Ο Λαός πλέον δεν “τσιμπάει” από τα μεγάλα λόγια με κενό περιεχομένου και θέλει πράξεις και όραμα για ΑΝΑΠΤΥΞΗ και όχι συντήρηση του παλαιού που ευθύνεται για τα χάλια του Έθνους.
Το 2010 χρεοκοπήσαμε.
Αντι να παραδεχτούμε την χρεοκοπία και να κουρέψουμε μονομερώς το χρέος της χώρας προς τράπεζες δεχτήκαμε κάτι το αδιανόητο.
Να πάρουμε το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία και μετά να έχουμε να ξεπληρώνουμε παλιά και νέα χρέη υπό όρους λιτότητας, δηλαδή συρρίκνωσης του εθνικού εισοδήματος από το οποίο αντλούνται οι πόροι για την αποπληρωμή των δανείων.
Αυτό έχει ερημώσει την κοινωνική οικονομία κάνοντας την Ελλάδα μη βιώσιμη χώρα.
Το 2010 έπρεπε να πούμε ότι δεν πληρώνουμε τις τράπεζες.
Από τη στιγμή που το πρόγραμμα που μας προτάθηκε δεν έβγαινε, έπρεπε να κουρέψουμε το χρέος.
Ήταν έγκλημα που αποδεχτήκαμε το ΔΝΤ και μηχανισμό στήριξης χωρίς πρώτα κούρεμα που θα καθιστούσε το χρέος βιώσιμο.
Έτσι και αλλιώς από τις αγορές δεν μπορούσαμε πλέον να δανειστούμε είτε με κουρεμένο χρέος είτε όχι.
Εμείς είμαστε η μόνη χώρα που προσέφυγε στο ΔΝΤ χωρίς προηγουμένως με κάποιο κούρεμα να κάνει το χρέος της βιώσιμο.
Αυτό ήταν και το τεράστιο έγκλημα.
Μπορεί να μην ζητάνε να το αποπληρώσουμε αλλά μόνο το κόστος εξυπηρέτησης του είναι απαγορευτικό.
Εξού και το ότι έχουμε υπογράψει παλαβά πράγματα.
Εμείς 4,5% πρωτογενές πλεόνασμα δεν πρόκειται να βγάλουμε αλλά ακόμα και να το βγάζαμε θα ήταν ανεπίτρεπτο να πηγαίνει όλο σε τόκους.
Όλα αυτά στο βωμό του ότι υποκριτικά και εμείς και οι Ευρωπαίοι βαφτίζουμε το χρέος της χώρας βιώσιμο , που δεν είναι.
Και στραγγαλίζουμε την πραγματική οικονομία και διώχνουμε τους σοβαρούς επενδυτές…γιατί ποιος θα πάει να επενδύσει σε μια χώρα που το χρέος δεν είναι βιώσιμο και η χρεοκοπία μπορεί να σκάσει κάθε στιγμή.
Η εξέλιξη του ανθρώπου ως τώρα βασίστηκε στον ανταγωνισμό, αθέμιτο και θεμιτό.
Αλλιώς θα ζούσαμε στις σπηλιές ακόμα και θα πεθαίναμε από συνάχι…
Πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός;… Ναι.
Πρέπει να ελέγχεται αυτός ο ανταγωνισμός από τα κυρίαρχα κράτη και να μην γίνεται αδυσώπητος προς τους πιο αδύναμους και “ανθρωποκτόνος”; Πάλι ναι.
Οι αδύναμοι θα κερδίζουν λιγότερα, αλλά θα υπάρχουν κι αυτοί.
Όχι λοιπόν στο κράτος “πατερούλη” του αποτυχημένου κομμουνιστικού μοντέλου.
Το κράτος θα είναι ο τηρητής, ο φύλακας και εκτελεστής του Νόμου.- Τίποτε άλλο! -Δεν θα αφήνει να αφηνιάζουν οι “αγορές” και να παίζουν στον τζόγο τις ζωές όλων μας.
Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει…
Ναι στο ρίσκο μιας επένδυσης, τέρμα στον τζόγο.
Ό,τι υπερβολικό πρέπει να σταματήσει.
Τέρμα το κράτος για τους κρατικοδίαιτους.
Ο καθένας να δοκιμάζει τις δυνάμεις του στη ζωή του, να μάθει να ζει με τον ιδρώτα του προσώπου του.
Όχι να κλέβει τα λεφτά των συμπολιτών του και να ζει γενεές δεκατέσσερις μ’ αυτά.
Αν η διορατικότητα των Ελλήνων συμβάδιζε με την ιδιοφυΐα τους, τότε ίσως και η βιομηχανική επανάσταση να άρχιζε χίλια χρόνια πριν από τον Κολόμβο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου