Στην πιθανότητα αλλά και τις συνέπειες της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ αναφέρονται σε δημοσίευμα τους οι Financial Times, υποστηρίζοντας πως η επιστροφή της χώρας στο εθνικό νόμισμα «θα έφερνε μεν ύφεση στην Ελλάδα, ωστόσο η απόσβεση του χρέους εν τέλει θα οδηγούσε την οικονομία στην ανάπτυξη».
Σε άρθρο τους με τίτλο «Το Grexit αρχίζει και φαίνεται όλο και πιο εφικτό για την Αθήνα», το άρθρο των Financial Times αρχίζει με τη δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας, να μην συνεχίσει η Ελλάδα τη συζήτηση για ένα νέο «κούρεμα», λέγοντας ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.
«Δεν κατηγορώ τον Γερμανό υπουργό που αρνήθηκε να συζητήσει μια ακόμη διαγραφή του ελληνικού χρέους. Οι εκλογές στη χώρα του απέχουν μόνο δυο μήνες. Δεδομένης της προσέγγισης του Βερολίνου στην επίλυση της κρίσης, δυσκολεύομαι να σκεφτώ έναν πιο σίγουρο τρόπο να χάσει ψήφους από το να πει: «εντάξει, ας αρχίσουμε να είμαστε ρεαλιστές τώρα».
«Όμως ο κ. Σόιμπλε πήγε ένα βήμα πιο μακριά θέτοντας θέμα ελληνικού συμφέροντος», συνεχίζει ο αρθρογράφος, ο οποίος καλεί τους αναγνώστες να αναρωτηθούν εάν η προσήλωση στο «δόγμα Σόιμπλε» είναι οικονομικά ορθολογική για την Ελλάδα «Εναλλακτικά, μήπως θα πρέπει η Ελλάδα να ετοιμαστεί για να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη; Ή να χρεοκοπήσει μέσα σε αυτή;», αναφέρει το άρθρο.
«Η βασική δυσκολία που συναντά κανείς προσπαθώντας να απαντήσει στην ερώτηση είναι οι υποθέσεις σχετικά με τις μελλοντικές πολιτικές επιλογές της χώρας. Ίσως η ελληνική κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει ανεπίσημες εγγυήσεις οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε όσα ξέρουμε. Σε ιδιωτικές συζητήσεις με άτομα που συμμετέχουν στη χάραξη στρατηγικού σχεδιασμού, πάντως, σπάνια συναντώ κάποιον που να μου πει στα ίσα πως η Αθήνα θα μπορούσε να σταθεροποιήσει την οικονομία της χωρίς ανεργία, ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσε να εξυπηρετεί πλήρως το χρέος της. Ισως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να έχει κρυφή πληροφόρηση πως η Ευρωζώνη θα συμφωνήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους, σε περαιτέρω επιμήκυνση των δανείων ή σε μειώσεις των επιτοκίων, ή σε όλα αυτά μαζί», επισημαίνεται. Εμείς οι υπόλοιποι, ωστόσο, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η μελλοντική πολιτική είναι πιο κοντά στην εκδοχή του κ. Σόιμπλε».
«Το να αξιολογήσει κανείς τις στενότερες οικονομικές προϋποθέσεις για μια έξοδο είναι πιο εύκολο. Για μια χώρα θα ήταν δύσκολο να οργανώσει μια μονομερή έξοδο από μια νομισματική ένωση, αν το πρωτογενές της δημοσιονομικό ισοζύγιο -πριν από την καταβολή των τόκων- ήταν σε ένα σημαντικό έλλειμμα.
Στην τελευταία πρόβλεψή της, η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά μηδενικό πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα για το τρέχον έτος και ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1,8 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος για το 2014. Από οικονομική άποψη, το σημείο στο οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να διακινδυνεύσει μια έξοδο είναι σίγουρα όλο και πιο κοντά», συνεχίζει το δημοσίευμα.
Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά σε μια πιθανή αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπου επισημαίνεται πως η χώρα θα αποκλειόταν από την εξωτερική χρηματοδότηση και δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα και θα κυκλοφορούσε εθνικό νόμισμα. «Θα υπήρχε σίγουρα ύφεση για κάποιο διάστημα, αλλά μια αληθινή απόσβεση θα έφερνε πίσω την ανάπτυξη στο μέλλον» αναφέρουν οι Financial Times, οι οποίοι θεωρούν ότι μια «έκρηξη» στον τουρισμό θα ήταν «το πιο απλό πλεονέκτημα» της χώρας.
«Θα ήταν αυτό όμως αρκετό;» διερωτάται το δημοσίευμα το οποίο παράλληλα υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο οικονομικό επιχείρημα κατά της εξόδου από το ευρώ στο παρελθόν, ήταν η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου δράσης. «Η χώρα δεν διαθέτει λειτουργία συστήματος για τη συλλογή φόρων. Τα καρτέλ αγοράς εργασίας, σημαίνουν ότι τα υποτιθέμενα οφέλη από μια ονομαστική υποτίμηση μπορεί να μην υπάρξουν ποτέ. Το άμεσο κέρδος στην ανταγωνιστικότητα, θα απορροφηθεί από τις αυξήσεις μισθών, αφήνοντας την πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία να παραμείνει αμετάβλητη», σημειώνει ο συντάκτης.
«Η κριτική μου πάνω στην πολιτική της ευρωζώνης προς την Ελλάδα δεν είναι η τραχύτητα της προσαρμογής, αλλά ο θεμελιώδης μακροοικονομικός αναλφαβητισμός της, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η αυταπάτη ότι το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις -ναι, και τα μέτρα λιτότητας- ήταν αναπόφευκτα. Υπάρχει μια ειρωνεία σε αυτό. Οι μεταρρυθμίσεις και η λιτότητα αποτελεί ταυτόχρονα προϋπόθεση για να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη, και μια προϋπόθεση για αναχώρηση.
Κλείνοντας, οι Financial Times επισημαίνουν ότι η Ελλάδα έχει πλέον μόνο δύο επιλογές: «Η πρώτη είναι η χρεοκοπία εντός του ευρώ -μια στρατηγική που απαιτεί πρόθυμους συμμάχους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την ΕΚΤ. Η δεύτερη είναι να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και η χρεοκοπία εκτός του ευρώ, μια απόφαση η οποία θα μπορούσε να παρθεί μονομερώς, εάν οι μακροοικονομικές καταστάσεις είναι σωστές. Μια χώρα μπορεί να αποφασίσει να μείνει στην Ευρωζώνη για λόγους πολιτικής ή για λόγους ασφαλείας. Αλλά σίγουρα είμαστε σε άλλο σημείο έρευνας, όταν η έξοδος από το ευρώ γίνεται οικονομικά βιώσιμη».
Μια τέτοια συζήτηση δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής ούτε για την Ελλάδα, ούτε για οποιαδήποτε άλλη χώρα, καταλήγει το δημοσίευμα.
πηγή: ethnos.gr
Σε άρθρο τους με τίτλο «Το Grexit αρχίζει και φαίνεται όλο και πιο εφικτό για την Αθήνα», το άρθρο των Financial Times αρχίζει με τη δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας, να μην συνεχίσει η Ελλάδα τη συζήτηση για ένα νέο «κούρεμα», λέγοντας ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.
«Δεν κατηγορώ τον Γερμανό υπουργό που αρνήθηκε να συζητήσει μια ακόμη διαγραφή του ελληνικού χρέους. Οι εκλογές στη χώρα του απέχουν μόνο δυο μήνες. Δεδομένης της προσέγγισης του Βερολίνου στην επίλυση της κρίσης, δυσκολεύομαι να σκεφτώ έναν πιο σίγουρο τρόπο να χάσει ψήφους από το να πει: «εντάξει, ας αρχίσουμε να είμαστε ρεαλιστές τώρα».
«Όμως ο κ. Σόιμπλε πήγε ένα βήμα πιο μακριά θέτοντας θέμα ελληνικού συμφέροντος», συνεχίζει ο αρθρογράφος, ο οποίος καλεί τους αναγνώστες να αναρωτηθούν εάν η προσήλωση στο «δόγμα Σόιμπλε» είναι οικονομικά ορθολογική για την Ελλάδα «Εναλλακτικά, μήπως θα πρέπει η Ελλάδα να ετοιμαστεί για να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη; Ή να χρεοκοπήσει μέσα σε αυτή;», αναφέρει το άρθρο.
«Η βασική δυσκολία που συναντά κανείς προσπαθώντας να απαντήσει στην ερώτηση είναι οι υποθέσεις σχετικά με τις μελλοντικές πολιτικές επιλογές της χώρας. Ίσως η ελληνική κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει ανεπίσημες εγγυήσεις οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε όσα ξέρουμε. Σε ιδιωτικές συζητήσεις με άτομα που συμμετέχουν στη χάραξη στρατηγικού σχεδιασμού, πάντως, σπάνια συναντώ κάποιον που να μου πει στα ίσα πως η Αθήνα θα μπορούσε να σταθεροποιήσει την οικονομία της χωρίς ανεργία, ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσε να εξυπηρετεί πλήρως το χρέος της. Ισως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να έχει κρυφή πληροφόρηση πως η Ευρωζώνη θα συμφωνήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους, σε περαιτέρω επιμήκυνση των δανείων ή σε μειώσεις των επιτοκίων, ή σε όλα αυτά μαζί», επισημαίνεται. Εμείς οι υπόλοιποι, ωστόσο, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η μελλοντική πολιτική είναι πιο κοντά στην εκδοχή του κ. Σόιμπλε».
«Το να αξιολογήσει κανείς τις στενότερες οικονομικές προϋποθέσεις για μια έξοδο είναι πιο εύκολο. Για μια χώρα θα ήταν δύσκολο να οργανώσει μια μονομερή έξοδο από μια νομισματική ένωση, αν το πρωτογενές της δημοσιονομικό ισοζύγιο -πριν από την καταβολή των τόκων- ήταν σε ένα σημαντικό έλλειμμα.
Στην τελευταία πρόβλεψή της, η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά μηδενικό πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα για το τρέχον έτος και ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1,8 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος για το 2014. Από οικονομική άποψη, το σημείο στο οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να διακινδυνεύσει μια έξοδο είναι σίγουρα όλο και πιο κοντά», συνεχίζει το δημοσίευμα.
Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά σε μια πιθανή αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπου επισημαίνεται πως η χώρα θα αποκλειόταν από την εξωτερική χρηματοδότηση και δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα και θα κυκλοφορούσε εθνικό νόμισμα. «Θα υπήρχε σίγουρα ύφεση για κάποιο διάστημα, αλλά μια αληθινή απόσβεση θα έφερνε πίσω την ανάπτυξη στο μέλλον» αναφέρουν οι Financial Times, οι οποίοι θεωρούν ότι μια «έκρηξη» στον τουρισμό θα ήταν «το πιο απλό πλεονέκτημα» της χώρας.
«Θα ήταν αυτό όμως αρκετό;» διερωτάται το δημοσίευμα το οποίο παράλληλα υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο οικονομικό επιχείρημα κατά της εξόδου από το ευρώ στο παρελθόν, ήταν η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου δράσης. «Η χώρα δεν διαθέτει λειτουργία συστήματος για τη συλλογή φόρων. Τα καρτέλ αγοράς εργασίας, σημαίνουν ότι τα υποτιθέμενα οφέλη από μια ονομαστική υποτίμηση μπορεί να μην υπάρξουν ποτέ. Το άμεσο κέρδος στην ανταγωνιστικότητα, θα απορροφηθεί από τις αυξήσεις μισθών, αφήνοντας την πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία να παραμείνει αμετάβλητη», σημειώνει ο συντάκτης.
«Η κριτική μου πάνω στην πολιτική της ευρωζώνης προς την Ελλάδα δεν είναι η τραχύτητα της προσαρμογής, αλλά ο θεμελιώδης μακροοικονομικός αναλφαβητισμός της, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η αυταπάτη ότι το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις -ναι, και τα μέτρα λιτότητας- ήταν αναπόφευκτα. Υπάρχει μια ειρωνεία σε αυτό. Οι μεταρρυθμίσεις και η λιτότητα αποτελεί ταυτόχρονα προϋπόθεση για να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη, και μια προϋπόθεση για αναχώρηση.
Κλείνοντας, οι Financial Times επισημαίνουν ότι η Ελλάδα έχει πλέον μόνο δύο επιλογές: «Η πρώτη είναι η χρεοκοπία εντός του ευρώ -μια στρατηγική που απαιτεί πρόθυμους συμμάχους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την ΕΚΤ. Η δεύτερη είναι να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και η χρεοκοπία εκτός του ευρώ, μια απόφαση η οποία θα μπορούσε να παρθεί μονομερώς, εάν οι μακροοικονομικές καταστάσεις είναι σωστές. Μια χώρα μπορεί να αποφασίσει να μείνει στην Ευρωζώνη για λόγους πολιτικής ή για λόγους ασφαλείας. Αλλά σίγουρα είμαστε σε άλλο σημείο έρευνας, όταν η έξοδος από το ευρώ γίνεται οικονομικά βιώσιμη».
Μια τέτοια συζήτηση δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής ούτε για την Ελλάδα, ούτε για οποιαδήποτε άλλη χώρα, καταλήγει το δημοσίευμα.
πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου