Σε λίγο ο Θεοδωράκης θα ζητήσει συγνώμη από τους Γερμανούς για το ΟΧΙ

Η Ελλάδα είναι η μοναδική ίσως χώρα που δεν πήρε πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία.
 

Γράφει ο Φέλιξ
Ακόμη και η “ουδέτερη” Τουρκία η οποία μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν όλα έδειχναν ποια θα είναι η έκβαση, κατάφερε να διεκδικήσει αποζημιώσεις. Η Ελλάδα παρότι αναλογικά με τον πληθυσμό της είχε τις μεγαλύτερες απώλειες δεν διεκδίκησε ούτε αποζημιώσεις αλλά ούτε και το αναγκαστικό Δάνειο που είχαν πάρει Ιταλοί και Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής και για το οποίο υπήρχαν οι αποδείξεις .

Η μη διεκδίκηση των αποζημιώσεων σχετιζόταν με την υποτακτική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων. Το HOT DOC έχει αποκαλύψει τη δουλοπρέπεια της κυβέρνησης Καραμανλή απέναντι στις γερμανικές κυβερνήσεις, αλλά και την περίεργη υπόθεση Μέρτεν. Ο Μαξ Μέρτεν, ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες Πολέμου, υπέυθυνος για τη σφαγή χιλιάδων ελλήνων Εβραίων, είχε συλληφθεί το 1957 στην Αθήνα, αλλά μετά από μεθοδεύσεις των Καραμανλή και Αβέρωφ στάλθηκε στη Γερμανία όπου αφέθηκε ελεύθερος. Ο Μέρτενς σε συνέντευξή του στην «Ηχώ του Αμβούργου» κατηγόρησε τον Καραμανλή και υπουργούς του πως ήταν συνεργάτες των Γερμανών. Μετά τις κατηγορίες Μέρτενς, ο Καραμανλής επισκέφθηκε τη Γερμανία και έκλεισε εσπευσμένα το θέμα των αποζημιώσεων.
Καμιά κυβέρνηση δεν έβαλε ξανά θέμα αποζημιώσεων τις οποίες είχαν πάρει ωστόσο άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Το 1995, ο τότε Νομάρχης Βοιωτίας Γιάννης Σταμούλης, ξεκίνησε μια διαδικασία διεκδίκησης αποζημιώσεων για ψυχική οδύνη για 218 θύματα της σφαγής του Διστόμου. Τρία δικαστήρια, το Πρωτοδικείο Λειβαδιάς, το Εφετείο Αθηνών και ο Άρειος Πάγος, όλες οι βαθμίδες δηλαδή της ελληνικής Δικαιοσύνης, δικαίωσαν τα θύματα. Η Γερμανία έπρεπε να πληρώσει ένα ποσό περίπου 30 δις. δολαρίων στις οικογένειες των θυμάτων.
Η Γερμανία αρνήθηκε και ο Γιάννης Σταμούλης προχώρησε σε αίτημα κατάσχεσης των περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας στην Ελλάδα, η οποία όμως απαιτούσε υπογραφή από τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Οι έλληνες υπουργοί όχι μόνο δεν υπέγραψαν, αλλά ο Σημίτης μεθόδευσε ένα νομικό πραξικόπημα για να μην προχωρήσει αυτό που η ίδια η Ελληνική Δικαιοσύνη με αποφάσεις της είχε εγκρίνει.
Η Γερμανική πλευρά έκανε αίτηση ανακοπής της απόφασης στον Άρειο Πάγο το 2002. Ο Κώστας Σημίτης, εκσυγχρονιστής, νομιμόφρων και έλληνας πρωθυπουργός, παρέτεινε τότε κατά ένα χρόνο τη θητεία του προέδρου του Αρείου Πάγου Στέφανου Ματθία, ο οποίος είχε μειοψηφήσει υπέρ των Γερμανών στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η οποία εξέτασε το θέμα των αποζημιώσεων του Διστόμου. Στη συνέχεια, υπό την Προεδρία Ματθία συγκροτήθηκε Ειδικό Δικαστήριο το οποίο έκανε δεκτή την αίτηση ανακοπής της Γερμανικής πλευράς.
Στη σύγχρονη ελληνική Δημοκρατία, οι κυβερνήσεις συνέχισαν να αντιμετωπίζουν το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του δανείου που μας χρωστάει η Γερμανία σχεδόν ενοχικά. Σα να είχε διαπράξει η Ελλάδα τα εγκλήματα πολέμου και όχι η Γερμανία.
Ο έλληνας υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, άνοιξε το θέμα με τη δήλωσή του περί ενεργοποίησης της απόφασης για δήμευση της γερμανικής περιουσίας στην Ελλάδα. Σε αυτή τη δήλωση που αποκαθιστά τη νομιμότητα, φέρνει την Ελλάδα στο προσκήνιο ως αδικημένη χώρα ( η Ελλάδα ενώ καταστράφηκε τα χρέη της τοκίζονταν στον Πόλεμο ενώ της Γερμανίας κουρεύτηκαν) και δημιουργεί συνθήκες διαπραγμάτευσης για όλα τα θέματα, θέλησε να απαντήσει ο ογκόλιθος της πολιτικής Σταύρος Θεοδωράκης και όχι ο Σόιμπλε. Τι είπε; Χαρακτήρισε ανεγκέφαλους αυτούς που πιέζουν τη Γερμανία.
Μετά την επιστολή Τζήμερου προς την μεγαλειοτάτη Μέρκελ, η δήλωση Θεοδωράκη είναι η πιο δουλοπρεπής δήλωση υποταγής στον Μερκελισμό. Το επόμενο βήμα θα είναι να ζητήσει συγνώμη που οι έλληνες αντιστάθηκαν στους Γερμανούς. Άντε Σταύρο, ζήτα συγνώμη και για το ΟΧΙ.


πηγή