Η εξέλιξη ενός πειράματος εξαρτάται από τη θέση του παρατηρητή…

 

 

Γράφει ο Στάθης Παπαγιαννίδης

«Ο Αϊνστάιν πηγαίνει στον Παράδεισο, όπου τον πληροφορούν ότι η σουίτα του δεν είναι ακόμη έτοιμη.
“Ελπίζω ότι δεν θα σας ενοχλήσει να μείνετε απόψε στον κοιτώνα, μόνο που πρέπει να μοιραστείτε το δωμάτιο με άλλους” τον ενημερώνει ο κλειδοκράτορας.
Ο “πατέρας” της Θεωρίας της Σχετικότητας δεν έχει κανένα πρόβλημα και ο Άγιος Πέτρος τού συστήνει τους υπολοίπους.

“Αυτός είναι ο πρώτος σας συγκάτοικος. Ο δείκτης νοημοσύνης του φτάνει το 180”.
“Υπέροχα!” λέει ο Αϊνστάιν. “Θα μπορούμε να μιλάμε για τα μαθηματικά όλη νύχτα”.
“Και από εδώ ο δεύτερος. Ο δείκτης νοημοσύνης του είναι 150”.
“Θαυμάσια!” λέει ο δάσκαλος. “Θα μπορούμε να μιλάμε για φυσική”.
“Ορίστε ο τρίτος συγκάτοικός σας. Ο δείκτης νοημοσύνης του είναι 100”.
“Καταπληκτικά”, λέει ο Αϊνστάιν, “θα κουβεντιάσουμε για πολιτική”.

Και τότε έρχεται ένας ακόμα να συστηθεί.

“Είμαι ο τελευταίος σας συγκάτοικος. Δυστυχώς ο δείκτης νοημοσύνης μου είναι μόνο 80”.
Οπότε ο Αϊνστάιν -χαμογελώντας- του λέει: “Λοιπόν, αγαπητέ μου, ποια είναι η γνώμη σου για τους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της;”»

[Πηγή: Ναυτεμπορική]

Συμπέρασμα: Ακόμη και οι χαζοί μπορούν σήμερα να καταλάβουν ότι δεν έχουμε εθνικό νόμισμα, εθνική παραγωγή, εθνική βιομηχανία, εθνικό κτηματολόγιο, εθνική φορολογική πολιτική, εθνική διπλωματία, εθνικούς ευεργέτες, εθνική ομάδα, εθνική ομοψυχία, εθνική αλληλεγγύη, εθνικό όραμα, εθνική συνεννόηση και εθνικό κοινό νου…

Αντίθετα έχουμε ένα τεράστιο εθνικό χρέος, ένα τεράστιο ποσοστό φτώχειας, ένα τεράστιο ποσοστό ανεργίας κι ένα τεράστιο ποσοστό νέων ελλήνων επιστημόνων που εξ’ ανάγκης εργάζονται στην αλλοδαπή.

Το θετικό που προέκυψε από την πρόσφατη αλλαγή Κυβέρνησης είναι ότι ενισχύσαμε το εθνικό μας φρόνημα, μονοπωλήσαμε τα παγκόσμια ΜΜΕ, διαπραγματευτήκαμε σε πολύ αντίξοες συνθήκες και συνειδητοποιήσαμε ότι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση πάνε πακέτο. Δεν μπορείς να σκίσεις το ένα και να κρατήσεις το άλλο.

Από τη δική του οπτική, ο 92χρονος Μανόλης Γλέζος – με την τεράστια ιστορία του – εξέφρασε την άποψη ότι έπρεπε να πούμε ΟΧΙ σε όλα, κι ας μας πετούσαν έξω στη δραχμή. Κατά την άποψή του, το εύθραυστο εθνικό μας φρόνημα κλυδωνίστηκε ξανά μετά τις υποχωρήσεις Βαρουφάκη, Τσίπρα στις διαπραγματεύσεις.

Η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να σιγοβράζει. Κάποιος βουλευτής δήλωσε ότι σήμερα οι 8 στους 10 Έλληνες υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι 2 είναι αριστεροί! Το ΚΚΕ έπιασε αμέσως το υπονοούμενο και ξεκίνησε τις κινητοποιήσεις κατά της νέας αριστερής Κυβέρνησης!

Τι είχες Γιάνη, τι είχα πάντα!!

Κι όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μανόλης Γλέζος είπε το δικό του ΟΧΙ στο ναζισμό και τον φασισμό, πριν 70 χρόνια, πληρώνοντας ακριβά το κόστος, ο ίδιος, χωρίς να το επιμερίσει στους υπόλοιπους Έλληνες.

Σήμερα οι εποχές άλλαξαν. Οι ήρωες τελείωσαν, οι Εθνάρχες απεβίωσαν, τα οράματα έγιναν καταναλωτικά πρότυπα, οι ιδεολογίες επικοινωνιακά τρικ και διαφημιστικά σποτ. Οι εφημερίδες κάποτε διαφήμιζαν τις αποκλειστικότητες και τα ρεπορτάζ τους, σήμερα διαφημίζουν DVD και συνταγές μαγειρικής.

Ακόμη και στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ, δεν παίζουν με τις λέξεις [Τρόικα, η θεσμοί ή Τρεις κι ο Κούκος], παίζουν με τους αριθμούς. Τόσα μου χρωστάς, πες μου πού θα τα βρεις αλλιώς μην περιμένεις να σου δανείσω άλλα. Τόσο απλά.

Όλη η Ευρωπαϊκή οικονομία, ομογενοποιήθηκε σε μια σούπα. Η κατσαρόλα είναι στη μέση του τραπεζιού, οι 19 εταίροι και συνδαιτυμόνες κάθονται γύρω από το τραπέζι με άδεια πιάτα. Η κουτάλα είναι μέσα στην σούπα και την κρατάει ο Γερμανός.

Αυτό εννοούσε ο κ. Σόιμπλε όταν είπε στη νέο-εκλεγείσα Ελληνική Κυβέρνηση ότι πολιτική σημαίνει ραντεβού με την πραγματικότητα…

πηγή