Ως "μεγάλη ελληνική νίκη" χαρακτηρίζει ο γνωστός αρθρογράφος των New York Τimes, Πολ Κρούγκμαν.
Σε σημερινό του άρθρο στην παγκοσμίου εμβέλειας εφημερίδα, ο
Κρούγκμαν υποστηρίζει ότι η αρχική εικόνα που δόθηκε στα media μετά τη
συμφωνία, ήταν ότι αυτή συνιστούσε καθαρή ήττα για την ελληνική πλευρά.
Ο Κρούγκμαν διαφωνεί με αυτή την εκτίμηση και εξηγεί το λόγο: «Για να καταλάβουμε τι συνέβη θα πρέπει να κατανοήσουμε το κύριο θέμα της έριδος. Αφορά μόνο έναν αριθμό: το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Είναι αυτό που μετράει τους πόρους που μεταφέρει στην πραγματικότητα η Ελλάδα προς τους πιστωτές της. Για την Ελλάδα της ύφεσης το να τρέξει ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα που χρειάζεται όμως απίστευτες θυσίες. Παρόλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφές πως επιδιώκει να τρέξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Εάν είστε θυμωμένοι ότι οι διαπραγματεύσεις δεν ανέστρεψαν πλήρως τη λιτότητα και δεν έγινε μια στροφή προς τα Κεϋνσιανά δημοσιονομικά κίνητρα, απλώς δεν δώσατε μεγάλη προσοχή».
Σε άλλο σημείο του άρθρο του, ο Κρούγκμαν προχωρεί σε μια αντιπαραβολή της διαπραγμάτευσης που κάνει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, με τις διαπραγματευτικές τακτικές των προηγουμένων: «Η προηγούμενη κυβέρνηση συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου το πρωτογενές πλεόνασμα θα τριπλασιαστεί μέσα στα επόμενα χρόνια, με ένα τεράστιο κόστος για την οικονομία της χώρας και του λαού. Για να συμφωνήσει μια κυβέρνηση με αυτό; Λόγω φόβου. Ουσιαστικά, οι διαδοχικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις ακραίες απαιτήσεις των πιστωτών υπό το φόβο ότι θα τιμωρηθούν – ότι οι πιστωτές θα κόψουν τις ταμειακές ροές ή, ακόμη χειρότερα, θα προκαλέσουν ζημιά στο τραπεζικό σύστημα και θα οδηγήσουν σε πιο βάναυσες περικοπές στον προϋπολογισμό. Η τωρινή κυβέρνηση δεν δέχθηκε αυτό το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Στην πραγματικότητα κέρδισε νέα ευελιξία για το τρέχον έτος και μια ασαφή «γλώσσα» για το πλεόνασμα στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πολλά και τίποτα».
Τέλος, για την κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κρούγκμαν αναφέρει ότι αυτή είναι μια ανίερη συμμαχία αριστερών τάσεων, που δεν έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες.
Ο Κρούγκμαν διαφωνεί με αυτή την εκτίμηση και εξηγεί το λόγο: «Για να καταλάβουμε τι συνέβη θα πρέπει να κατανοήσουμε το κύριο θέμα της έριδος. Αφορά μόνο έναν αριθμό: το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Είναι αυτό που μετράει τους πόρους που μεταφέρει στην πραγματικότητα η Ελλάδα προς τους πιστωτές της. Για την Ελλάδα της ύφεσης το να τρέξει ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα που χρειάζεται όμως απίστευτες θυσίες. Παρόλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφές πως επιδιώκει να τρέξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Εάν είστε θυμωμένοι ότι οι διαπραγματεύσεις δεν ανέστρεψαν πλήρως τη λιτότητα και δεν έγινε μια στροφή προς τα Κεϋνσιανά δημοσιονομικά κίνητρα, απλώς δεν δώσατε μεγάλη προσοχή».
Σε άλλο σημείο του άρθρο του, ο Κρούγκμαν προχωρεί σε μια αντιπαραβολή της διαπραγμάτευσης που κάνει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, με τις διαπραγματευτικές τακτικές των προηγουμένων: «Η προηγούμενη κυβέρνηση συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου το πρωτογενές πλεόνασμα θα τριπλασιαστεί μέσα στα επόμενα χρόνια, με ένα τεράστιο κόστος για την οικονομία της χώρας και του λαού. Για να συμφωνήσει μια κυβέρνηση με αυτό; Λόγω φόβου. Ουσιαστικά, οι διαδοχικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις ακραίες απαιτήσεις των πιστωτών υπό το φόβο ότι θα τιμωρηθούν – ότι οι πιστωτές θα κόψουν τις ταμειακές ροές ή, ακόμη χειρότερα, θα προκαλέσουν ζημιά στο τραπεζικό σύστημα και θα οδηγήσουν σε πιο βάναυσες περικοπές στον προϋπολογισμό. Η τωρινή κυβέρνηση δεν δέχθηκε αυτό το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Στην πραγματικότητα κέρδισε νέα ευελιξία για το τρέχον έτος και μια ασαφή «γλώσσα» για το πλεόνασμα στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πολλά και τίποτα».
Τέλος, για την κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κρούγκμαν αναφέρει ότι αυτή είναι μια ανίερη συμμαχία αριστερών τάσεων, που δεν έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου