Άρθρο με τίτλο: «Σκεπτόμενοι το αδιανόητο: την εγκατάλειψη του νομίσματος»
«Η ανεργία στην Ισπανία βρίσκεται στο 27%. Οι νέοι άνθρωποι φεύγουν από την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Ένας στους τέσσερις Έλληνες υποστηρίζει ότι αντιμετωπίζει δυσκολία στην αγορά τροφίμων. Παρά τη μεγάλη οικονομική ύφεση η Ευρώπη δεν διαθέτει πλάνο για να βρει ο κόσμος εργασία […] Όλος αυτός ο πόνος οδηγεί σε ένα ερώτημα: Φτάνει η στιγμή που οι Ευρωπαίοι θα πουν “φτάνει”;»…κάπως έτσι ξεκινά κεντρικό κείμενο της Wall Street Journal με τίτλο «Σκεπτόμενοι το αδιανόητο: την εγκατάλειψη του νομίσματος», που αφήνει μια πικρή γεύση σχετικά με την «κατάθλιψη της Ευρώπης του Νότου».
Στο δημοσιεύμά τους ο Τομας Κατάν και ο Μάρκους Γουόκερ μιλούν για τις αγωνιώδεις προσπάθειες του λαού της Ευρώπης του Νότου να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες, τις συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάσταση που όπως προβλέπουν «ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία».
Όσο για εκείνους που είχαν προβλέψει ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ πέρυσι, είχαν, σύμφωνα με τους δύο δημοσιογράφους της Wall Street Journal, υποτιμήσει τη θέληση των Ευρωπαίων να ανεχθούν χρόνια κακουχιών παρά να ρισκάρουν μια έξοδο από το ευρώ.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν: «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που ποντάρουν στη σταθερότητα του αισθήματος υπέρ του ευρώ, ίσως κάνουν το αντίθετο λάθος. Τα αποθέματα υπομονής των Ευρωπαίων είναι βαθιά, αλλά όχι απεριόριστα».
Όπως τονίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος του think tank, CER, με έδρα στο Λονδίνο: «Ακόμα και μόνο το τεράστιο μέγεθος της εγκατάλειψης του ευρώ έχει αποτρέψει όσους υποστήριζαν την έξοδο. Μόλις ο κόσμος θα νιώσει ότι δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, είναι πιθανό να αρχίσει να βλέπει πιο ανοιχτά μια συζήτηση σχετικά με τα οφέλη και τα κόστη του να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα». Και όπως τονίζει: «Μόλις ξεκινήσει αυτή η κουβέντα, τότε τα πράγματα, μπορεί να πάνε πολύ γρήγορα».
Στην συνέχεια το δημοσίευμα κάνει λόγο για την Αργεντινή, η οποία «έγινε λιγότερο ανταγωνιστική και το νόμισμα της χώρας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί για να καταστήσει τα αγαθά της ελκυστικά στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως τα μέλη της ευρωζώνης, έπρεπε να χαμογελά και να το ανέχεται μέχρι που οι μισθοί να πέσουν αρκετά χαμηλά ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική ξανά».
Πόσο παρόμοια, όμως, είναι η κατάσταση στη Νότια Ευρώπη σήμερα, διερωτώνται οι δημοσιογράφοι της Wall Street Journal. Αναφέροντας πως η οικονομία της Αργεντινής έχει συρρικνωθεί κατά 8%, προβλέπουν πως μέχρι το τέλος του έτους η οικονομία της Πορτογαλίας και της Ιταλίας θα έχει συρρικνωθεί 8%, της Ισπανίας κατά περίπου 6% και της Ελλάδας περισσότερο από 23%.
«Η Αργεντινή, με τα σκαμπανεβάσματά της μετά από την υποτίμηση, δεν αποτελεί μοντέλο για την Ευρώπη. Πιο πολύ μπορεί να παρουσιαστεί ως μια προειδοποιητική ιστορία», τονίζει το δημοσίευμα.
Αναφέρει δε, ότι ο υπουργός Οικονομικών της χώρας το 2001 υποστήριζε ότι η σύνδεση της χώρας με το δολάριο αποτελεί «μόνιμο θεσμό, ο οποίος είναι αδιανόητο να καταρρεύσει καθώς αυτό θα προκαλούσε τη διάλυση των βασικών θεσμών της οικονομίας και της κοινωνίας. Ένα μήνα αργότερα, ωστόσο, είχε φύγει από την εξουσία».
Ολοκληρώνοντας το κείμενό τους οι Τομας Κατάν και Μάρκους Γουόκερ υποστηρίζουν: «Όποιος ισχυρίζεται ότι ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ δεν υφίσταται πια, θα έπρεπε να σκεφτούν τις στιγμές που ο κόσμος έβλεπε το νομισματικό καθεστώς ως κάτι το ιερό, μέχρι που έφτασε η στιγμή να το εγκαταλείψουν».
protothema.gr
«Η ανεργία στην Ισπανία βρίσκεται στο 27%. Οι νέοι άνθρωποι φεύγουν από την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Ένας στους τέσσερις Έλληνες υποστηρίζει ότι αντιμετωπίζει δυσκολία στην αγορά τροφίμων. Παρά τη μεγάλη οικονομική ύφεση η Ευρώπη δεν διαθέτει πλάνο για να βρει ο κόσμος εργασία […] Όλος αυτός ο πόνος οδηγεί σε ένα ερώτημα: Φτάνει η στιγμή που οι Ευρωπαίοι θα πουν “φτάνει”;»…κάπως έτσι ξεκινά κεντρικό κείμενο της Wall Street Journal με τίτλο «Σκεπτόμενοι το αδιανόητο: την εγκατάλειψη του νομίσματος», που αφήνει μια πικρή γεύση σχετικά με την «κατάθλιψη της Ευρώπης του Νότου».
Στο δημοσιεύμά τους ο Τομας Κατάν και ο Μάρκους Γουόκερ μιλούν για τις αγωνιώδεις προσπάθειες του λαού της Ευρώπης του Νότου να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες, τις συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάσταση που όπως προβλέπουν «ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία».
Όσο για εκείνους που είχαν προβλέψει ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ πέρυσι, είχαν, σύμφωνα με τους δύο δημοσιογράφους της Wall Street Journal, υποτιμήσει τη θέληση των Ευρωπαίων να ανεχθούν χρόνια κακουχιών παρά να ρισκάρουν μια έξοδο από το ευρώ.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν: «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που ποντάρουν στη σταθερότητα του αισθήματος υπέρ του ευρώ, ίσως κάνουν το αντίθετο λάθος. Τα αποθέματα υπομονής των Ευρωπαίων είναι βαθιά, αλλά όχι απεριόριστα».
Όπως τονίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος του think tank, CER, με έδρα στο Λονδίνο: «Ακόμα και μόνο το τεράστιο μέγεθος της εγκατάλειψης του ευρώ έχει αποτρέψει όσους υποστήριζαν την έξοδο. Μόλις ο κόσμος θα νιώσει ότι δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, είναι πιθανό να αρχίσει να βλέπει πιο ανοιχτά μια συζήτηση σχετικά με τα οφέλη και τα κόστη του να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα». Και όπως τονίζει: «Μόλις ξεκινήσει αυτή η κουβέντα, τότε τα πράγματα, μπορεί να πάνε πολύ γρήγορα».
Στην συνέχεια το δημοσίευμα κάνει λόγο για την Αργεντινή, η οποία «έγινε λιγότερο ανταγωνιστική και το νόμισμα της χώρας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί για να καταστήσει τα αγαθά της ελκυστικά στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως τα μέλη της ευρωζώνης, έπρεπε να χαμογελά και να το ανέχεται μέχρι που οι μισθοί να πέσουν αρκετά χαμηλά ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική ξανά».
Πόσο παρόμοια, όμως, είναι η κατάσταση στη Νότια Ευρώπη σήμερα, διερωτώνται οι δημοσιογράφοι της Wall Street Journal. Αναφέροντας πως η οικονομία της Αργεντινής έχει συρρικνωθεί κατά 8%, προβλέπουν πως μέχρι το τέλος του έτους η οικονομία της Πορτογαλίας και της Ιταλίας θα έχει συρρικνωθεί 8%, της Ισπανίας κατά περίπου 6% και της Ελλάδας περισσότερο από 23%.
«Η Αργεντινή, με τα σκαμπανεβάσματά της μετά από την υποτίμηση, δεν αποτελεί μοντέλο για την Ευρώπη. Πιο πολύ μπορεί να παρουσιαστεί ως μια προειδοποιητική ιστορία», τονίζει το δημοσίευμα.
Αναφέρει δε, ότι ο υπουργός Οικονομικών της χώρας το 2001 υποστήριζε ότι η σύνδεση της χώρας με το δολάριο αποτελεί «μόνιμο θεσμό, ο οποίος είναι αδιανόητο να καταρρεύσει καθώς αυτό θα προκαλούσε τη διάλυση των βασικών θεσμών της οικονομίας και της κοινωνίας. Ένα μήνα αργότερα, ωστόσο, είχε φύγει από την εξουσία».
Ολοκληρώνοντας το κείμενό τους οι Τομας Κατάν και Μάρκους Γουόκερ υποστηρίζουν: «Όποιος ισχυρίζεται ότι ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ δεν υφίσταται πια, θα έπρεπε να σκεφτούν τις στιγμές που ο κόσμος έβλεπε το νομισματικό καθεστώς ως κάτι το ιερό, μέχρι που έφτασε η στιγμή να το εγκαταλείψουν».
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου