Σε νομική γνωμοδότηση του γερμανού πανεπιστημιακού καθηγητή Αντρέας Φίσερ-Λεσκάνο κατ' εντολήν του αυστριακού Επιμελητηρίου Εργαζομένων, της Ομοσπονδίας Αυστριακών Συνδικάτων και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων, υποστηρίζεται ότι κάποιες από τις υποχρεώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, δηλαδή την ΕΚΤ και την Κομισιόν, που συμμετέχουν στην τρόικα, συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια συνιστούν παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου, με δεδομένο ότι η Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχει ενσωματωθεί στο δίκαιο της ΕΕ.
Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, ιδιαίτερα επικριτική είναι η έκθεση γερμανού νομικού έναντι της Τρόικας και των μέτρων λιτότητας που αυτή υπαγορεύει. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η Τρόικα πραγματοποίησε υπερβολικές (δυσανάλογες) παρεμβάσεις στο εργασιακό δίκαιο και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ελλάδας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι μειώσεις μισθών παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης σύναψης συλλογικής σύμβασης, ενώ άλλες δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στην κοινωνική ασφάλεια και την ιδιοκτησία. Παρεμβάσεις, όπως οι περικοπές των κατώτατων μισθών, η εφαρμογή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων και οι περικοπές στο σύστημα υγείας δεν καλύπτονται νομικά από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αναφέρεται στην έκθεση, ενώ σε όλα αυτά δεν υπήρχε επαρκής συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο γερμανός καθηγητής εκτιμά ότι θα μπορούσε να έχει επιτυχή έκβαση μια προσφυγή ακύρωσης στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με αντικείμενο τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παράβαση των αρμοδιοτήτων των συλλογικών οργάνων. Μάλιστα η προσφυγή θα μπορούσε να έχει επιτυχία ιδίως αν την ασκούσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Σχόλιο ιστολογίου: Λογικό, είναι λοιπόν, να αναρωτηθούμε: Και γιατί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν κατήγγειλε την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την πλευρά της τρόικα; Γιατί δεν κατήγγγειλαν οι ευαίσθητοι ευρωπαίοι την παραβίαση της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων η οποία έχει ενσωματωθεί στο Δίκαιο της ΕΕ; Μήπως τα δάκρυά τους είναι κροκοδείλια και μία απόπειρα απαλλαγής από τις ευθύνες που τους αναλογούν, για όσα επέτρεψαν να συμβούν εις βάρος ενός ολόκληρου λαού, του Ελληνικού λαού;
Αλλά, ακόμη και εάν οι βουλευτές του Ευρωκοινοβουλίου δεν καταγγέλουν την ωμή παραβίαση εκ μέρους της τρόικα, τότε γιατί δεν γίνεται η καταγγελία από την κυβέρνηση της Ελλάδας; Η κυβέρνηση του Σαμαρά δεν μπορεί να καταγγείλει την τρόικα, επειδή η χώρα έχει υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο, αλλά αυτό αφορά το χρέος και την εξόφλησή του και όχι την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων, για την υπεράσπιση των οποίων η κυβέρνηση (εάν ήθελε) θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά όλως περιέργως δεν το κάνει.
Υπάρχει, όμως και η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δύναται (μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και με άλλα ευρωπαϊκά κόμματα) να προσφύγει στο δικαστήριο της Χάγης καταγγέλοντας την ΕΚΤ, την Κομισιόν, αλλά και το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, για κατάφορη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών... Όλως περιέργως, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση (του Αλέξη Τσίπρα) κινείται προς την κατεύθυνση αυτή.
Όπως διαφαίνεται, κάποιοι ευρωπαίοι νιώθουν τύψεις, κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδας κερδοσκοπούν και κάποιοι άλλοι εντός Ελλάδας σφυρίζουν αδιάφορα για τα όσα τραγικά και εγκληματικά συμβαίνουν. Διαπιστώνουμε δηλαδή πως κανείς από τους ήδη υπάρχοντες πολιτικούς δεν έχει την θέληση ή την διάθεση να παλέψει για τους Έλληνες πολίτες. Κανείς! Αν υπήρχε, ήδη θα είχε περάσει σε πορεία σύγκρουσης με τα τεράστια συμφέροντα που εκβιάζουν, που απειλούν και που εξευτελίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Δεν θέλουν; Δεν μπορούν; Ή, μήπως, δεν τους επιτρέπουν;
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, είναι πασιφανές πως είναι υπερ-αρκετός για να διαταχθεί από τους αρμόδιους φορείς (π.χ. Άρειος Πάγος) η άμεση απομάκρυνση όλων των σημερινών πολιτικών από την πολιτική σκηνή της χώρας και να δρομολογηθούν άμεσα εκλογές με προσωρινή κυβέρνηση εκείνους που προΐστανται των θεσμικών φορέων του κράτους. Κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα, επειδή η περαιτέρω παραμονή του συγκεκριμένου πλήθους πολιτικών πρέπει να θεωρείται άκρως επικίνδυνη για την χώρα και το σύνολο των πολιτών της.
kostasxan.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου