Κάπου λίγο μετά το φιάσκο των Υμίων, όταν ακόμη εργαζόμουν ως υπεύθυνος του πολιτικού ρεπορτάζ στον παλιό «Ελεύθερο Τύπο», άρχισα να παραλαμβάνω στο γραφείο μου, σφραγισμένους κίτρινους φακέλους αλληλογραφίας, χωρίς διακριτικά.
Υποθέτω ότι αποστολέας ήταν ένας ανώνυμος πατριώτης, υπάλληλος του υπουργείου εξωτερικών, που ανησυχούσε σοβαρά για την πορεία των εθνικών θεμάτων. Γιατί το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, ήταν φωτοτυπίες από διαβαθμισμένα τηλεγραφήματα της διπλωματικής υπηρεσίας που αποδείκνυαν ότι ο τότε υπουργός εξωτερικών, Θόδωρος Πάγκαλος, άλλα έλεγε στον ελληνικό λαό και άλλα διαπραγματευόταν παρασκηνιακά στο εξωτερικό.
Θέωρησα δημοσιογραφικό μου καθήκον να δημοσιεύσω αυτά τα ντοκουμέντα, ειδικότερα όταν διεφάνη πώς ο κ. Πάγκαλος, ερήμην της σχετικής συμφωνίας-δέσμευσης των πολιτικών αρχηγών και εν αγνοία του ελληνικού λαού, επιχειρούσε, (πιθανότατα με τις ευλογίες των Αμερικάνων), να κλείσει κακήν κακώς το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, με τρόπο εθνικά ασύμφορο και επιζήμιο.
Ευτυχώς για μας, οι Σκοπιανοί, με την γνωστή κρίση αλαζονείας απέρριψαν τις «ιδέες» της ελληνικής πλευράς τύπου… «Μακεδονία-Σκόπια» και άφησαν σύξυλο τον κ. Πάγκαλο. Ομως μπροστά στα διαδοχικά δημοσιεύματα που τον άφηναν πλήρως έκθετο, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν είχε λαική εντολή για τέτοιου είδους «παζάρια», ο τότε υπουργός εξωτερικών, εξεμάνη και με τον γνωστό εκρηκτικό του χαρακτήρα αποφάσισε εν μία νυκτί να λάβει δραστικά μέτρα για να αποτρέψει τις διαρροές. Μέτρα που ξεκινούσαν από…δακτυλοσκοπήσεις διπλωματών και κατέληγαν στην παραπομπή δημοσιογράφων για κακούργημα, με την κατηγορία της κατασκοπείας!
Ετσι λοιπόν, μαζί με δύο καλούς συναδέλφους βρεθήκαμε ξαφνικά στον ανακριτή, κατηγορούμενοι για κατασκοπεία και αποκάλυψη μυστικών του κράτους. Μόνο που προς υπεράσπιση μας έσπευσαν τότε πολλοί συνάδελφοι βουλευτές του κ. Πάγκαλου, από τον σημερινό πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, έως τον αρχηγό του τότε ΣΥΝ, Νίκο Κωσταντόπουλο.
Φυσικά η γελοία αυτή υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στο ακροατήριο, αφού απαλλαγήκαμε πανηγυρικά και ομόφωνα δια βουλεύματος. Οι έντιμοι εφέτες που μετά βίας συγκρατούσαν τα γέλια τους με τα γραφικά καμώματα του υπουργού, είπαν το αυτονόητο: Οτι τα εκάστοτε «κυβερνητικά μυστικά» δεν είναι απαραιτήτως ούτε «κρατικά μυστικά», ούτε «εθνικά απόρρητα». Αποτελεί μάλιστα καθήκον του δημοσιογράφου να τα φέρνει στο φως, στο βαθμό που αποκαλύπτεται πώς η κυβέρνηση ασκεί μυστική διπλωματία, ερήμην της λαικής εντολής και ενδεχομένως εις βάρος των αντικειμενικώς οριζόμενων εθνικών συμφερόντων.
«Εθνικό απόρρητο είναι αποκαλύψεις την διάταξη των στρατιωτικών μας δυνάμεων στον Εβρο», είχε πει χαρακτηριστικά ένας από τους δικαστικούς και νομίζω πώς αυτό αποδίδει ανάγλυφα το νόημα της τότε πανηγυρικής μας απαλλαγής.
Η μακρινή όμως αυτή ιστορία, μου ξανάρθε στο νου ακούγοντας τον κύριο Πάγκαλο να…κομπάζει στην κυριολεξία, ότι επί υπουργίας του γίνονταν παρακολουθήσεις στα τηλέφωνα του Αμερικανού πρέσβη, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στην Αγκυρα.
Δεν θα σταθώ στην ακρίβεια αυτών των ισχυρισμών. Γιατί το πιθανότερο είναι ότι ο επίδοξος ωτακουστής «νόμιζε» ότι παρακολουθούσε με τα ΚΑΦΑΟ του Μαυρίκη τους Αμερικανούς και αυτοί τον είχαν πάρει στο ψιλό, στολίζοντας τον επί καθημερινής βάσεως με τα κατάλληλα κοσμητικά επίθετα. Οπως ακριβώς «νόμιζε» ότι ως…μεγάλος τραγουδιστής θα φυγάδευε την…γιαγιά Οτσαλάν στην Κένυα.
Θα σταθώ εν τούτοις στην σημασία αυτών των δηλώσεων του κυρίου Πάγκαλου που ασφαλώς «εξαγνίζουν» ή εν πάσει περιπτώσει «συμψηφίζουν» την βρώμικη επιχείρηση υποκλοπών της αμερικανικής πρεσβείας εις βάρος της κυβέρνησης Καραμανλή.
Δεν θεωρώ ότι ο Πάγκαλος είναι επαγγελματίας προβοκάτορας ή ενεργούμενο της Ουάσιγκτον και έδρασε κατόπιν σχεδίου. Ενας ξοφλημένος συνταξιούχος της πολιτικής είναι που διέπεται από αυτοκαταστροφική μανία και θέλει να τραβάει τα βλέμματα πάνω του με αιρετικές δηλώσεις.
Ασφαλώς και με την δήλωση του αυτή έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Και ασφαλώς η αρμόδια εισαγγελέας έπρεπε να τον είχε πάει στο αυτόφωρο, αν μη τι άλλο γιατί στην δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι η κατάλληλη αντιμετώπιση για τον συγκεκριμένο είναι ο ζουρλομανδύας. Αντε στην καλύτερη περίπτωση μονωτική ταινία στο στόμα μέχρι να αποφασίσει την οριστική απόσυρση του από τον δημόσιο βίο…
ΙΛΑΡΟ-ΤΡΑΓΩΔΙΑ…
Εχουμε ξαναγράψει ότι άλλος τον σκέφτηκε, αλλά ο κλήρος έπεσε στον Στουρνάρα να παρουσιάσει ένα πρώτο σκαρίφημα του περιβόητου «ενιαίου φόρου ακινήτων» στους Τροικανούς. Κι οι τελευταίοι, μόλις αντίκρισαν αυτό το λαμπρό πόνημα που περικλείεται στο ακρονύμιο ΕΝΦΑ, έστειλαν το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για…μπάνιο, ανακαλύπτοντας χρηματοδοτικό κενό 2 δις μέσα στο 2014.
Χωρίς καμία αμφιβολία το ένα τουλάχιστον από αυτά τα δύο δις, είναι «μαξιλαράκι» για το μελλοντικό έσοδο του ΕΝΦΑ που οι ειδικοί του ΔΝΤ εκτιμούν πώς, την πρώτη τουλάχιστον χρονιά εφαρμογής του, δεν θα αποφέρει ούτε το 60% των 3,2 δις που εκτιμά η κυβέρνηση. Και μάλλον έχουν δίκιο. Γιατί όσο πολύπλοκη είναι η μέθοδος υπολογισμού, άλλο τόσο αβέβαιη είναι και η προοπτική είσπραξης τους.
Δέκα μήνες «παιδεύονταν» οι τεχνοκράτες του υπουργείου οικονομικών για να φτιάξουν ένα μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά φορο-τερατούργημα που αναγκάζει φορολογούμενους και εφοριακούς να αναζητήσουν πτυχίο στα μαθηματικά, μήπως και καταφέρουν να υπολογίσουν το ύψος κατά προσέγγιση, όσων καλούνται να πληρώσουν και να εισπράξουν αντίστοιχα.
Και μόλις λίγες μέρες χρειάστηκαν κάποιοι βουλευτές της ΝΔ, χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις φοροτεχνικού ή οικονομολόγου, για να το καταρρίψουν, αποδεικνύοντας μάλιστα ότι πολλές από τις επιμέρους διατάξεις του, περιέχουν όχι μόνον στοιχεία κραυγαλέας αστοχίας, αλλά και οσμή σκανδάλου.
Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η εξαιρετικά χαμηλή φορολόγηση χώρων που φιλοξενούν λατομεία, μεταλλεία ή πάρκιγκ, με συντελεστές μικρότερους και από αυτούς που επιβάλλονται σε απλά αγροτεμάχια με δεντροκαλλιέργειες. Και πώς στα αλήθεια μπορεί να εξηγηθεί η αστεία φορολόγηση «γηπέδων» που φιλοξενούν εγκαταστάσεις ελλιμενισμού σκαφών ή αεροσκαφών(!) και η ισόποση φορολόγηση οικοπέδων που περιλαμβάνουν σιδηροτροχιές ή πυλώνες της ΔΕΗ και επομένως είναι άχρηστοι προς εκμετάλλευση από τους ιδιοκτήτες τους;
Πώς επίσης μπορεί να εξηγηθεί η υψηλότερη φορολόγηση μιας αγροκαλλιέργειας που βρίσκεται κοντύτερα στην θάλασσα από μία άλλη πανομοιότυπη που βρίσκεται μακρύτερα; Μήπως τα τζιμάνια του κυρίου Μαυραγάνη και οι διάφοροι σύμβουλοι του Στουρνάρα, που προφανώς δεν έχουν βγεί ποτέ από την πρωτεύουσα, θεωρούν ότι τα δέντρα αναπτύσσονται και καρποφορούν ευκολότερα σε αλατώδη εδάφη που τα σαρώνει ο θαλασσινός αέρας; Αν εννοούν τα αλμυρίκια να το καταλάβω, αλλά δυστυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμη τρόπος για την παραγωγική αξιοποίηση του συγκεκριμένου δέντρου…
Γεμάτο «μαργαριτάρια» είναι λοιπόν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, προσφέροντας ταυτόχρονα παράθυρο για προνομιακή μεταχείριση ευπόρων και «κατεχόντων», όπως για παράδειγμα οι λιγοστοί μεγαλοκτηματίες της χώρας.
Γι αυτό και τείνω να πιστέψω ότι η ερώτηση των 22 βουλευτών της ΝΔ δεν είχε την έννοια «αντάρτικου» στην κυβέρνηση. Αντίθετα κατατέθηκε έχοντας εξασφαλίσει νεύμα συγκατάβασης από το Μέγαρο Μαξίμου.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει διαπιστώσει την προχειροδουλειά και τον άμεσο κίνδυνο να έρθει αντιμέτωπος με μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων που ως τώρα είχαν δεν φορολογηθεί για τα συγκεκριμένα περιουσιακά τους στοιχεία. Θα πρέπει άμεσα ωστόσο να αποδώσει ευθύνες και να στείλει σπίτι τους, αυτούς τους αστοιχείωτους(για να μην υποθέσει κανείς τίποτα άλλο)που ξόδεψαν χιλιάδες εργατοώρες, αμειβόμενοι από το υστέρημα του ελληνικού λαού, για να οδηγήσουν την χώρα σε φοροεισπρακτικό χάος και την κυβέρνηση σε πλήρες πολιτικό αδιέξοδο.
(Το σπρέντ της Κυριακής)
Καμία περίπτωση να παρακολουθούσε η ΕΥΠ τις συνομιλίες του Αμερικανού πρέσβη και μάλιστα στην Αγκυρα, δεν δίνουν οι γνωρίζοντες τα συστήματα υποκλοπών, τόσο εκείνης της εποχής, όσο και τα νεότερα. Το πιθανότερο είναι ότι με κάποιο τρόπο η εθνική υπηρεσία πληροφοριών είχε φυτέψει «κοριούς» στα σταθερά τηλέφωνα επικοινωνίας των Αμερικανών, όμως αυτοί εντοπίστηκαν σε πρώτο χρόνο, γι αυτό όταν οι πρέσβεις αποφάσιζαν να μιλήσουν από την «παγιδευμένη» σταθερή γραμμή, άρχιζαν τα…γαλλικά για τον Πάγκαλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου