Μπορεί να υπήρξε μια παρατεταμένη περίοδος σιωπής, σε ότι αφορά τις δημοσκοπικές έρευνες, αλλά αυτό ήταν ξεκάθαρα πρόσκαιρο. Ήταν να μην πάρουν φόρα. Τώρα ακολουθούν την λογική «Μισό – μισό κερδίζει». Μια ο ένας πρώτος, μια ο άλλος. Έτσι για να μην υπάρχουν και παράπονα και να «πέφτουν μέσα» όλοι στις προβλέψεις τους. Ωστόσο, καμιά εταιρεία μέχρι στιγμής, δεν έχει σκεφτεί να πράξει το αυτονόητο.
Λένε οι ειδικοί: «Οι δημοσκοπήσεις είναι μια φωτογραφία της στιγμής». Πολύ σωστά. Γιατί λοιπόν τα ερωτήματα κάθε φορά, αν υπάρχουν, είναι τα ίδια και μάλιστα γενικά και αόριστα; Συνήθως, οι δημοσκόποι παίρνουν ως μετρήσιμο μέγεθος μια χρονική περίοδο 3-10 ημερών. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, υπάρχουν αναμφισβήτητα εξελίξεις. Ειδικά τον τελευταίο καιρό υπάρχουν πυκνές εξελίξεις, σε βαθμό μάλιστα που τα δεδομένα και τις πληροφορίες δεν προλαβαίνουν να τα αφομοιώσουν οι πολίτες. Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει πολιτικό κενό. Τα κόμματα, ειδικά εκείνα που κυβερνούν ή διεκδικούν την εξουσία, έχουν ξεκάθαρες και πάγιες θέσεις και τοποθετήσεις για τα γεγονότα. Κοινωνία, οικονομία, εξωτερική πολιτική είναι οι βασικοί τομείς. Κατά περιόδους, συμβαίνουν γεγονότα, τα οποία δικαιώνουν ή υποδεικνύουν λανθασμένες τις τοποθετήσεις των κομμάτων. Γιατί να μη μπαίνουν κάθε φορά σε μια δημοσκόπηση;
Για παράδειγμα, τις τελευταίες ημέρες, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, δέχεται απανωτά «χαστούκια», σε ότι αφορά την οικονομία, με την κυβερνητική πολιτική σε αυτόν τον τομέα όχι μόνο να έχει αποτύχει παταγωδώς, αλλά να συντρίβεται και από ντόπιους και ξένους οργανισμούς σε εκθέσεις που δημοσιοποιούνται. Κι όμως η κυβέρνηση, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά, στρέφει κάθε φορά που αποτυγχάνει σε οποιονδήποτε τομέα – κι αυτό συμβαίνει συχνά – αλλού την συζήτηση. Στο θέμα της Χρυσής Αυγής, η κυβέρνηση αγνόησε για άλλη μια φορά την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία προειδοποιούσε εδώ και πάρα πολύ καιρό, για το φαινόμενο. Οι καταγγελίες και το αστυνομικό δελτίο ήταν πλούσιο. Κι όμως υπήρξε ανοχή (επιεικώς) της Πολιτείας απέναντι σε αυτό το φαινόμενο.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίζει να μιλά για την ανιστόρητη «θεωρία των δύο άκρων», η οποία όχι μόνο δεν έχει βάση, αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ακατανόητο εμφυλιοπολεμικό κλίμα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας. Η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν άκουσε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά άκουσε τους Ευρωπαίους όταν βγήκαν αρκετοί αξιωματούχοι και «απείλησαν» με αφαίρεση της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2014, αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Ο υπουργός Οικονομικών «θυμώνει» με το ΔΝΤ και την τρόικα, τις πολιτικές των οποίων υλοποιεί πιστά, με εντολή Σαμαρά – Βενιζέλου, και μιλάει τώρα(;) για τον λανθασμένο πολλαπλασιαστή. Η κυβέρνηση δηλαδή δεν ακούει την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία από την προεκλογική ακόμα περίοδο του 2012, μιλούσε για χάραξη ελληνικού σχεδίου το οποίο θα καθορίζει αυτό τις εξελίξεις και όχι να τρέχει από πίσω τους ασθμαίνοντας. Κι όμως, σχεδόν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και οι αναλυτές, υιοθετούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Να είναι άραγε «δάκτυλος» της αξιωματικής αντιπολίτευσης όλοι αυτοί;
Σε μια δημοσκόπηση ή και γενικότερα στη ζωή μπορεί κάποιος να διατυπώσει ένα ερώτημα και να λάβει την απάντηση που ο ίδιος επιθυμεί. Αυτό άλλωστε το είχε διδάξει και ο Σωκράτης με την περίφημη «μαιευτική» μέθοδο. Μόνο που αυτή η μέθοδος διαστρεβλώνεται στη σύγχρονη εποχή, προσβάλλοντας μάλιστα την κοινή λογική και την στοιχειώδη νοημοσύνη. Αν όλες αυτές οι εξελίξεις, τουλάχιστον του τελευταίου χρονικού διαστήματος, αποτυπώνονταν σε ένα δημοσκοπικό ερωτηματολόγιο, με τις θέσεις των κομμάτων ξεκάθαρα διατυπωμένες εδώ και πολύ καιρό, τι θα απαντούσε άραγε ο ελληνικός λαός; Θα εξακολουθούσε να στηρίζει τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και να μη θέλει εκλογές, σύμφωνα πάντοτε με τις δημοσκοπήσεις; Απλά ερωτήματα είναι. Η μισή αλήθεια άλλωστε είναι χειρότερη κι από το μεγαλύτερο ψέμα. Απέναντι στην λογική του παραλόγου που προβάλλεται με το θεώρημα «Και γιατί να πέσει η κυβέρνηση;», έρχεται η ίδια η πραγματικότητα – αν θέλει κάποιος να τη δει – η οποία λέει «Και που δικαιώθηκε για να μην πέσει;». Απλά πράγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου