Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε για το θέμα της ΑΟΖ (ΠΗΓΗ: ‘real.gr’ ο σχολιασμός στο τέλος): «Οι εξωπραγματικές φαντασιώσεις για τις δυνατότητες της χώρας αποτελούν ένα μόνιμο φαινόμενο σε ένα μικρό ή και μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αποτέλεσμα ελλιπούς γνώσης και πληροφόρησης αλλά και καλλιέργειας του προτύπου σύμφωνα με το οποίο αρκεί η βούληση για να πετύχουμε το οτιδήποτε.
»Ακραίο παράδειγμα της αυτοκαταστροφικής μυθοπλασίας, για να επανέλθω στο βιβλίο του Βασιλείου, είναι η ανατροπή του συνταγματικού καθεστώτος της Κύπρου το 1974 από τη χούντα.Πίστευε ότι οι Τούρκοι δεν πρόκειται να επέμβουν και εάν επενέβαιναν οι ελληνικές δυνάμεις θα τους απωθούσαν χωρίς δυσκολία.
»Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996 η επάνοδος στην ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά, αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία.
»Όμως στην περίπτωση της Ελλάδας ισχύει κατά το Διεθνές Δίκαιο η αρχή ότι, όταν η ζώνη των 200 μιλίων μιας χώρας προσκρούει στη ζώνη μιας άλλης χώρας, όπως συμβαίνει π.χ. στο Αιγαίο, η λύση πρέπει να βρεθεί είτε με κοινή συμφωνία των ενδιαφερομένων χωρών είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο. Θα πρέπει επομένως η Ελλάδα να επιδιώξει τη συνεννόησημε τις χώρες των οποίων η ΑΟΖ αλληλοεπικαλύπτεται με τη δική της, όπως συμβαίνει ήδη με την Αίγυπτο, και αν η συνεννόηση αυτή αποτύχει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο.
»Το ‘έτσι θέλω’ δεν υποδηλώνει δύναμη αλλά αδυναμία. Δύναμή μας πρέπει να είναι οι προτάσεις για την εξεύρεση λύσεων και τη σύνθεση απόψεων. Με τη δημιουργική συνεργασία μας κερδίζουμε αξιοπιστία και απήχηση στη διεθνή κοινότητα είτε στο θέμα της οικονομικής κρίσης είτε στο Κυπριακό είτε στο θέμα της ΑΟΖ και προπαντός αποφεύγουμε καταστροφικά αδιέξοδα. Η χώρα χρειάζεται να διαμορφώσει μια νοοτροπία δημιουργικής πρωτοβουλίας και συνεννόησης. Τότε θα ξεπεράσει την υστέρησή της και θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματά της».
Σχόλιο πρώτο: Προφανώς αστειεύεται ο Κώστας Σημίτης όταν λέει ότι μετά τα Ίμια επανήλθαμε στο status quo ante. Κάποιος να τον πληροφορήσει ότι από τότε ξεκίνησε η συστηματική συζήτηση για τις αποκαλούμενες (από τη δεκαετία του 1980 που την εισήγαγαν οι Τούρκοι) ως «γκρίζες ζώνες». Και ποιος του είπε για κήρυξη πολέμου; Τόσα γραπτά για τις εναλλακτικές λύσεις που διέθετε η χώρα, δεν έχει υποπέσει τίποτα στην αντίληψή του, ή δεν καταλαβαίνει;
Εξακολουθεί να θεωρεί ότι τα έκανε όλα σωστά;
Σχόλιο δεύτερο: Αυτό που αναφέρει ως «έτσι θέλω», την ανακήρυξη δηλαδή της ΑΟΖ, προβλέπεται ρητώς από το διεθνές δίκαιο που κατά τα άλλα επικαλείται! Κάποιος να τον πληροφορήσει, ότι πρώτα ανακηρύσσεις μονομερώς την ΑΟΖ που πιστεύεις ότι δικαιούσαι και μετά ακολουθεί η υποβολή ενστάσεων που διευθετούνται με τον τρόπο που αναφέρει! Έλεος! Με τη μη ανακήρυξη, απλώς καθυστερούμε την έναρξη της διαδικασίας διευθέτησης!
Σχόλιο τρίτο: Καταλάβαμε καλά ότι αμφισβητεί ότι τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση; Κάποιος να τον πληροφορήσει, ότι όλες οι έρευνες μέχρι στιγμής αποτελούν ισχυρότατες ενδείξεις ύπαρξης πολύ σημαντικών αποθεμάτων. Με ποιο δικαίωμα μια κυβέρνηση ή ένας πολιτικός καθυστερεί τη πέραν πάσης αμφιβολίας διαπίστωση αυτών των τόσο θετικών ενδείξεων; Και πόσο μειωμένης αντίληψης πρέπει να είναι για να μην κατανοεί ότι τέτοιες ποσότητες, ναι, θα μας βοηθήσουν καθοριστικά να ξεφύγουμε από την κρίση;
Πηγή Defence-Point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου