Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Οι μεγάλες μπίζνες της Άνγκελα στην Ελλάδα


 20140924_5422791634fd4
Η ουσία κρύβεται στις λεπτομέρειες και τελικά στην πολιτική εκτός από τη γλώσσα του σώματος πρέπει κανείς να ζυγίζει και τα νοήματα πίσω από τις διατυπώσεις



Η χθεσινή εικόνα του πρωθυπουργού ήταν άκρως αποκαλυπτική για το τι ακριβώς ειπώθηκε στο γεύμα εργασίας με την Άνγκελα Μέρκελ. Επειδή ο κινητήριος μοχλός στην ιστορία των κρατών δεν είναι άλλος από το χρήμα, είναι προφανές ότι εκτός από τις αρνήσεις η κυρία Μέρκελ έθεσε κι άλλα πράγματα στο τραπέζι των συζητήσεων.
Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι η Μέρκελ είπε δυο λέξεις που «κλειδώνουν» όλη την χθεσινή συζήτηση: Τα project που συζητά η Task Force και τα δάνεια από την γερμανική KfW.
Αυτά τα δυο ζητήματα είναι όλη η «ταμπακιέρα» που σε κάθε συνάντηση θέτει επιτακτικά η Άνγκελα Μέρκελ στον Έλληνα πρωθυπουργό.
Ας πάρουμε όμως τα ζητήματα αυτά αναλυτικά:
1. Δάνεια στους Μικρομεσαίους
Εδώ ισχύει το δόγμα: Αν δεν δώσεις «τυράκι» στο λαό δεν μπορούν να γίνουν τα μεγάλα deals. Επειδή λοιπόν δεν πρόκειται να γίνουν μεγάλες μπίζνες αν δεν ταΐσεις την αστική τάξη η κυρία Μέρκελ φρόντισε να ξεκαθαρίσει στον Σαμαρά ότι «αφού οι δικές σας τράπεζες δεν μπορούν να ενισχύσουν την ρευστότητα στην αγορά, θα το κάνουμε εμείς». Κίνηση η οποία έχει μεν μια λογική, γιατί πρόκειται για τη ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Από εκεί τρώνε δηλαδή χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.

Η ..είδηση όμως είναι ότι οι δανειστές θεωρούν αδύνατη τη δανειοδότηση αυτών των επιχειρήσεων από τις τράπεζες. Αν πίστευαν ότι οι στρόφιγγες θα ανοίξουν μετά από τόσα χρήματα που μπήκαν τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, δεν θα πίεζαν για χρηματοδότηση των επιχειρήσεων μέσω Ευρώπης και κυρίως μέσω ..Γερμανίας
Η χρηματοδότηση που στην ουσία είναι δάνεια, θα έρθει και από την Γερμανική Τράπεζα επενδύσεων.
Η Γερμανική KfW που συμμετέχει ήδη στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, έχει δώσει 100 εκατ. ευρώ και άλλα τόσα η Ελλάδα.
Ωστόσο, με την ανακύκλωση των κεφαλαίων οι συνολικές χρηματοδοτήσεις που θα δοθούν σε ΜμΕ την επόμενη επταετία μπορούν να φθάσουν έως και σε 700 εκατ. ευρώ.
Γιατί καίγονται λοιπόν να δώσουν ρευστότητα στις μικρές επιχειρήσεις της Ελλάδας; Από οικονομικής άποψης είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει η ελληνική οικονομία και να επιστραφούν τα δανεικά στην τρόικα. Μόνο αν βγάλουν λεφτά οι επιχειρήσεις θα μπουν χρήματα στις τράπεζες με τη μορφή καταθέσεων και μετά με τη σειρά τους να δώσουν δάνεια στον κόσμο.
2. Από μια άλλη σκοπιά όμως, στόχος είναι οι μεγάλες business!
Η Μέρκελ το έχει πει πολλές φορές και για τον λόγο αυτό βρίσκονται στην Ελλάδα οι πιο στενοί της συνεργάτες. Ο κ. Ράιχενπαχ και ο κ. Φούχτελ που έχουν αναλάβει ο ένας το χώρο της Υγείας και ο άλλος τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Στις δηλώσεις της ήταν απολύτως ξεκάθαρη:
«Εξακολουθεί να υφίσταται ένα ακόμη κρίσιμο σημείο, η τροφοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων με δάνεια. Μόνο κατ” αυτόν τον τρόπο μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και για αυτό η Γερμανία προσπαθεί και σε αυτόν τον τομέα να παράσχει βοήθεια.
Έχουμε μια στενή ανταλλαγή απόψεων σε πολλά θέματα. Επ” αυτού μπορώ να αναφέρω την Task Force, στο πλαίσιο της οποίας η Γερμανία έχει αναλάβει δύο projects, τα οποία νομίζω ότι προχωράνε πολύ καλά στην Ελλάδα. Αφενός πρόκειται για τη βελτίωση του συστήματος υγείας και αφετέρου για τη συνεργασία σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Και στα δύο πρόγραμμα, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχα από τον Πρωθυπουργό, σημειώνεται πρόοδος και βρίσκονται σε καλό δρόμο».

Η κυρία Μέρκελ θεωρεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας και την αποκομιδή των απορριμμάτων κερδοφόρα projects και όχι μέρος της κοινωνικής πολιτικής που ασκεί ένα κράτος. Ξεκάθαρα πράγματα. Επιθυμεί διακαώς οι γερμανικές εταιρείες να πουλήσουν μηχανήματα και τεχνογνωσία στα κρατικά νοσοκομεία και οι γερμανοί εργολάβοι – με έλληνες συνεταίρους – να πάρουν την διαχείριση των σκουπιδιών.
Άλλωστε αντίστοιχα κέρδη είχαν οι γερμανοί στο παρελθόν και με άλλα μεγάλα deals με τον ΟΤΕ, τα υποβρύχια, εξοπλιστικές δαπάνες κλπ. Μέχρι και τα φανάρια στους δρόμους έχουν πάρει…
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι της απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός;
Και αν υποθέσουμε ότι της απάντησε θετικά, με τι αντάλλαγμα για το συμφέρον της χώρας μας το έκανε αυτό και με ποια δικαιοδοσία;
Πήραμε κάτι για να δώσουμε κάτι άλλο; Με ποια δικαιοδοσία μπορεί ακόμα κι ένας πρωθυπουργός να διαπραγματεύεται τέτοια ζητήματα σε κλειστά γεύματα εργασίας;
Αυτά είναι ερωτήματα που έρχονται στο νου του κάθε Έλληνα πολίτη και στα οποία η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να απαντήσει.
Τα υπόλοιπα περί επιμήκυνσης του χρέους είναι για το θεαθήναι και για εσωτερική κομματική κατανάλωση.

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου