Στην πραγματικότητα, οφείλεται και σε δύο ουσιαστικώτερους παράγοντες: α. η κυβερνητική πολιτική του Σαμαρά υπήρξε τραγικά λανθασμένη, και είναι αδύνατον να ταυτιστεί κάποιος μαζί της ή να την υπερασπιστεί. β. η αντιπολίτευση που ασκεί ο Σαμαράς είναι εξίσου τραγικά λανθασμένη.
Ως πρωθυπουργός, ο Σαμαράς άσκησε μία καταστροφική πολιτική που, μεταξύ των άλλων γενικώτερων επιπτώσεών της, αποξένωσε την παραδοσιακή κομματική βάση των ψηφοφόρων της ΝΔ, που παρέμεναν πιστοί στην κομματική τους ταυτότητα επί δεκαετίες. Επί προεδρίας Σαμαρά, από την ΝΔ αποκολλήθηκαν μεγάλα τμήματα του κεντροδεξιού εκλογικού σώματος και όδευσαν προς τους ΑΝΕΛ, την Χρυσή Αυγή και κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά τις εκλογές και την συντριβή της ΝΔ, ο Σαμαράς, αντί να παραιτηθεί ως ώφειλε, έχει επενδύσει πολιτικά στην αποτυχία των διαπραγματεύσεων, ασκεί μία αντιπολίτευση τύπου δεκαετίας ΄80 και αναμένει την «δικαίωσή» του και την επιστροφή του στην εξουσία, η οποία δεν πρόκειται φυσικά να συντελεσθεί ποτέ.
Ο Σαμαράς έχει παραδώσει τον κομματικό μηχανισμό (ό,τι απέμεινε απ’ αυτόν) σε έναν στενό κύκλο προσώπων, που είναι ξένα ή και αντίθετα προς την κομματική παράδοση της ΝΔ, με αποτέλεσμα το κόμμα αυτό να έχει υποστεί σοβαρή αλλοίωση της πολιτικής και ιδεολογικής φυσιογνωμίας του.
Η προσώρας επιβίωση του Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ οφείλεται απλά στο γεγονός ότι οι «δελφίνοι» δεν έχουν συμφωνήσει στο πρόσωπο του διαδόχου του. Επίσης είναι διάχυτη η αίσθηση ότι το κόμμα της ΝΔ, υπό την σημερινή του μορφή, είναι οριστικά χρεωκοπημένο.
Γι’ αυτό η καραμανλική πλευρά αποφεύγει να ταυτισθεί με τον Σαμαρά. Καταλαβαίνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αυτήν την στιγμή, ασχέτως των ιδεολογικών της προτιμήσεων της, στηρίζει την κυβέρνηση και εύχεται την επιτυχία της, ενώ κανείς δεν έχει ξεχάσει την οικτρή διακυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Όσοι διαφωνούν με την κυβέρνηση, πάντως, δεν επιστρέφουν ως μετανοούσες Μαγδαληνές στην ΝΔ, όπως φαντασιώνεται το περιβάλλον Σαμαρά.
Είναι εμφανές ότι οι καραμανλικοί τηρούν στάση αναμονής. Είναι έτοιμοι να προσφέρουν στήριξη στην κυβέρνηση μέσα στην Βουλή ή να συμμετάσχουν σε ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα εάν τους ζητηθεί. Ταυτόχρονα, περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να ανακτήσουν τον έλεγχο της ΝΔ ή να την επανιδρύσουν με άλλο όνομα. Εν τω μεταξύ, ακολουθούν μία πολιτική εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης, πολύ πιο παραγωγική πάντως από την στείρα άρνηση του περιβάλλοντος Σαμαρά.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου