Μπάρακ είσαι λίγο μακάκας ή μου φαίνεται;

Τα τελευταία 24ωρα επικρατεί ένας πραγματικός πυρετός στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με συνεχείς αναρτήσεις τόσο με ειδήσεις όσο και σχετική αρθρογραφία – αναλύσεις σχετικά με τα τεκταινόμενα στη Συρία και την επικείμενη επέμβαση των ΗΠΑ με τους φίλους τους.

του Στρατή Μαζίδη

Μέχρι και η Αλβανία δεν κρατιέται να επιτεθεί. Το πως και με τι, είναι άλλο θέμα.

Οι ΗΠΑ όμως είναι άραγε πρόθυμες να εμπλακούν σε έναν ακόμη πόλεμο;  Δύο φορές στο Ιράκ, μία στη Σερβία, μία στο Αφγανιστάν και μια στη Λιβύη, για να μη θυμηθούμε το Βιετνάμ και την Κορέα, δεν ήταν αρκετά για μαθήματα;

Ακόμη και στη Λιβύη όπου αποδείχθηκε εκδρομή, αυτοί οι οποίοι βοηθήθηκαν, λιντσάρισαν τον αμερικανό πρόξενο.

Ο Ομπάμα μας είχε συνηθίσει σε ένα πιο μετριοπαθές προφίλ καθώς επίσης σε μια πιο εσωστρεφή αμερικανική πολιτική που κοιτούσε περισσότερο από τα σύνορά της και μέσα, παρά έξω. Άλλωστε όλοι αυτοί οι πόλεμοι για “το καλό και την ελευθερία των αμερικάνων” μερικές χιλιάδες μίλια μακριά σε χώρες και τόπους όπου οι χαμπουρκεριασμένοι δε διδάχθηκαν στα σχολεία τους, πλήγωσαν ανεπανόρθωτα την εικόνα της χώρας στην παγκόσμια κοινή γνώμη.


Από την άλλη μεριά υπάρχουν οπλικά συστήματα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν ώστε να διαφημιστούν, πολεμικό υλικό να καταναλωθεί ώστε να αναπληρωθεί με νέες παραγγελίες (βιομηχανίες να δουλέψουν δηλαδή), όπως επίσης και μια αρκετά ενδιαφέρουσα σε ορυκτό πλούτο γεωγραφική ζώνη που ο καθένας θα ήθελε να έχει υπό τον έλεγχό του.

Υπάρχει όμως και ο παράγοντας ότι όπως έδειξε η ιστορία με Λιβύη και Αίγυπτο, οι όποιοι αντικαταστάτες του Ασάντ δεν είναι απαραίτητο να είναι φιλικοί προς τις ΗΠΑ. Επιπρόσθετα η Συρία φαίνεται ότι διαθέτει ένα Α οπλοστάσιο όχι αμελητέο όσον αφορά την αεράμυνα. Τι θασυμβεί αν πέσουν μερικά αεροσκάφη; Οι σύμμαχοι θα φύγουν ταπεινωμένοι ή οι ολιγοήμερες επιθέσεις θα λάβουν άλλη διάσταση;

Μέσα σε όλα αυτά και ενώ βαπόρια καταπλέουν, αεροσκάφη απογειώνονται από μακριά και προσγειώνονται πιο κοντά, λαοί προετοιμάζονται και όλα είναι στο κόκκινο, ο Μπάρακ λέει ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμη και πως το σκέπτεται. Όπως εμείς που δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη αν το βράδυ θα φάμε μακαρόνια ή γιαούρτι και το σκεπτόμαστε.

Δηλαδή ένας ολόκληρος κόσμος κρέμεται από τα αυτά του Μπάρακ. Συγγνώμη αλλά τελικά μήπως είσαι λίγο μακάκας ή μου φαίνεται; Και μήπως ακόμη καλύτερα να μην αιματοκυλήσεις τον κόσμο με μερικές χιλιάδες ακόμη θύματα με μόνη διαφορά ότι θα πάνε από ρουκέτες αντί για χημικά;