(Βολταίρος)
Λένε ψέματα. Η Ελλάδα δε ζει με δανεικά. Δεν πληρώνει μισθούς και συντάξεις με δανεικά. Δεν εισάγει τρόφιμα, φάρμακα, πετρέλαιο κλπ. με δανεικά. Με στοιχεία των προϋπολογισμών 2000-2014, η Ελλάδα θα πληρώσει 187 δις ευρώ περισσότερα από αυτά που έχει δανειστεί κατά την ίδια περίοδο. Συγκεκριμένα: από το 2000 έως το 2014, η Ελλάδα έχει πληρώσει στους άσπονδους φίλους δανειστές 808 δις ευρώ, χρωστάει ακόμα 322 δις ευρώ, ενώ έχει δανειστεί κατά την ίδια περίοδο μόνο 943 δις ευρώ. Επομένως, ο ελληνικός λαός δεν καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα παράγει.
Η Ελλάδα, η καπιταλιστική Ελλάδα, εξασφαλίζει το συνάλλαγμα που χρειάζεται σε ευρώ, σε δολάριο κλπ., για ν’ αγοράζει τα προϊόντα που εισάγει, όχι από δανεικά αλλά κυρίως από τις εξαγωγές της. Για του λόγου το αληθές, ενδεικτικά αναφέρουμε: Οι εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων, π.χ. φάρμακα, πετρελαιοειδή, χημικά, προϊόντα μετάλλου κλπ. (άνω των 27,7 δις ευρώ κατά ΕΛΣΤΑΤ και 21,3 δις ευρώ κατά ΤτΕ) ανέρχονται σε αξία όσο τα συνολικά έσοδα από ναυτιλία και υπηρεσίες, κυρίως τουρισμό (24,5 δις ευρώ ΕΛΣΤΑΤ και 23,3 δις ευρώ κατά ΤτE) (πηγή ΣΕΒ). Υπολογίζεται ότι πάνω από 11 δις ευρώ ήταν τα άμεσα έσοδα και πάνω από 30 δις ευρώ τα έμμεσα έσοδα από τον τουρισμό το 2013, ενώ το 2014 τα έσοδα απ’ τον τουρισμό παρουσίασαν σημαντική άνοδο. Λένε ψέματα, λοιπόν, όσοι υποστηρίζουν ότι χωρίς το ευρώ η Ελλάδα δε θα μπορεί να εισάγει τα προϊόντα που έχει ανάγκη.
Κατ’ ουσίαν, το ευρώ δεν είναι ευχή αλλά κατάρα. Είναι τα δεσμά με τα οποία η Γερμανία έχει αλυσοδέσει την ταξικά διαρθρωμένη ελληνική κοινωνία. Είναι ο έστωρ του γερμανικού ηγεμονισμού.
«Ο γερμανικός ηγεμονισμός που έχει στραγγαλίσει την Ελλάδα και της έχει στερήσει τόσο το παρόν όσο και το μέλλον, δεν σταματά μπροστά σε τίποτα. Η ορμή του Βερολίνου να πραγματοποιήσει το παλιό γερμανικό ηγεμονικό όραμα, είναι τυφλή. Απέναντι σε αυτή την ορμή και στη βία με την οποία ασκείται με εκβιασμούς και ψέματα (θα φεύγαμε από το ευρώ…) δεν υπάρχουν πια αριστεροί ή δεξιοί: υπάρχουν εκείνοι που θέλουν αυτή η καταστροφή να τελειώνει το γρηγορότερο δυνατό, αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν σε αυτή την πολιτική και θέλουν τη συνέχισή της.»
(ΤΟ ΒΗΜΑ, 31 – 1 – 2014)
«Όλα αυτά… συμβαίνουν επειδή η Ευρώπη που θεσπίστηκε το 1957 στη Ρώμη ουδεμία σχέση έχει πλέον με τη σημερινή γερμανική Ευρώπη που προέκυψε σταδιακά μετά την επανένωση της Γερμανίας και την υιοθέτηση ενός “κοινού” νομίσματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα της, κι όχι φυσικά “κατασκευασμένο λάθος” όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν. Γιατί αν ήταν “λάθος” θα άλλαζε. Είναι σωστό, απλώς είναι σωστό για τους Γερμανούς και καταστρεπτικό για τους περισσότερους από τους άλλους. Γι’ αυτό δεν αλλάζει…»
(ΤΟ ΒΗΜΑ, 30 – 1 – 2014)
«Στην ελληνική μυθολογία, ο Κέρβερος είναι ένας σκύλος με τρία κεφάλια που φυλάει τις πύλες του Άδη. Στην σύγχρονη ελληνική πολιτική, η τρόικα είναι το τρικέφαλο τέρας που παγιδεύει τη χώρα σε έναν οικονομικό “κάτω κόσμο”. Στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα, ακόμα και οι καθαρίστριες φωνάζουν “δολοφόνοι” στα μέλη της τρόικα που επισκέπτονται τη χώρα. Στην Λισαβόνα, τα πανό των διαδηλωτών λένε “F@@k the troika”.»
(The Economist, 30 – 1 – 2014)
Ιδού η αλήθεια! Ιδού η πραγματικότητα! Ιδού το επονείδιστο!
- 1.000.000 άνθρωποι απολύθηκαν
– 190,5% αύξηση ανεργίας
– 30% των επιχειρήσεων έκλεισαν
– 25% μείωση του ΑΕΠ
– 35,5% αύξηση δημόσιου χρέους
– 38% μείωση μισθών
– 45% μείωση συντάξεων
– 98,2% αύξηση ποσοστού φτώχειας
– 272,7% αύξηση στα ποσοστά κατάθλιψης
– 42,8% αύξηση παιδικής θνησιμότητας
– 2 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε μέρα
Η εφιαλτική σημερινή κατάσταση πρέπει οπωσδήποτε ν’ ανατραπεί. Ο κυρίαρχος λαός πρέπει οπωσδήποτε να υψώσει το ανάστημά του. Πρέπει οπωσδήποτε να μετατραπεί από παθητικό σε ενεργητικό πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή σε πολιτικό κίνημα που θα απαιτήσει και θα επιβάλει:
Α) Παύση πληρωμών του εξωτερικού δημόσιου χρέους στους τοκογλύφους δανειστές.
Η προτεραιότητα στην κυριαρχία, την επιβίωση και τα δικαιώματα της κοινωνίας έναντι των αξιώσεων των δανειστών, είναι αρχή συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο (περί «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» άρθρο 25 παρ. 1 κλπ), πολλές χώρες την έχουν επικαλεσθεί και έχει ενσωματωθεί σε εθνικές νομοθεσίες όπως των ΗΠΑ. Τα μνημόνια «δεν αποτελούν διεθνή συμφωνία» (απόφαση Συμβούλιο της Επικρατείας Ολ 668/2012), επομένως απλώς καταργούνται με άλλο νόμο. Οι δανειακές συμβάσεις, σαν δεσμεύσεις Δημόσιου Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου, υπάγονται κατευθείαν στις ρυθμίσεις και τις πρόνοιες της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών (άρθρα 26, 31, 61, 62 κλπ.) και υφίστανται απόλυτη ακυρότητα. Εξάλλου, η απόφαση υπέρ της Ελλάδας το 1936, του Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών, αποτελεί αναμφισβήτητα δεδικασμένο.
Β) «Σεισάχθεια», δηλαδή τη διαγραφή χρεών όλων των νοικοκυριών και όλων των επιχειρήσεων.
Η «σεισάχθεια» δεν είναι μέτρο ελεημοσύνης. Η πρόταση για «σεισάχθεια», παρόλο που είναι και δίκαιη και ηθική, είναι κυρίως και πρωτίστως μέτρο οικονομικής πολιτικής -και από μόνη της, και σε συνδυασμό με την πρόταση για «παύση πληρωμών». Είναι αναγκαίο μέτρο οικονομικής ανάπτυξης, που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της «παγίδας ρευστότητας» που έχει περιπέσει η οικονομία, θα δημιουργήσει «ενεργό ζήτηση», και θ’ αυξήσει την «καταναλωτική παραγωγή» και την «παραγωγική κατανάλωση» των όρων παραγωγής σε όλους τους τομείς της παραγωγής (πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή).
Γ) Έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των μέσων ανταλλαγής.
Η ανάκτηση των νομισματικών εργαλείων άσκησης κρατικής πολιτικής είναι αναγκαία επιλογή. Είναι παράλογο και δεν έχει καμία οικονομική βασιμότητα το γεγονός του ότι, το κράτος δανείζεται «ευρώ», όχι απευθείας από την ΕΚΤ που τα εκδίδει, αλλά με τη διαμεσολάβηση τραπεζών που κερδοσκοπούν τοκογλυφικά. Με την κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος θ’ αποκατασταθεί η νομιμότητα και η λογική. Ας γίνει σαφές: οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει, από το 2008 έως το 2012, 238 δις ευρώ από το κράτος (σε εγγυήσεις, αγορά μετοχών και παροχή ρευστότητας). Τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών είναι σκανδαλωδώς λίγα αν συγκριθούν με τα κεφάλαια που σίγουρα ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο.
Η επιστροφή στη δραχμή -στη δραχμούλα όπως λέμε εμείς- δεν είναι από μόνη της ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση των ποικιλόμορφων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Είναι όμως αναγκαία συνθήκη. Η δραχμή, όπως και κάθε άλλο νόμισμα, είναι μέσο ανταλλαγής και κυκλοφορίας των εμπορευμάτων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα δεν είναι επιστροφή στο παρελθόν. Είναι ανάκτηση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού κράτους να ασκεί νομισματική πολιτική. Και εφόσον στην ελληνική κοινωνία ηγεμονεύσουν κοινωνικοπολιτικά οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού, η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα είναι αναγκαία συνθήκη για ν’ ασκηθεί απρόσκοπτα φιλολαϊκή νομισματική και δημοσιονομική πολιτική.
Δ) Η δημόσια περιουσία να παραχωρηθεί και να αξιοποιηθεί παραγωγικά από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων έχει λεηλατηθεί. Αναφέρουμε, για παράδειγμα, το νόμο Μαρκεζίνη (ΑΝ 101/1950, 31/12/1950) -που οδήγησε σε υποχρεωτική δέσμευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδας με μηδενικές αποδόσεις, το «τζογάρισμα» στο Χρηματιστήριο, το πρόσφατο κούρεμα που υπέστησαν στο πλαίσιο του PSΙ κλπ. Η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στα ασφαλιστικά ταμεία και η παραγωγική αξιοποίησή της, είναι, ταυτόχρονα, και πράξη δικαιοσύνης και μοχλός οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Θα συμβάλει στην αύξηση του ΑΕΠ, θα τροφοδοτήσει με έσοδα τον κρατικό προϋπολογισμό, θα συμβάλει στην αύξηση των θέσεων εργασίας και θα δημιουργήσει συνθήκες για μεγαλύτερες συντάξεις, ποιοτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας σε όλους τους ανέργους κτλ. κτλ.
Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο πλούσιες και πιο όμορφες χώρες του κόσμου. Με υπέργειο, υπόγειο, θαλάσσιο και υποθαλάσσιο πλούτο. Με φυσικό περιβάλλον και κλίμα απαράμιλλο. Για του λόγου το αληθές, ενδεικτικά αναφέρουμε: τα κοιτάσματα στρατηγικών πρώτων υλών (βωξίτης, νικέλιο, μαγγάνιο, ουράνιο, χρυσός, κτλ). Τα κοιτάσματα κόκκινου υδραργύρου, ραδόνιου, τα μη συμβατικά κοιτάσματα υδρίτη-ασβεστίτη, τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Βάσει εκτιμήσεων του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS), μόνο η αξία των κοιτασμάτων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ανέρχεται σε 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ, η αξία ενός κιλού οσμίου -που υπάρχει αρκετό στην Ελλάδα- ισοδυναμεί με την αξία 8 χιλιάδων κιλών χρυσού. Σε παγκόσμια κλίμακα η Ελλάδα είναι η βασικότερη χώρα παραγωγής χουντίτη, η 2η χώρα στην παραγωγή μπεντονίτη, η 1η σε εξαγωγές και η 2η στην παραγωγή περλίτη. Κατέχει τη 2η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 11η θέση παγκόσμια στην παραγωγή λιγνίτη, κλπ. κλπ.
Πράγματι, η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα. Είναι ευλογημένη απ’ το «Θεό»! Έχει τα «πάντα». Μπορεί να εξασφαλιστεί όχι μόνον ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα, αν αξιοποιηθούν ορθά το ανθρώπινο δυναμικό και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Μπορεί να εξασφαλιστεί όχι απλά το «ζην» αλλά το «ευ ζην». Και η ευημερία, το «ευ ζην», μπορεί να επιτευχθεί μόνον όταν η παραγωγική διαδικασία σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Μόνον όταν, οι ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις, δηλαδή οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού, αποκτήσουν την ηγεμονική πολιτική και κοινωνική δύναμη να καταστήσουν τα μέσα παραγωγής, τους όρους εργασίας -είτε λειτουργούν με τη μορφή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, είτε λειτουργούν με τη μορφή Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου- καθολικό κοινωνικό αγαθό. Μόνον όταν, η κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας απολαμβάνει, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τις ελευθερίες που έχουν ιστορικά κατακτηθεί και αποτελούν συνεκτική αρχή κάθε πολιτισμένης κοινωνίας.
Να στραφεί το μέτωπο του αγώνα ενάντια στο επονείδιστο!
Πρόσω ηρέμα! Ναι, πρόσω ηρέμα!
«Ο μόνος δρόμος που μας απομένει τώρα είναι ο κίνδυνος […].
Πρόσω κατά πάνω στον κίνδυνο. Δε γίνεται αλλιώς.
Ή θα συνθηκολογήσεις και θα μείνεις από τους εδώθε ή θα περάσεις πέρα. Προσοχή. Κανένας μην λιγοψυχήσει.
Τα χέρια στο τιμόνι. Κιόλας ένα μήνυμα δ ι ή γ η ν ο υ οξυγόνου φτάνει ως εμάς. Προσοχή. Θάρρος.
Έφτασε ο καιρός να επαληθευτούμε.
Τα χέρια στο τιμόνι. Πρόσω.
Πρόσω ηρέμα προς το μη θολούμενον, το άτρεπτον, το γυμνόν, το φαίνον, το αυτώ καταληπτόν, το αναλλοίωτον…»
(Οδυσσέας Ελύτης)
Αθήνα, 19-1-2015
ΑΚΕΠ-Γραφείο τύπου
Μίκα Στάθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου