Σε όποιου τα χέρια και να σκάσει η βόμβα, εμείς δεν γλιτώνουμε.
Απαιτείται επειγόντως, ταλαντούχος πυροτεχνουργός
Αδυνατώ να πιστέψω, ότι ο επόμενος σκυταλοδρόμος δεν ξέρει τι έχει μέσα το χαρτοκούτι με την ωραία συσκευασία εξουσίας .
Η ελληνική αγορά ομολόγων είναι πολύ εύκολα χειραγωγίσιμη.
Τα επιτόκια με τους δανειστές των “αγορών” είναι ήδη προσυμφωνημένα.
Αν δεν κάνουν και τώρα κανένα κερδοσκοπικό παιχνιδάκι όσοι έχουν inside information, πότε θα το κάνουν;
Ακριβώς το ίδιο έγινε και το Μάρτιο, λίγες εβδομάδες πριν από την πρώτη μεταμνημονιακή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Θα αλλάξει κάτι μόνον αν αλλάξει η ελληνική κυβέρνηση.
Δέν θα πρέπει όμως να αλλάξει η ελληνική κυβέρνηση με μία που δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί την Ελλάδα χωρίς στήριξη.
Ο Σύριζα είναι φανερό ότι επιθυμεί μια Ελλάδα με “δωρεάν” στήριξη, μια Ελλάδα δηλαδή για την οποία θα πληρώνουν άλλοι.
Οι Γερμανοί ή οι άλιενς.
Τέσσερα χρόνια μνημονίου δεν τους έκαναν να καταλάβουν ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει…
Μήπως, είναι απαραίτητη αυτή η απόλυτη γλωσσική, εννοιολογική και τελική πολιτική προσαρμογή της στρατηγικής του Σύριζα εντός των ορίων της κυρίαρχης πολιτικής;
Έχει διατυπωθεί με σαφήνεια η άποψη,ότι όχι μόνο είναι απαραίτητη αλλά και σοφή η στρατηγική που λέει ‘’ναι, θα σώσουμε τον κόσμο, εντός των δεσμευτικών πλαισίων, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, ούτε με την ΕΕ, ούτε με το ελληνικό κεφάλαιο’’.
Υποτίθεται, σύμφωνα με την παραπάνω συλλογιστική, ότι έτσι απαντιέται το πρόβλημα του φόβου.
Αν αφαιρεθεί από τον αντίπαλο το κινδυνολογικό επιχείρημα ότι θα κινηθούμε ασυλλόγιστα εκτός και αν επίσης διαβεβαιώσουμε και τον κοσμάκη πως δεν χρειάζεται να ζοριστεί και ιδιαίτερα ή να παλέψει, τότε όλα φαίνονται ευκολότερα. Παίρνουμε νύχτα την κυβέρνηση και μετά έχει ο θεός.
Άλλωστε όλοι οι ψήφοι ίδιοι είναι, το ίδιο μετράνε.
Αυτή είναι η λογική που προβάλλεται.
Είναι σα να λέμε ότι για να γλυτώσουμε τη βροχή μπαίνουμε μέσα στη θάλασσα. Ή, για να αποφύγουμε τις σφαίρες ενός εχθρού σε υπεροπλία, καταφεύγουμε στο στρατώνα του για να προφυλαχτούμε.
Η ιστορία των κοινωνικών αγώνων, με τις λαμπρότητες και τις τραγωδίες της, περιγελά φριχτά και επώδυνα αυτές τις εγκληματικές αυταπάτες.
Ακόμη περισσότερο σήμερα, που η πίτα στενεύει για τον ίδιο τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της εποχής μας και απαιτεί τα πάντα για να μείνει ζωντανός.
Περνάει δια πυρός και σιδήρου τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο.
Ας μη βαφτίσουμε το κρέας ψάρι κύριοι.
Το θέμα της εκτίμησης του χαρακτήρα της πολιτικής του Σύριζα, θα αποδειχτεί κομβικό για ολόκληρη την αριστερά, συμπεριλαμβανομένων των αριστερών διαφοροποιήσεων στον ίδιο το Σύριζα.
Ο Σύριζα με την κυβερνητική του πρόταση αναφέρεται σε ορισμένα μέτρα ανάσχεσης της πιο ακραίας φτώχειας, χωρίς να ανατραπούν οι “δεσμεύσεις της χώρας”.
Ουσιαστικά χωρίς κατάργηση του μνημονίου και καταγγελία των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων, με σεβασμό στο Σύμφωνο Σταθερότητας, τις συνθήκες της ΕΕ και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
Οι εξαγγελίες του χωνεύονται εύκολα και δεν αποτελούν αιτήματα – κρίκους που ανοίγουν το δρόμο σε γενικότερες συγκρούσεις.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο η διαχειριστική αριστερά υποτιμούσε πάντα την έμπειρη ελληνική και ευρωπαϊκή αστική τάξη.
Τώρα φαίνεται να ξεχνά ότι υπάρχει και φασισμός που περιμένει τη δική του σειρά, μετά από ένα ευτελισμό της έννοιας της αριστεράς και της αριστερής πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου