«Από το πικρό γλυκό», ήταν ο τίτλος ενός
μικρού βιβλίου που διάβασα στα εφηβικά μου χρόνια. Αναφερόταν στις
πίκρες του πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου. Μιλούσε και ευχόταν
για μια καινούρια Ελλάδα, που την είδαμε αργότερα να χτίζεται
πέτρα-πέτρα με κόπους αλλά και με γλυκές εμπειρίες. Η παράταξή μας ήταν
πρωτοστάτης.
Ζήσαμε μετά τις οδυνηρές εμπειρίες της
δικτατορίας με κατάληξη την τραγωδία της Κύπρου. Στο παρά πέντε της
γενικής κατάρρευσης και καταστροφής οι έλληνες εμπιστεύτηκαν τον
Κωνσταντίνο Καραμανλή, που οδήγησε τη χώρα σε μια αναγεννητική πορεία με
:
– Πολιτική σταθερότητα και ανάπτυξη.
– Δημοψήφισμα για την επίλυση του πολιτειακού.
– Σύγχρονο δημοκρατικό και προοδευτικό σύνταγμα.
– Ένταξη στην ΕΟΚ.
Η Νέα Δημοκρατία, ως κομματικός μηχανισμός
μικρά βήματα είχε κάνει. Βασιζόταν στην προσωπικότητα του ιδρυτή της,
όπως ένα ανέμελο παιδί στον πατέρα του.
Στις εκλογές του 1981, οι έλληνες πίστεψαν
πως μπορούσαν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο : να
έχουν πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ώστε να μην γίνει πράξη το
σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΟΚ» και ταυτόχρονα να
απολαμβάνουν τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό με βουνά το πιλάφι και ποτάμια
το μέλι.
Το ΠΑΣΟΚ όμως υποσχόταν «αλλαγή», με την έννοια της γενικής ανατροπής.
Κάτι σαν την πολιτιστική επανάσταση του Μάο
που ερχόταν στην Ελλάδα με καθυστέρηση 15 χρόνων, όταν στην Κίνα
αποτελούσε θλιβερό παρελθόν. Οι πρασινοφρουροί σε ρόλο ερυθροφρουρών
κατεδάφιζαν το παρελθόν για να χτίσουν τον δικό τους κόσμο :
– Με σαρωτικές αλλαγές στον κρατικό μηχανισμό και διώξεις υπαλλήλων.
– Με δημιουργία δημοσίων επιχειρήσεων στις οποίες διόριζαν χιλιάδες «ημετέρους», που αύξαναν τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος.
– Με διχασμό του λαού και χωριστά καφενεία.
Την ώρα που οι σοσιαλιστικές ιδέες,
ανατολικού τύπου, υποχωρούσαν διεθνώς, στην Ελλάδα εμφανίζονταν ως
προοδευτικές και σωτήριες λύσεις!
Η νίκη και η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήρθαν
σαν ψυχρολουσία για τους νεοδημοκράτες. Αποτέλεσαν όμως και ένα
δημιουργικό σοκ. Έτσι ξεκίνησε η εποχή που η Νέα Δημοκρατία οργανώνεται
συστηματικά και αναπτύσσεται βήμα-βήμα σε μια οκταετία, στον μεγαλύτερο
δημοκρατικά οργανωμένο και αποτελεσματικό κομματικό μηχανισμό που
γνώρισε η χώρα.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ έδωσε έμφαση στην
ανάπτυξη της νεολαίας. Μέσα σε πέντε χρόνια η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από την τέταρτη
θέση στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ανέβηκε στην πρώτη με διαφορά, την οποία κρατάει
από το 1987 μέχρι σήμερα. Στη Θεσσαλονίκη είναι πρώτη με ακόμη
μεγαλύτερη διαφορά.
Επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αναπτύχθηκαν
εντυπωσιακά τόσο οι κομματικές, όσο και οι παράπλευρες οργανώσεις και
δράσεις. Πραγματοποιήθηκαν ανοίγματα και συνεργασίες.
– Ο τομέας της Τ.Α. αναπτύχθηκε σταθερά και
εντυπωσιακά. Έδωσε τις πρώτες μεγάλες νίκες και αισιοδοξία στην
παράταξη. Παραμένει επί 27 χρόνια ψηλά, με πρωτιές, σε όλα τα επίπεδα
(τοπικά, περιφερειακά, πανελλαδικά).
– Ο συνδικαλισμός και τα κοινωνικά δίκτυα απλώθηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις.
– Το κίνημα των γυναικών είχε μεγάλη άνθιση και συμβολή.
– Η ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση
αποτέλεσαν μια πρωτοποριακή δραστηριότητα, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά
και για την Ευρώπη.
– Καταρτίστηκε και παρουσιάστηκε, καλά μελετημένο, κυβερνητικό πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση της χώρας.
– Προετοιμάστηκαν κατάλληλα πρόσωπα, που θα στελέχωναν τις θέσεις μετακλητών για την υποστήριξη του κυβερνητικού έργου.
Η συστηματική και υπεύθυνη δουλειά, η
δημοκρατική συμπεριφορά και η αποτελεσματικότητα του κόμματος έπεισαν
τον ελληνικό λαό να εμπιστευτεί την Ν.Δ. για κυβέρνηση.
Ακόμη και οι παραδοσιακοί μας αντίπαλοι της
αριστεράς συνέπραξαν προσωρινά μαζί μας, στην κυβέρνηση Τζανετάκη, για
να απαλλαγεί η χώρα από τους ψευτοσοσιαλιστές και τα σκάνδαλά τους.
Πολλά στελέχη από το κέντρο και αριστερότερα συμπορεύτηκαν, όπως: Ο
Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάγκος Πεσματζόγλου, η Βιργινία Τσουδερού, ο
Αντώνης Τρίτσης, ο Μπάμπης Πρωτόπαπας, ο Νίκος Ψαρουδάκης, ο Γιάννης
Βούλτεψης και άλλοι.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αγωνίστηκε σκληρά επί
τρεισήμισι χρόνια να σταματήσει την πορεία της χώρας στον κατήφορο.
Δράσεις που μας επιβάλουν σήμερα η ανάγκη και οι δανειστές, με άγρια
μορφή, θα είχαν αποφευχθεί αν δεν είχε ανακοπεί το έργο της κυβέρνησής
μας, τότε.
Αν δεν αντιδρούσαν λυσσαλέα, θα είχαμε
προχωρήσει πολύ περισσότερο στον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης,
στις αποκρατικοποιήσεις, στο νοικοκύρεμα των ασφαλιστικών ταμείων, στην
οργάνωση της δημόσιας υγείας, στην συγκράτηση των δαπανών.
Παρά τον πόλεμο που μας έγινε, αντέξαμε
χάρη στη στήριξη του ελληνικού λαού και του κόμματος και είχαμε
αποτελέσματα εντυπωσιακά. Αδιάψευστος μάρτυρας οι εκθέσεις του ΟΑΣΑ.
Εκεί αποτυπώνεται σε ένα γράφημα, που θέτω στη διάθεσή σας, η αλματώδης
ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 1989-1993 που
κυβέρνησε η ΝΔ .
Αυτά είχα να καταθέσω από το αρχείο της
μνήμης μου ως προσωπικά μου βιώματα. Καθένας από τους ομιλητές παραθέτει
τα δικά του, για να γράψουμε όλοι μαζί την μεγάλη ιστορία της παράταξής
μας.
Και γιατί όλα αυτά; Ο Νίκος Καζαντζάκης δίνει μια απάντηση, που νομίζω, μας καλύπτει απόλυτα :
«Το πρώτο σου χρέος είναι να νιώσεις μέσα
σου όλους τους προγόνους σου. Το δεύτερο, να συνεχίσεις το έργο τους. Το
τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιό σου τη μεγάλη εντολή να σε
ξεπεράσει».
rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου