Σάββατο 13 Απριλίου 2013

«Θέμα διεθνούς δικαίου», απαντά το ΥΠΕΞ στον Σόιμπλε

Σόιμπλε: Ανεύθυνες δηλώσεις για την καταβολή αποζημιώσεων. Δεν βλέπω καμία ελπίδα. Αβραμόπουλος: Δεν υπάρχει συσχετισμός αποζημιώσεων και μεταρρυθμίσεων. Ανοιχτό το θέμα του κατοχικού δανείου. Το θέμα άπτεται του διεθνούς δικαίου



Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ

Περιφρονώντας το διεθνές δίκαιο και τις αποδεδειγμένες υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα όσον αφορά τις οφειλές της από την εποχή της Κατοχής, την περίοδο 1941-1944 (κατοχικές επανορθώσεις, κατοχικό δάνειο, ατομικές αποζημιώσεις), ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ως άλλος δικαστής, αποφάσισε ότι το Βερολίνο δεν οφείλει στην Αθήνα τίποτα.
Εκτέλεση στην Κρήτη από το φωτογραφικό λεύκωμα του Αντώνη Σανουδάκη
Εκτέλεση στην Κρήτη από το φωτογραφικό λεύκωμα του Αντώνη Σανουδάκη


«Καμία ελπίδα» στο ζήτημα αυτό δεν έχει η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, καθώς «το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό».


Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μέσω της εφημερίδας «Neue Osnabrucker Zeitung» διαμήνυσε πως οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να οδηγούνται σε εσφαλμένη κατεύθυνση με όχημα τις δήθεν νόμιμες αξιώσεις των ελληνικών αρχών για καταβολή από τη Γερμανία πολεμικών επανορθώσεων. Αμεση και αυστηρή ήταν η απάντηση του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Ειδικότερα, ολόκληρη η δήλωση του κ. Σόιμπλε έχει ως εξής:


«Θεωρώ ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ανεύθυνες. Πολύ πιο σημαντικό από το να οδηγούνται οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε εσφαλμένη κατεύθυνση θα ήταν να τους εξηγήσει και να τους διαφωτίσει κανείς για το δρόμο προς τις μεταρρυθμίσεις και να τους συνοδεύσει σε αυτή την πορεία. Η Ελλάδα έχει επιτύχει πολλά μέχρι τώρα, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Και από αυτόν το δρόμο δεν πρέπει να παρεκκλίνει. Σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις για καταβολή αποζημιώσεων, δεν βλέπω καμία ελπίδα, γιατί το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό».


Απαντώντας στην προκλητική δήλωση του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος σημείωσε ότι «κανένας συσχετισμός δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει, ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις που γίνονται στην Ελλάδα και στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων».


Επίσης, σε έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή στις 5 Απριλίου, σε απάντηση σχετικής ερώτησης του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, ο υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι «το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, ως συνέπεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, απασχολεί από μακρού χρόνου την Ελλάδα και αποτελεί ζήτημα με ιστορικές, ανθρωπιστικές, πολιτικές και νομικές παραμέτρους».


Επιπλέον, ο κ. Αβραμόπουλος έθεσε και το θέμα του κατοχικού δανείου.


Πρόσθεσε ότι «ανοιχτό και διακριτό από το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων παραμένει το θέμα του κατοχικού δανείου, το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος υποχρεώθηκε να συνομολογήσει με τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις κατοχής».


Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε προ ημερών την απόρρητη Εκθεση της Ομάδας Εργασίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την έρευνα των αρχείων που αναφέρονται στον Α' και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για την επεξεργασία, αξιολόγηση και στοιχειοθέτηση των αξιώσεων του ελληνικού Δημοσίου και την υποβολή της σχετικής γνωμοδότησης.


Εντονες ήταν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για την πρόκληση Σόιμπλε.


Ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος έχει πρωτοστατήσει στο θέμα αυτό, υπογράμμισε ότι «ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εκτός από "ηγεμόνας" των κρατών της Ευρώπης, είναι και ανιστόρητος».


«Η δήλωσή του αποτελεί μνημείο αυταρχισμού και άγνοιας της ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου. Είναι αγνώμων, γιατί δεν αναγνωρίζει τη σημαντική συνεισφορά του ελληνικού λαού, που με την αντίστασή του βοήθησε να εδραιωθεί η δημοκρατία στην Ευρώπη. Ή μήπως αυτή την αντίσταση θέλει να εκδικηθεί; Ας προσέξει η Γερμανία, γιατί στο τέλος, και στους δύο πολέμους, ηττήθηκε», τόνισε.


Ούτε ο Χίτλερ


Σε κάθε περίπτωση χειρότερη και από τη χιτλερική Γερμανία αποδεικνύεται η σημερινή γερμανική κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την εκπλήρωση στοιχειωδών οικονομικών υποχρεώσεών της. Σύμφωνα με τον κ. Γλέζο, εκτιμώνται δίχως τους τόκους στα 108 δισ. ευρώ και σε ό,τι αφορά το αναγκαστικό δάνειο στα 54 δισ. ευρώ.


Ενώ η χιτλερική Γερμανία άρχισε, διαρκούσης της Κατοχής, να πληρώνει δόσεις για το αναγκαστικό δάνειο που είχε «συνάψει» με την κατεχόμενη Ελλάδα, για τη χρηματοδότηση των κατοχικών στρατευμάτων, η σημερινή Γερμανία αρνείται πεισματικά και προκλητικά να αντιμετωπίσει το θέμα τόσο των πολεμικών επανορθώσεων όσο και της αρπαγής των αρχαιολογικών θησαυρών.


ΠΑΣΟΚ και ΑΝΕΛ


Ανοιχτό θεωρεί το ΠΑΣΟΚ το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα.


«Δεν χρειαζόμαστε κανενός είδους υποδείξεις», τόνισε η εκπρόσωπος Τύπου, Φώφη Γεννηματά, επισημαίνοντας στον κ. Σόιμπλε ότι «η Ελλάδα δεν προσδοκά να σωθεί μέσα από τις αποζημιώσεις».


«Ο κ. Σόιμπλε και η παρέα του στο υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται για την άμεση εξόφληση των πολεμικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, συνολικού ποσού τουλάχιστον 162 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους, που οφείλει η Γερμανία στην πατρίδα μας, και να μάθουν επιτέλους ότι θα πρέπει να τηρούν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις απέναντι στον ελληνικό λαό που φτωχοποίησαν με τα Μνημόνια που επέβαλαν», αναφέρεται σε ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων.


Ελληνικές διεκδικήσεις από το '47

Οπως ανέδειξε σε παλαιότερη παρέμβασή του στο περιοδικό «Επίκαιρα» ο καθηγητής διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών Στέλιος Περράκης, «πέρα από τις καταστροφές των δημόσιων υποδομών και των ιδιωτικών περιουσιών, για τις οποίες η «Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων» το 1947 αναγνώρισε μια συνολική μελλοντική απαίτηση για Επανορθώσεις - Αποζημιώσεις ύψους 8,5 δισ. δολαρίων, αγοραστικής αξίας του 1938, χωρίς να αναγνωριστούν τα «διαφυγόντα κέρδη» για τις επόμενες δεκαετίες, η Ελλάδα ζήτησε τότε την αναγνώριση αποζημιώσεων ύψους 14 δισ. δολαρίων».
Ωστόσο, η Αθήνα ανακίνησε το θέμα αυτό από τις αρχές της δεκαετίας 1990, λαμβάνοντας την πρωτοβουλία να αποστείλει ρηματική διακοίνωση προς τη γερμανική κυβέρνηση και να θέσει το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, καλώντας παράλληλα τη γερμανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις.

Ταυτόχρονα, με πρωτεργάτη τον δικηγόρο Γιάννη Σταμούλη, ο οποίος κινητοποίησε τους κατοίκους του Διστόμου για την υποβολή αγωγών διεκδίκησης αποζημιώσεων, κατατέθηκαν ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων αλλά και διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων, μεταξύ άλλων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αγωγές από Ελληνες πολίτες, θύματα των θηριωδιών της γερμανικής Κατοχής.


Ν.Τ.

ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
Δικαιολογημένες ή παράλογες οι αξιώσεις των Ελλήνων;
Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΒΑΚΑ
Με προσεκτική τήρηση αποστάσεων, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στη Γερμανία ανέφεραν τις τελευταίες ημέρες το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου χωρίς πολλά σχόλια.
Χθες το επανέφεραν μαζί με τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι το θέμα έχει λήξει προ πολλού. Κάποια προσέθεσαν και τις ελληνικές θέσεις, ότι πρόκειται για ζήτημα διεθνούς δικαίου που θα πρέπει να λυθεί αρμοδίως. Δύο διαμετρικά αντίθετες απόψεις όμως ξεχωρίζουν, περιγράφοντας το κλίμα που επικρατεί για το θέμα στη Γερμανία.

Από τη μία πλευρά εκείνη της εφημερίδας «Die Welt», που προ λίγων ημερών έγραψε για «ελληνικές αξιώσεις 500 δισ. ευρώ για πολεμικές αποζημιώσεις», προτείνοντας ως εξήγηση ότι «τα αστρονομικά ποσά για αποζημιώσεις που προβάλλουν κάθε τόσο τις τελευταίες δεκαετίες έχουν περισσότερο κίνητρα εσωτερικής παρά εξωτερικής πολιτικής. Με αυτό τον τρόπο η οργή των πολιτών στρέφεται κατά της Γερμανίας. Αυτές οι αξιώσεις δεν έχουν πλέον νομικό έρεισμα. Και αυτό το γνωρίζουν και οι Ελληνες». Πρόκειται για την εύκολη λύση, να υποστηρίζουν δηλαδή ότι πρόκειται για «πυροτέχνημα» εσωτερικής κατανάλωσης, το οποίο οι Γερμανοί δεν πρέπει να παίρνουν στα σοβαρά ή να τους κάνει να ανησυχούν.


Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η θέση που πήραν χθες κάποιες άλλες εφημερίδες, όπως η «Stuttgarter Zeitung», η «Tagesspiegel» και η «Hannoversche Allgemeine Zeitung», οι οποίες δημοσίευσαν την ανταπόκριση του Γκερντ Χέλερ από την Αθήνα. Ο συντάκτης αναφέρει ότι οι αξιώσεις μπορεί να είναι από 162 έως 300 δισ. ευρώ, αλλά συνεχίζει:


Μάταια περιμένουν


«Πολλά χρήματα, αλλά και πολλά δεινά: σε λίγες κατακτημένες χώρες έκαναν οι Γερμανοί τόσες καταστροφές όπως στην Ελλάδα. Στα 3,5 χρόνια της κατοχής εκτελέστηκαν 130.000 άνθρωποι, μεταξύ τους γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, κυρίως ως "αντίποινα" για επιθέσεις ανταρτών. Εβδομήντα χιλιάδες Ελληνες εβραίοι εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τριακόσιες χιλιάδες Ελληνες πέθαναν από το κρύο και την πείνα, επειδή οι Γερμανοί είχαν κατασχέσει τρόφιμα και καύσιμα. Καταστράφηκαν 500.000 κατοικίες, το 50% της βιομηχανίας και το 75% του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.


»Το 1960 η Γερμανία πλήρωσε αποζημιώσεις ύψους 115 εκατ. μάρκων στην Ελλάδα. Τα χρήματα προορίζονταν αποκλειστικά για τους απογόνους των δολοφονημένων Ελλήνων εβραίων. Αποζημιώσεις για τις καταστροφές που έγιναν και αποπληρωμή του αναγκαστικού δανείου, οι Ελληνες ματαίως περιμένουν μέχρι σήμερα».


Η ιδέα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εξοφλήσει μεγάλο μέρος του χρέους της με τις αποζημιώσεις είναι δελεαστική, αλλά όχι πολύ ρεαλιστική, συνεχίζει ο Χέλερ, δεδομένου ότι όλες οι σχετικές προσπάθειες σε γερμανικά και διεθνή δικαστήρια έχουν αποτύχει.


Η συμφωνία του 1990


Διαφωτιστική, όμως, για τη γερμανική θέση στο θέμα είναι η εξήγηση την οποία προτείνει στην έντυπη έκδοσή της η εφημερίδα «Badische Zeitung»: «Κατά τη διάσκεψη των Συμμάχων στο Παρίσι, το 1946, απονεμήθηκαν στους Ελληνες αποζημιώσεις 7,1 δισ. δολάρια. Κατά τη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1953, για το χρέος, οι αποζημιώσεις αναβλήθηκαν (γενικώς, όχι μόνο στην Ελλάδα) για μετά τη σύναψη συνθήκης ειρήνης. Αν η Συμφωνία "Δύο συν Τέσσερις" (σ.σ.: Η Συμφωνία του 1990, μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, αφ' ενός, και των τεσσάρων δυνάμεων κατοχής, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Γερμανία, ΕΣΣΔ, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ, αφ' ετέρου), που επισφράγισε την επανένωση της Γερμανίας, ερμηνευτεί ως συνθήκη ειρήνης (όπως κάνουν οι Ελληνες), προκύπτει ακριβώς η υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων. Το Βερολίνο βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο: Η Συμφωνία αυτή δεν αναφέρεται ρητά ως μια συνθήκη ειρήνης».



πηγή: enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου