Τώρα αυτός περίτρανα δικαιώνεται από τις Φυσικές επιστήμες , που επιβεβαιώνει με αποδείξεις και πειράματα την πνευματική παρακαταθήκη των προσωκρατικών, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα, του Δημόκριτου και τόσων άλλων ποιητών και φιλοσόφων. Αυτοί οι Έλληνες σοφοί κι όσοι ανά τους αιώνες εμπνεύστηκαν και διέσωσαν τον ελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι κι αισθάνεσθαι, σήμερα είναι οι μόνοι που «μιλάνε» τη γλώσσα της α-λήθειας και είναι «συμπαραστάτες» και φάροι στον αγώνα που δίνουμε κάποιοι «γραφικοί», που μιλάμε για αρχές κι ελευθερία, για να ξαναγεννηθεί το πνευματικό φως στον τόπο που φανερώθηκε.
Μέσα στους στίχους του Ομήρου αποκαλύπτεται η α-λήθεια.Την «Ιθάκη» μας θα τη βρούμε και πάλι ,αν το ταξίδι του Οδυσσέα και τα αχνάρια του ακολουθήσουμε. Αγώνας με τα θηρία, τις μάγισσες, τους Κύκλωπες, τους ίδιους τους θεούς, που εμπόδισαν το νόστο. Λίγη μνήμη-εν-θύμιση, λίγο ηθικό κόντρα στη λήθη χρειαζόμαστε… για να φωνάξουμε μαζί το, ή «ταν ή επί τας», όσοι είμαστε Έλληνες στην ψυχή. Τίποτε άλλο πια δε χρειάζεται για την από το να βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο κοινό μετερίζι της εθνικής και κοινωνικής μας απελευθέρωσης από το καθεστώς της υποτέλειας .
Το πνευματικό θαύμα της αρχαιότητας ήταν συλλογικό κι όχι προσωπικό-προσωπικά «θαύματα» δεν υπάρχουν -αφού η α-λήθεια είναι αποτέλεσμα σύνθεσης -κι ένα τέτοιο συλλογικό «θαύμα» αφύπνισης μόνο μπορεί και σήμερα να μας σώσει.
Οι «μνηστήρες» θα έχουν το τέλος, που τους «αξίζει», γιατί έρχεται πάντα η τελική ώρα της κάθαρσης. Η ιστορική ανταπόδοση για έναν λαό που τον ατίμωσαν, τον βίασαν ,τον δολοφόνησαν πολλάκις με πονηριά και «μαεστρία»-και μέσω της παιδείας-είναι νομοτέλεια, που κανείς δεν μπορεί να αναιρέσει. Εξάλλου πάντα η «μαγιά» του Ελληνισμού με έναν τρόπο «μαγικό» έμενε για να διεκδικήσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον χαμένο «παράδεισο», που στερήθηκε. Αν θεωρείτε «γραφικά» ή ουτοπικά αυτά που διαβάζετε, θυμηθείτε πόσο «τρελό» ακουγόταν ότι θα μας «δημεύσουν τη γη ,τα σπίτια μας, την περιουσία μας» …κι όμως αυτά τ’ αδιανόητα μέχρι χθες συμβαίνουν.
Δε χρειάζεται να πιστεύεις σε προφητείες, ξόρκια και προσευχές, για να κατανοήσεις το χρέος σου. Δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να δεις ότι η μυθολογία του φόβου για το τέλος του 2012,οι θεωρίες συνομωσίας κι όλες οι αθλιότητες περί ανόδου του φασισμού παγκοσμίως, περί ερπετοειδών ,Νεφελίμ και άλλων τινων ανοησιών είναι τα πανούργα «όπλα» του εχθρού. Κατάφεραν με όλα αυτά να κερδίσουν χρόνο, για να δεχτούμε τον αφανισμό μας ως τη μόνη «λύση» που μας «αξίζει», αφού μας φυλάκισαν στο φρικτό τέλμα της ενοχής, του φόβου, της ηττοπάθειας, της αυταπάτης, της απάθειας, στη «σταθερότητα» του θανάτου.
Η Κύπρος θα δώσει την πρώτη «σφαίρα» στη «φούσκα» στον εικονικό κόσμο που μας πλασάρουν τα ΜΜ «Ε» τους. Κι όταν όλη η αλήθεια θα λάμψει, δεν τους σώζει τίποτα, γι’ αυτό και τρέμουν. Η βοή «θεού»(βοήθεια) φτάνει στις ελληνικές καρδιές, για να σημάνει τη λύτρωση, γιατί η επανάσταση συνείδησης ήδη συμβαίνει κι η συλλογική μας μνήμη θα το κάνει το «θαύμα». Το «δυστύχημα» γι’ αυτούς είναι ότι η ίδια η ζωή όλα τα ξεκαθαρίζει και καταρρέουν πια με πάταγο, γελοιοποιούμενοι μέχρις εσχάτων.
Οι έχοντες σώας τας φρένας μπορούν να δουν το τέλος της τραγωδίας, και τη βέβαιη νίκη του λαού μας, φτάνει το χρέος της απελευθέρωσης της προγονικής μας γης, το χρέος της ανάστασης ,της ελπίδας να το επωμιστούμε οι άνθρωποι που γνωρίζουμε τι θα πει αγώνας για αξιοπρέπεια και τιμή-με όση δύναμη μπορεί ο καθείς να καταβάλλει γι’ αυτό. Τίποτα πιο ψευδές από τη δική τους «αλήθεια», κι όποιος ακόμα τους ακούει ή ελπίζει(;) στη «σωτηρία» αναθέτοντας τη ζωή του σε κομματικούς εγκάθετους, ας αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στα παιδιά του και στην πατρίδα κι ας πράξει αναλόγως.
Έλλη Διαμαντοπούλου
Η Τρικλοποδιά ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, υβριστικά ή συκοφαντικά θα αφαιρούνται!

Ξεχνάμε ότι τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει- και πολύ περισσότερο σήμερα, που οι επιστημονικές αποδείξεις και τα πειράματα αποδεικνύουν ότι τα «θαύματα» είναι τόσο ζωντανά όσο ποτέ άλλοτε. Και το πιο μεγάλο «θαύμα» είναι η διάσωση του Ελληνισμού ανά τους αιώνες, παρά και ενάντια σε «φυσικούς» ή ιστορικούς νόμους. Και τώρα θα δεχτούμε τον αφανισμό μας ως «ανίκανοι», «αχρείοι» και δειλοί ραγιάδες, υποκύπτοντας στη «λογική» των υπανθρώπων;
Τώρα που οι διάφοροι Τούρκογλου ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, η «κρίση» δείχνει την αληθινή της στόχευση, που είναι ο αφανισμός του Ελληνισμού. Κι ο άλλος Ιούδας της «πολιτικής» αγυρτείας ,ο Αναστασιάδης , συνομιλεί με τους σφαγείς του νησιού, που ονοματίζουν τους Έλληνες της Κύπρου «κατοχική δύναμη».
Φαίνεται λοιπόν ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το «τέλειο έγκλημα», καθώς μέσα από το «έργο» αυτό της ολοκληρωτικής φρίκης θα συναισθανθούμε επιτέλους πόσο «κοντά ποδάρια» έχει το ψέμα κι η απάτη, που παίρνει διάφορες μορφές και πρόσημα αριστεροδέξια, για να ξεγελάσει και πάλι ή να εφησυχάσει τους αδαείς. Απλά όλοι και όλα θα αποκαλυφτούν μπρος στα μάτια μας και θα δούμε επιτέλους ότι η «καρδιά» του δράματος ,που επιφυλάσσουν μνημονιακοί και μη της Βολής-σε Ελλάδα και Κύπρο -είναι η εθνική προδοσία-μειοδοσία. Ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε-όσοι έχουμε ακόμα τον κοινό νου-είναι εθνικοαπελευθερωτικός. Είναι αγώνας ύπαρξης της οικογένειάς μας, της πατρίδας μας ,είναι αγώνας «υπέρ βωμών κι εστιών»-όσο «γραφικό» κι αν ακούγεται -και δε χωράνε πια σε αυτόν ημίμετρα ή αναβολή ,αλλά μόνο λαική ενότητα κι απόφαση.
Την ώρα που η Τουρκία καταρρέει οικονομικά και αυτοδιαλύεται κι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας-κι όχι μόνο-είναι προ των πυλών ,οι παράνομες «κυβερνήσεις» των εθελόδουλων της Ελλάδας και της Κύπρου προσφέρουν «γη και ύδωρ». Οι όποιες επιμέρους προσεγγίσεις της ίδιας πραγματικότητας ,τα όποια ψευτοδιλήμματα κι οι ιδεοληψίες δεν ωφελούν σε τίποτα πια μπροστά στην απειλή αφανισμού μας.
Οι σύγχρονοι οικονομικοί δολοφόνοι βρήκαν ορθάνοιχτες τις πόρτες του πιο ξιπασμένου και ξεπουλημένου καθεστώτος ,αυτού της Ελλάδας, που χρόνια υπηρέτησε «προστάτες» κι «εταίρους». Τώρα παίζουν την τελευταία τους παρτίδα του θανάτου της ελληνικής Ιδέας, του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού , που θέωσε την ανθρώπινη φύση, που γνώρισε τα μυστικά της ύπαρξης εδώ κι αιώνες. Τώρα αυτός περίτρανα δικαιώνεται από τις Φυσικές επιστήμες , που επιβεβαιώνει με αποδείξεις και πειράματα την πνευματική παρακαταθήκη των προσωκρατικών, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα, του Δημόκριτου και τόσων άλλων ποιητών και φιλοσόφων. Αυτοί οι Έλληνες σοφοί κι όσοι ανά τους αιώνες εμπνεύστηκαν και διέσωσαν τον ελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι κι αισθάνεσθαι, σήμερα είναι οι μόνοι που «μιλάνε» τη γλώσσα της α-λήθειας και είναι «συμπαραστάτες» και φάροι στον αγώνα που δίνουμε κάποιοι «γραφικοί», που μιλάμε για αρχές κι ελευθερία, για να ξαναγεννηθεί το πνευματικό φως στον τόπο που φανερώθηκε.
Μέσα στους στίχους του Ομήρου αποκαλύπτεται η α-λήθεια.Την «Ιθάκη» μας θα τη βρούμε και πάλι ,αν το ταξίδι του Οδυσσέα και τα αχνάρια του ακολουθήσουμε. Αγώνας με τα θηρία, τις μάγισσες, τους Κύκλωπες, τους ίδιους τους θεούς, που εμπόδισαν το νόστο. Λίγη μνήμη-εν-θύμιση, λίγο ηθικό κόντρα στη λήθη χρειαζόμαστε… για να φωνάξουμε μαζί το, ή «ταν ή επί τας», όσοι είμαστε Έλληνες στην ψυχή. Τίποτε άλλο πια δε χρειάζεται για την από το να βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο κοινό μετερίζι της εθνικής και κοινωνικής μας απελευθέρωσης από το καθεστώς της υποτέλειας .
Το πνευματικό θαύμα της αρχαιότητας ήταν συλλογικό κι όχι προσωπικό-προσωπικά «θαύματα» δεν υπάρχουν -αφού η α-λήθεια είναι αποτέλεσμα σύνθεσης -κι ένα τέτοιο συλλογικό «θαύμα» αφύπνισης μόνο μπορεί και σήμερα να μας σώσει.
Οι «μνηστήρες» θα έχουν το τέλος, που τους «αξίζει», γιατί έρχεται πάντα η τελική ώρα της κάθαρσης. Η ιστορική ανταπόδοση για έναν λαό που τον ατίμωσαν, τον βίασαν ,τον δολοφόνησαν πολλάκις με πονηριά και «μαεστρία»-και μέσω της παιδείας-είναι νομοτέλεια, που κανείς δεν μπορεί να αναιρέσει. Εξάλλου πάντα η «μαγιά» του Ελληνισμού με έναν τρόπο «μαγικό» έμενε για να διεκδικήσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον χαμένο «παράδεισο», που στερήθηκε. Αν θεωρείτε «γραφικά» ή ουτοπικά αυτά που διαβάζετε, θυμηθείτε πόσο «τρελό» ακουγόταν ότι θα μας «δημεύσουν τη γη ,τα σπίτια μας, την περιουσία μας» …κι όμως αυτά τ’ αδιανόητα μέχρι χθες συμβαίνουν.
Δε χρειάζεται να πιστεύεις σε προφητείες, ξόρκια και προσευχές, για να κατανοήσεις το χρέος σου. Δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να δεις ότι η μυθολογία του φόβου για το τέλος του 2012,οι θεωρίες συνομωσίας κι όλες οι αθλιότητες περί ανόδου του φασισμού παγκοσμίως, περί ερπετοειδών ,Νεφελίμ και άλλων τινων ανοησιών είναι τα πανούργα «όπλα» του εχθρού. Κατάφεραν με όλα αυτά να κερδίσουν χρόνο, για να δεχτούμε τον αφανισμό μας ως τη μόνη «λύση» που μας «αξίζει», αφού μας φυλάκισαν στο φρικτό τέλμα της ενοχής, του φόβου, της ηττοπάθειας, της αυταπάτης, της απάθειας, στη «σταθερότητα» του θανάτου.
Η Κύπρος θα δώσει την πρώτη «σφαίρα» στη «φούσκα» στον εικονικό κόσμο που μας πλασάρουν τα ΜΜ «Ε» τους. Κι όταν όλη η αλήθεια θα λάμψει, δεν τους σώζει τίποτα, γι’ αυτό και τρέμουν. Η βοή «θεού»(βοήθεια) φτάνει στις ελληνικές καρδιές, για να σημάνει τη λύτρωση, γιατί η επανάσταση συνείδησης ήδη συμβαίνει κι η συλλογική μας μνήμη θα το κάνει το «θαύμα». Το «δυστύχημα» γι’ αυτούς είναι ότι η ίδια η ζωή όλα τα ξεκαθαρίζει και καταρρέουν πια με πάταγο, γελοιοποιούμενοι μέχρις εσχάτων.
Οι έχοντες σώας τας φρένας μπορούν να δουν το τέλος της τραγωδίας, και τη βέβαιη νίκη του λαού μας, φτάνει το χρέος της απελευθέρωσης της προγονικής μας γης, το χρέος της ανάστασης ,της ελπίδας να το επωμιστούμε οι άνθρωποι που γνωρίζουμε τι θα πει αγώνας για αξιοπρέπεια και τιμή-με όση δύναμη μπορεί ο καθείς να καταβάλλει γι’ αυτό. Τίποτα πιο ψευδές από τη δική τους «αλήθεια», κι όποιος ακόμα τους ακούει ή ελπίζει(;) στη «σωτηρία» αναθέτοντας τη ζωή του σε κομματικούς εγκάθετους, ας αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στα παιδιά του και στην πατρίδα κι ας πράξει αναλόγως.
Έλλη Διαμαντοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου