με την περιγραφή τους. Παρέδωσαν άδεια ταμεία και ένα ναρκοθετημένο τοπίο και τώρα φωνάζουν ότι ο Τσίπρας φλερτάρει με το πιστωτικό γεγονός. Απαίτησαν ασφυκτικά χρονικά όρια -τόσο σίγουρες ήταν για την ήττα τους- για να προκαλέσουν κλίμα οικονομικής ασφυξίας και να δικαιωθεί η θεωρία τους περί αριστερής παρένθεσης.
Οι εταίροι συμφώνησαν γιατί τους βόλευε και σήμερα όλοι μαζί, σαν έτοιμοι από καιρό, κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν έχει σχέδιο. Καταγγέλλουν για αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων την κυβέρνηση επειδή μαζεύει τα αποθεματικά από Ταμεία και οργανισμούς για να πληρώσει τις δόσεις χωρίς να μας λένε με ποιον άλλο τρόπο θα μπορούσε να συγκεντρώσει τα χρήματα. Μήπως θα προτιμούσαν την έκτακτη εισφορά στους έχοντες ή τη δήμευση μέρους των καταθέσεων; Οχι δα, αυτές είναι μπολσεβίκικες πρακτικές. Ισχυρίζονται ότι έδωσαν ομηρικές μάχες για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς και διαψεύδονται πανηγυρικά από τους φίλους τους και τους δικούς τους ανθρώπους.
Για παράδειγμα: Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς -αυτός που έκανε συστάσεις στον Ελληνα πρωθυπουργό να υπακούσει αμελλητί τη Μέρκελ- δήλωσε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε για τη διαφθορά και την απάτη. Χοντρό φτύσιμο, αλλά οι Σαμαράς-Βενιζέλος νομίζουν ότι ψιχαλίζει. Ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ -διορισμένος από τον Αντ. Σαμαρά- είπε στο Ειδικό Δικαστήριο (δίκη Παπακωνσταντίνου) ότι από τη λίστα Λαγκάρντ ερευνήθηκαν μόνο πενήντα υποθέσεις. Τέτοιο ρεκόρ θα το ζήλευε και ο αστυνόμος Σαΐνης. Δικαίως απόρησε ο πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου: «Τι ακριβώς έκανε το ΣΔΟΕ τόσο καιρό;». Η απάντηση είναι απλή, κύριε δικαστά: Προστάτευε τους πολιτικούς φίλους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που έφτιαχναν παχυλές περιουσίες στις πλάτες των πολλών, δίνοντας βεβαίως το κατιτίς τους για να οργανώνουν τα αγαπημένα κόμματά τους τις φαραωνικές προεκλογικές εκστρατείες τους και για να διαβιούν πολυτελώς κορυφαία στελέχη τους.
Για να μην αναφέρουμε τους Σόιμπλε και Γκάμπριελ (αμφότεροι υπεράνω υποψίας για κλίση προς τα αριστερά), οι οποίοι με παλιότερες δηλώσεις τους είχαν κατηγορήσει τα δύο κόμματα (με τα οποία βεβαίως συνεργάστηκαν αρμονικά) για συστηματική λεηλασία της χώρας. Σ’ ό,τι αφορά τις κραυγές τους ότι η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται σωστά, όπως υποστηρίζουν ότι έκαναν αυτοί, την απάντηση-ξεφτίλα την έδωσε ο Γιούνκερ -αυτός που ήθελε διακαώς να κερδίσουν τις εκλογές για να συζητά με οικεία πρόσωπα και όχι με τους αγραβάτωτους και ατημέλητους συριζαίους- που είπε ότι «προσβάλαμε τους Ελληνες, δεν είναι δυνατόν υπάλληλοι (σ.σ. τρόικα) να συζητούν με υπουργούς». Αλλά, για να μη λέμε μόνο λόγια, ιδού τα αποτελέσματα (με αριθμούς) της δικής τους σθεναρής διαπραγμάτευσης: Η Ελλάδα φιγουράρει στην πέμπτη θέση του καταλόγου με τις 15 χειρότερες χώρες στο πεδίο της οικονομίας. Πρόκειται, πράγματι, για εξαιρετική επίδοση. Ενας στους πέντε εργαζομένους είναι ανασφάλιστος. Οι λεγόμενοι ψευδοαπασχολούμενοι -όσοι, ενώ παρέχουν εξαρτημένη μισθωτή εργασία παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες με μεγάλες απώλειες για το ΙΚΑ- φτάνουν τις 300.000.
Οι εργαζόμενοι που ενώ παρέχουν εργασία πλήρους ωραρίου δηλώνονται ως μερικώς απασχολούμενοι είναι 200.000. Περισσότεροι από 850.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι απλήρωτοι για πάνω από τέσσερις μήνες. Περισσότερες από τις μισές προσλήψεις το 2014 (790.918) αφορούσαν ευέλικτες μορφές εργασίας, δηλαδή μερική ή εκ περιτροπής εργασία. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από ρεπορτάζ των «Νέων» -έντυπο που δεν θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει αντικυβερνητικό την περίοδο που ήταν στα πράγματα οι Σαμαράς-Βενιζέλος. Αναρωτιέται κανείς: Με τέτοιο παλμαρέ τι θέλουν οι αρχηγοί της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ; Αλλη μία ευκαιρία; Για να τελειώσουν το θεάρεστο έργο τους; Είπαμε, όμως: με θράσος χιλίων πιθήκων και ύφος χιλίων καρδιναλίων και όποιος τσιμπήσει.
Τάσος Παππάς από efsyn μέσω greki-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου