Αυτό αναφέρει αποκλειστικά στο onMed.gr ο πρώην υφυπουργός Υγείας καθηγητής Χειρουργικής του πανεπιστημίου και υποψήφιος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος, σχολιάζοντας την πρόσφατη τροπολογία για την μείωση των τιμών των φαρμάκων και η οποία συζητήθηκε τόσο πολύ.
«Γίνεται μεγάλη προσπάθεια μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης και πράγματι έχουμε αποτελέσματα», συνεχίζει και προσθέτει:
«Θα ήθελα όμως να υπενθυμίσω ότι οι πρώτοι που κάναμε λόγο μειώσεως της δαπάνης ήταν ο Γιάννης Κυριόπουλος, ο Κοσμήτορας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας και εγώ εδώ και αρκετά χρόνια, λέγοντας ότι μόνο με τη συμμετοχή των πολιτών θα μπορέσουμε να έχουμε καλλίτερες οικονομικές επιδόσεις. Βέβαια δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η συμμετοχή των ατόμων πρέπει να είναι ανάλογη με το εισόδημα και οι κοινωνικές ομάδες που είναι σε οικονομικό αποκλεισμό δεν θα πρέπει να έχουνε συμμετοχή αν θέλουμε να λέμε ότι στηρίζουμε το κοινωνικό ιστό».
Αναφορικά με τους ελέγχους των φαρμάκων από τον ΕΟΦ, ο κ. Γιαννόπουλος είναι αφοπλιστικός:
«κανείς δεν μας δίνει απάντηση αν γίνονται ποιοτικοί έλεγχοι από τον πιστοποιημένο οργανισμό που είναι ο ΕΟΦ. Αυτό που μπορώ να πω από την εμπειρία που έχω σε απαντήσεις ερωτήσεών μου όταν ήμουν Βουλευτής το 2011 και το 2012 οι απαντήσεις ήσαν αρνητικές.
Δεν υπάρχει επαρκής στελέχωση του ΕΟΦ για να γίνεται δειγματοληπτικά τυχαιοποιημένα μετεγκριτικός ποιοτικός έλεγχος. Θα πρέπει να αναφέρω γιατί από άγνοια φαίνεται δεν σχολιάζεται ότι οι πρώτες μειώσεις των φαρμάκων σε επίπεδο πρωτοτύπων (πατέντα) και γενοσήμων αντιγράφων φαρμάκων έγινε επί Υπουργίας Κακλαμάνη - Αβραμόπουλου – Γιαννόπουλου – Παπαθανασίου. Τότε μειώθηκαν οι τιμές των φαρμάκων πατέντων κατά 20% και υπήρξε ανάλογη μείωση των αντιγράφων».
Σχολιάζοντας το γεγονός ότι όλη η ιστορία επικεντρώνεται μόνο στην τιμή και δεν γίνεται ποτέ συζήτηση για την ασφάλεια των σκευασμάτων, ο συνομιλητής μας, επισημαίνει:
«Δεν είναι πρώτη φορά που έχω σχολιάσει το θέμα φάρμακο, ποιότητα και τιμή. Αυτά που σχολιάζω τώρα υπάρχουν σε ομιλίες μου στα αρχεία της Βουλής όταν οι τότε Κυβερνήσεις με Υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο είχαν εισαγάγει το θέμα της δραστικής ουσίας.
Και το τραγελαφικό όλων ήταν η απαξίωση του γιατρού τη στιγμή που ο φαρμακοποιός θα μπορούσε να αλλάξει το συνταγογραφούμενο φάρμακο με το πιο φθηνότερο εγχώριο ή ξένο. Αυτή όμως η αυθαίρετη αλλαγή που στηριζόταν καθαρά σε οικονομικά δεδομένα έπληττε την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων για την ιασιμότητα των ασθενειών αλλά και παράλληλα δημιουργούσε μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στον ασθενή εάν ήθελε να προτιμήσει το πρωτότυπο φάρμακο και όχι το αντίγραφο.
Δεν θα έπρεπε να μας απασχολήσει η βιωσιμότητα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας; Που είμαστε υπερήφανοι γι αυτήν γιατί δεν καλύπτει μόνο εσωτερικές ανάγκες αλλά δημιουργεί προστιθέμενη αξία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με τις εξαγωγές που κάνει και ιδιαίτερα σήμερα μέσα στην οικονομική κρίση. Δηλαδή πίσω από τη φαρμακευτική βιομηχανία υπάρχουν και κάποιες χιλιάδες εργαζόμενοι και οικογένειες. Θα έπρεπε δηλαδή με την μείωση αυτή των τιμών να δημιουργηθούν προϋποθέσεις και συνθήκες ώστε πολυεθνικές γενοσημικές εταιρείες να κατακλείσουν της ελληνική φαρμακευτική αγορά που τέλος πάντων πολλά θρυλούνται για την ποιότητα και αρτιότητα της παρασκευής τους;
Ας καταλάβουμε ότι ένα φάρμακο δεν είναι μόνο η δραστική ουσία αλλά είναι ολόκληρη η συνταγή της φαρμακοποιίας για να φτάσουμε στο καλό ποιοτικό φάρμακο.
Όσον αφορά το θέμα ότι δεσμευόμαστε από τη ΤΡΟΪΚΑ καλό θα είναι να μην κρυβόμαστε πίσω από το φάντασμά της γιατί έχει προτείνει και ισοδύναμα μέτρα τα οποία θα έπρεπε να μας έχουν απασχολήσει και προβληματίσει και με τεκμηριωμένες θέσεις να προταθούν».
Πως βλέπει όμως το εγχείρημα της κυβέρνησης για καταγγελία των συμβάσεων των γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ;
«Εάν είναι απόφαση της Κυβέρνησης να καταγγελθούν οι συμβάσεις των ιατρών, δηλαδή να τιμωρηθούν οι ιατροί με αυτή τη συμπεριφορά τους, τη τίμια διεκδίκηση που θεωρείται από κάποιους ανάρμοστη, θα έλεγε κανείς ότι εντάξει η Πολιτεία, η Κυβέρνηση, ο Υπουργός έχει όλες τις δυνατότητες», απαντά ο κ. Γιαννόπουλος και συνεχίζει:
«Αλλά δε θα έπρεπε να σκεφτεί κανείς ότι οι γιατροί μπορεί να τιμωρηθούν. Πρέπει να τιμωρηθούν και οι αγωνιούντες ασθενείς ψάχνοντας να βρουν γιατρούς που θα πρέπει να πληρώσουν 50 € και 100€ σήμερα σε αυτή τη τραγική οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε; Πιστεύω ότι πρέπει να μιλήσουν οι Ιατρικές Ενώσεις και ο Υπουργός, με μια όμως τίμια προσέγγιση του θέματος. Εκτός εάν ο Υπουργός σκέφτεται το plan B που ακόμα δεν έχει παρουσιαστεί, αξιολόγηση των γιατρών κλπ να είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγινε στη ΕΡΤ, με τη διάλυση δηλαδή του ΕΟΠΥΥ και να μας σερβίρει κάποιο άλλο σύστημα. Φοβάμαι ότι αυτό δεν αποκλείεται!!!
Ας δούμε όμως και πώς κρίνει την πορεία των μεταρρυθμίσεων για τον ΕΟΠΥΥ και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;
«Ένας Εθνικός Οργανισμός Παροχών Υπηρεσίας Υγείας ήταν ένα σχέδιο που πάντοτε προεκλογικά και προγραμματικά ως Νέα Δημοκρατία το είχαμε περιγράψει. Η πρωτοβουλία του Υπουργού Α.Λοβέρδου για τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ έτυχε τότε της δυσμενούς κριτικής εκ μέρους μου ως Τομεάρχη Υγείας και των άλλων συναδέλφων, με βασικά επιχειρήματα ότι ναι μεν στο μοντέλο λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ αλλά ποία θα ήταν η χρηματοδότηση του; Δυστυχώς βλέπουμε σήμερα οι τότε βεβιασμένες, πρόχειρες και θα έλεγα και επιπόλαιες κινήσεις χωρίς να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα τους σε βάθος, δημιουργούν όλα τα προβλήματα αυτά σήμερα.
Η Ελλάδα καλώς ή κακώς έχει ένα νοσοκομείο-κεντρικό μοντέλο υγείας που να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο συμφώνα με αυτό που πάρα πολλοί λένε ή και αντιγράφουν αγγλοσαξονικού τύπου, διαγράφοντας δηλαδή ότι υπάρχει και οικοδομώντας κάτι καινούριο, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τώρα δεν μπορεί να γίνει. Δεν μπορεί να γίνει γιατί δεν υπάρχουν οι πόροι. Μπορούν να γίνουν όμως στοχευμένες παρεμβάσεις που θα λύσουν πολλά προβλήματα, γιατί η Ελλάδα έχει τέτοιες γεωγραφικές ιδιαιτερότητες ηπειρωτικού και νησιωτικού όγκου (ελληνική πολυνησία) που πρέπει να βρεθούν λύσεις μετά από συγκεκριμένη επιστημονική εκτίμηση, ανάλυση προτεραιοτήτων και δεδομένων.
Τι πιστεύει τέλος, για την μετά Μνημόνιο εποχή;
«Μια οικονομική κρίση, όπως αυτή που βιώνουμε τώρα, τους πρώτους πυλώνες που χτυπάει είναι η παιδεία και η υγεία.
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και στη δοκιμασία της υγείας του καθενός μας δεν μπορεί να προέχει η κομματική μας ταυτότητα. Αν κάπως έτσι λειτουργήσουμε θα έχουμε τις λιγότερες επιπτώσεις».
Πηγή: onmed.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου