Η Σαουδική Αραβία την Παρασκευή συνέχισε την προσεκτικών βημάτων της, εξωτερική πολιτική, με κορυφαία πράξη της την απόφασή της να παραδώσει την έδρα της στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε -- παρά να ακολουθήσει μια μετρίων τόνων εξωτερική πολιτική και να κρατήσει τη θέση της για πολλά χρόνια ακόμη. Είναι μια πρωτοφανής διαμαρτυρία προκειμένου να δοθεί έμφαση από την ίδια για την δήθεν αποτυχία του συμβουλίου, να λάβει σταθερότερα και σκληρότερα μέτρα στη Συρία και την Παλαιστίνη. Και έρχεται σε μια εποχή που αναπτύσσετε με ταχύτατους ρυθμούς, η απογοήτευση της Σαουδικής Αραβίας σε σχέση με την πολιτική που ακολουθεί η Αμερική αλλά και οι Αμερικανικο-οδηγούμενες πολιτικές σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Η απόφαση, που ανηγγέλθη με μια στιβαρή ανακοίνωση από το Σαουδαραβικό Υπουργείο Εξωτερικών, ήρθε μια ημέρα αφότου η Σαουδική Αραβία για πρώτη φορά στην ιστορία της εκλέχτηκε, στο ισχυρότερο σώμα των Ηνωμένων Εθνών.
Και απεικόνισε τη βαθιά δυσαρέσκεια που την διακατέχει, μετά από την παρεμπόδιση της Κίνας και της Ρωσίας, των στρατιωτικών βημάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας για να σταματήσει τον Πρόεδρο Μπασάρ Αλ-Άσαντ και να τον αναγκάσει να αποσυρθεί από τη εξουσία. Η ανακοίνωση άφησε πολλούς περιφερειακούς ειδικούς να κουνούν αρνητικά το κεφάλι τους , μονολογώντας ταυτόχρονα ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να τρέξει αντίθετα προς τα σαουδαραβικά συμφέροντα και θα ήτο εμπόδιο στους Σαουδάραβες στο να βρουν την πολυπόθητη ευκαιρία ώστε να χρησιμοποιήσουν την υψηλού προφίλ θέση τους στο συμβούλιο, προκειμένου να προωθηθεί μια πιο σκληρή γραμμή προς τη Συρία αλλά και για άλλα ζητήματα.
«Αυτό μου φαίνεται πολύ παράξενο…. Δεν έχω καμία καλή εξήγηση για αυτήν την απόφαση,» δήλωσε ο F. Γκρέγκορυ Γκάους, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο του Βερμόντ και ειδικός εμπειρογνώμονας θεμάτων για τη Σαουδική Αραβία. «Ξέρω ότι οι Σαουδάραβες διπλωμάτες της αποστολής, προετοιμάζονταν για αυτό κι έπαιρναν σειρές μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια για να είναι έτοιμοι.» Ο Γκάους είπε ότι η σαουδαραβική εξωτερική πολιτική φέρει μια βαθειά προσωπική τους ποιότητα σε αυτό και ότι η σαουδαραβική ηγεσία έχει μερικές φορές τη στάση «της τακτοποίησης του πικαρίσματος και έπειτα πάλι τα «πιστόλια» κάτω. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι μια τακτοποίηση του πικαρίσματος.»
Η Σαουδική Αραβία είναι μια από πέντε χώρες που εκλέχτηκαν από τη Γενική Συνέλευση των Η.Ε την Πέμπτη, για να υπηρετήσουν το Συμβούλιο, με όριο δύο χρόνων χωρίς δικαίωμα αρνησικυρίας στο συμβούλιο αυτό, αρχίζοντας από την 1η Ιανουαρίου. Οι άλλες χώρες είναι το Τσαντ, η Χιλή, η Λιθουανία, και η Νιγηρία.
Μερικά από τα μέλη του συμβουλίου ασφάλειας, προειδοποίησαν ότι οι προθέσεις των Σαουδαράβων δεν είναι εξ ολοκλήρου σαφείς. , Για παράδειγμα, θα παραιτηθούν τυπικά από τη θέση τους, ή δεν θα παρουσιαστούν στις συνόδους κορυφής του Συμβουλίου Ασφαλείας. «Ας μην προχωρήσουμε πιο μπροστά από μας,» είπε ένας σύμβουλος διπλωματίας. «Δεν έχουμε δει τίποτα επίσημο από τους Σαουδάραβες, και δεν μπορούμε να πούμε ακριβώς τι είναι αυτό που θα δούμε.»
Οι Σαουδάραβες με τον καιρό έχουν γίνει όλο και περισσότερο αντίθετοι με το χειρισμό των Η.Ε στην κρίσης της Συρίας. Το Σεπτέμβριο, ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκηπας Saud Al-Faisal, εγκατέλειψε τα σχέδια του να μιλήσει στη Γενική Συνέλευση 193 μελών λόγω της αποτυχίας του συμβουλίου να λάβει μέτρα στη Συρία και την Παλαιστίνη, σύμφωνα με τις διπλωματικές πηγές. «Η Σαουδαραβική απόφαση… απεικονίζει τη δυσαρέσκεια του Βασίλειου για τη θέση των Η.Ε στα αραβικά και ισλαμικά ζητήματα, ιδιαίτερα το ζήτημα της Παλαιστίνης που τα Η.Ε δεν ήταν σε θέση να λύσουν σε περισσότερο από 60 έτη, καθώς επίσης και τη συριακή κρίση,» μια διπλωματική πηγή είπε στο πρακτορείο Ρόιτερ.
Ακόμη και σήμερα, η απόφαση αυτή αιφνιδίασε κι αιφνιδιάζει πολλούς.
Η Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές κυβερνήσεις έχουν επικρίνει από καιρό την ανικανότητα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε να επιβάλει την απαραίτητη πίεση στο Ισραήλ προκειμένου να επιστρέψουν τα αραβικά εδάφη στους Παλαιστίνιους και να σταματήσουν την εγκατάσταση νέων εβραϊκών καταυλισμών. Αλλά για χρόνια, τα διατάγματα του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν συμπέσει συχνά με τα ενδιαφέροντα της Σαουδικής Αραβίας: πίεση της αντίπαλης Συρίας για να αποσύρει τις δυνάμεις από το Λίβανο και επιβολή κυρώσεων στον κύριο περιφερειακό ανταγωνιστή της, Ιράν, για τη συνέχιση εμπλουτισμού ουρανίου.
Αλλά οι Σαουδάραβες έχουν καταστήσει τη δυσαρέσκειά τους σαφή , στην Αμερικανική ηγεσία – οι οποίες με διάφορες διπλωματικές ενέργειες από τα μέλη συμβουλίου ασφάλειας, προσπάθησαν να εμπλέξουν το Ιράν στις συζητήσεις για τα πυρηνικά και να συνεργαστούν με τον Άσσαντ σε μια διαπραγμάτευση για να αποβάλουν τα χημικά όπλα της Συρίας. Οι ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας έχουν αρνηθεί να δεχτούν μια επίσκεψη από τον απεσταλμένο των Η.Ε και του Αραβικού Συνδέσμου, Λακχντάρ Μπραχίμι, ο οποίος κατευθύνει τις διεθνείς προσπάθειες να διαπραγματευτεί μια πολιτική τακτοποίηση, μεταξύ της κυβέρνησης του Άσσαντ και της συριακής «αντιπολίτευσης». Εν τω μεταξύ, το Ριάντ συνεχίζει να οπλίζει τους Σύριους «επαναστάτες» (τζιχαντιστές -Σουνίτες) και να βάζει πλάτη στον «συριακό εθνικό συνασπισμό αντίστασης». Οι Σαουδάραβες είναι επίσης εκείνοι που πίεζαν για την υποστήριξη ενός ψηφίσματος στη Γενική Συνέλευση των Η.Ε που θα κατήγγελλε την υποτιθέμενη χρήση από τον Άσσαντ, των χημικών όπλων και την κατάχρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων εκ μέρους της κυβέρνησής του.
Σε μια δήλωση που δημοσιεύθηκε από το Σαουδαραβικό ειδησεογραφικό πρακτορείο, το Σαουδαραβικό Υπουργείο Εξωτερικών έστειλε τις «ειλικρινείς ευχαριστίες και τη βαθιά ευγνωμοσύνη του σε όλες τις χώρες που έχουν δώσει την εμπιστοσύνη τους για να την εκλέξουν ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας Ηνωμένων Εθνών για τα επόμενα δύο έτη.» Αλλά είπε ότι «η Σαουδική Αραβία… απέχει από τη λήψη της ιδιότητας μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε, έως ότου το Συμβούλιο ανασχηματιστεί με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του αποτελεσματικά και ουσιαστικά και να απαλλάξει το Συμβούλιο από αρμοδιότητές του, για τη διατήρηση της Διεθνούς Ασφαλείας και της ειρήνης.» Κατήγγειλε ότι «ο μηχανισμός μεθόδου και εργασίας και τα διπλά πρότυπα στο Συμβούλιο Ασφαλείας το αποτρέπουν από το να επωμιστεί κατάλληλα τις ευθύνες του, προς την παγκόσμια ειρήνη.»
«Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, ένα ιδρυτικό μέλος των Ηνωμένων Εθνών, είναι υπερήφανο για την πλήρη και μόνιμη δέσμευσή του, στους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και θεωρεί ειλικρινά, αληθινά και ακριβέστατα, ότι η υποχρέωση όλων των κρατών μελών, όπως έχει συμφωνηθεί και οριστεί στο χάρτη, είναι η πραγματική εγγύηση για την παγκόσμια ασφάλεια και την ειρήνη.»
Οι ειδικοί των Η.Ε λένε ότι είναι η πρώτη φορά που κάποια χώρα, «μια κι έξω» έχει αρνηθεί την έδρα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το 1950, η Σοβιετική Ένωση μποϊκόταρε το Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την αποτυχία του να δεχτεί τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ως μέλος του σώματος ασφάλειας των Η.Ε. Η κίνηση αποδείχθηκε καταστρεπτική για τους Σοβιετικούς. Τον Ιούνιο του 1950, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε υιοθέτησε ψήφισμα που ενέκρινε στρατιωτική παρέμβαση από τις ΗΠΑ στην Κορέα, μια απόφαση που οι Σοβιετικοί θα ήταν σε θέση να εμποδίσουν εάν ήταν παρόντες στο δωμάτιο. Δύο έτη νωρίτερα, η Ουκρανία αρνήθηκε -προσωρινά- να συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου ασφάλειας. Αλλά οι διπλωμάτες των συμβουλίων λένε ότι είναι πρωτοφανές για ένα πρόσφατα εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας να αρνηθεί να υπηρετήσει τη θητεία του.
«Δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο. Οι υποψήφιοι κανονικά απορρίπτονται πριν από την εκλογή , συνήθως όταν διαιρείται η περιφερειακή ομάδα τους ή όταν ο αγώνας τους για μία θέση είναι εριστικός,» διεμήνυσε ο Εντουαρντ Λάκ, ιστορικός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. Αλλά αυτό είναι «μια μπλεγμένη κατάσταση περίπτωση σαν κάποιον που αυτοπυροβολείτε στο ένα του πόδι. Προφανώς, το Ριάντ απέτυχε να μάθει το μάθημα του μποϊκοταρίσματος της Μόσχας: Δεν μπορείτε να κερδίσετε εάν αρνείστε να παίξετε το παιχνίδι.»
Ένας ανώτερος υπάλληλος των Η.Ε είπε ότι η Σαουδαραβική δράση, θα μπορούσε και να αντιμετωπισθεί «ως μια βάση αρχών» για να υπογραμμίσει την ασυνέπεια του συμβουλίου, εάν η Σαουδική Αραβία «είχε μια λογική συνέπεια σε θέματα επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και δεν είχε επί μακρώθεν, υποπέσει σε λάθη όπως του «να προωθήσει το θρησκευτικό πόλεμο στο εξωτερικό.» Ακόμα, ο υπάλληλος προσέθεσε, ότι η χειρονομία αυτή «θα μπορούσε να βοηθήσει προκειμένου να ταρακουνηθεί προς τα πάνω –προς το καλύτερο δηλαδή- το τρέχον σύστημα.»
Ο Ρίτσαρντ Γκόβαν, εμπειρογνώμονας των Η.Ε και καθηγητής του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στον τομέα Διεθνούς Συνεργασίας, είπε ότι η σαουδαραβική κίνηση μπορεί να απεικονίζει την κατανόηση της χώρας ότι σημαντικές μη-δυτικές δυνάμεις λήψης «αποκόπτονται από τη λήψη σοβαρών αποφάσεων» από το συμβουλίο των μεγάλων πέντε δυνάμεων.
«Οι Σαουδάραβες μπορεί να μετανιώσουν αυτόν τον ελιγμό,» είπε ο Γκόβαν . «Κερδίζεις κάποια προσοχή σήμερα, αλλά θα μπορούσαν να βρεθούν αποκλεισμένοι από τις συζητήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για τον πόλεμο στη Συρία» και ενδεχομένως στις μελλοντικές συζητήσεις που στοχεύουν στη χαλάρωση των κυρώσεων στο Ιράν.
«Εάν τελικά αυτό συμβεί», πρόσθεσε, «θα μοιάζει πλέον με ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος.»
Andreas Apostolopoulos
Construction Manager
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου