«H δημιουργία μιας νέας ιστορικής συμμαχίας μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας εναντίον ενός "κοινού εχθρού" θα πρέπει να θεωρηθεί ως προάγγελος κακού για όλο τον κόσμο, αφού θα ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας», σηματοδοτώντας την ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή», δήλωσε στο Russia Today News ο πολιτικός αναλυτής Chris Bambery, προσθέτοντας ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε επίσης να βλάψει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ίδια την κυβέρνηση Erdogan.
Russia Today: Εάν η Άγκυρα συμμετάσχει σε μια διαδικασία δημιουργίας συμμαχίας με το Ισραήλ και η διαδικασία αυτή υλοποιηθεί τελικά, ποια είναι η εκτίμησή σας για την όντως απίθανη αυτή συμμαχία, με βάση τα σημερινά δεδομένα;
Chris Bambery: Πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του Erdogan πριν από μια δεκαετία, η Τουρκία και το Ισραήλ ήταν πολύ στενοί σύμμαχοι στη Μέση Ανατολή. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι η Τουρκία αποτελεί μια από τις χώρες που αποτελούν το κύριο μέρος της εμπροσθοφυλακής του ΝΑΤΟ, αν ληφθεί υπ’ όψιν ο τεράστιος όγκος εξοπλισμών που έχουν επενδυθεί στην Τουρκία από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επομένως, υπάρχει ήδη μια ιστορική συμμαχία μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας, η οποία τροφοδοτείται, αν θέλετε, από την αντιπάθεια πολλών αραβικών κρατών, από τα οποία και η Τουρκία και το Ισραήλ αντιμετωπίζονται ως εχθρικά κράτη. Υπό τον Erdogan, ο στρατός έχει τεθεί υπό κάποιο έλεγχο στην Τουρκία. Νομίζω ότι το όλο ζήτημα είναι διττό και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Πρώτον, αν ο Erdogan συγκατατεθεί στη χρήση τουρκικής στρατιωτικής βάσης στην επίθεση κατά της Συρίας, αυτό πρόκειται να τροφοδοτήσει τη δυσαρέσκεια που ήδη αντιμετωπίζει, με τις διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ και αλλού.
Δεύτερον, δεδομένου ότι ο Erdogan έχει υπερβεί τα όριά του και έχει «ξεφύγει», μόνο και μόνο για να αυτοπαρουσιαστεί ως υπερασπιστής της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και φίλος των Παλαιστινίων, πηγαίνοντας πίσω σε μεγάλο βαθμό τα όποια βήματα για μια ιστορική συμμαχία με το Ισραήλ , εάν σήμερα συμφωνήσει σε μια τέτοια επίθεση, θα δυναμιτίσει κυριολεκτικά τις σχέσεις αυτές που ο ίδιος σφυρηλάτησε.
Russia Today: Αναφερθήκατε σε εσωτερικές εντάσεις στην Τουρκία, αλλά ποιες θα είναι οι ευρύτερες επιπτώσεις μιας τέτοιας συμμαχίας με το Ισραήλ, στον αραβικό κόσμο, για παράδειγμα; Πώς θα αντιδράσουν οι χώρες αυτές στην εξωτερική πολιτική του Erdogan, μετά τη σύναψη της συμμαχίας αυτής;
Chris Bambery: Ορισμένες χώρες του αραβικού κόσμου, όπως για παράδειγμα η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, δεν ενδιαφέρονται στο ελάχιστο για το ποιος τελικά θα διεξαγάγει τις επιθέσεις κατά του καθεστώτος Assad. Δεν κόπτονται για το εάν αυτό θα το αναλάβει το Ισραήλ ή κάποια άλλη χώρα, αφού η δική τους ατζέντα φθάνει μέχρι ενός σημείου και δεν μπορεί να επεκταθεί παραπέρα.
Ωστόσο, μια νέα συμμαχία Ισραήλ – Τουρκίας θα θεωρηθεί ως προάγγελος κακού για όλο τον κόσμο. Ιδιαίτερα εάν μια τέταρτη κατά σειρά στρατιωτική επίθεση σε συριακό έδαφος, τον δράστη της οποίας ήδη γνωρίζουμε, αφού είναι σαφές ότι οι Ισραηλινοί έχουν πραγματοποιήσει αυτές τις επιθέσεις, στηριχθεί από τον τουρκικό στρατό με οποιονδήποτε τρόπο, τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας», σηματοδοτώντας την ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή.
Γνωρίζουμε επίσης ότι το Ισραήλ θα ήθελε να χρησιμοποιήσει την Τουρκία ως ορμητήριο για μια επίθεση εναντίον του Ιράν. Και αν οι Τούρκοι επιτρέψουν τη χρήση βάσεων στο έδαφός τους για μια επίθεση εναντίον της Συρίας, ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν οι ίδιες αυτές βάσεις για μια επίθεση εναντίον του Ιράν;
Η προοπτική αυτή θα οδηγήσει σε μια τραγωδία για ολόκληρη την περιοχή. Για τον λόγο αυτό, η πιθανότητα για μια οποιασδήποτε μορφής ντε φάκτο συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ προκαλεί έντονες ανησυχίες σε όλες τις χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Russia Today: Εκτός από την απειλή από την πλευρά του Ιράν, είναι βέβαιο ότι το Ισραήλ θεωρεί ως άμεση απειλή την μεταβίβαση όπλων στα χέρια της Χεζμπολάχ. Αν επομένως αποφασιστεί να πραγματοποιηθούν τελικά οι επιθέσεις αυτές, θα προβάλουν ως δικαιολογία την αυτοάμυνα;
Chris Bambery: Μπορεί να προβάλουν ως δικαιολογία την υποτιθέμενη απειλή από την Χεζμπολάχ, αλλά να θυμάστε ότι μια τέτοια επίθεση από την πλευρά του Ισραήλ θα ισοδυναμεί με επίθεση εναντίον του Λιβάνου. Η Χεζμπολάχ ανέκαθεν δρούσε ως η στρατιωτική άμυνα αποκλειστικά του Λιβάνου εναντίον των επανειλημμένων επιδρομών και εισβολών στο έδαφος της χώρας αυτής. Αυτό θα πρέπει να το διευκρινίσουμε και να μην το ξεχνάμε.
Επίσης, θα πρέπει να θυμηθούμε ποιους ακριβώς εξοπλίζουν οι Δυτικοί στη Συρία. Εξοπλίζουν την Αλ-Κάιντα και κάποιους υποστηρικτές της. Οπότε είναι εύλογο οι Ισραηλινοί να ανησυχούν μήπως ένα μέρος αυτών των όπλων καταλήξει σε λάθος χέρια.
Ζούμε πραγματικά μια περίεργη ιστορική συγκυρία, με την Σαουδική Αραβία να έχει συνάψει μια άτυπη, αλλά de facto συμμαχία με το Ισραήλ στα πλαίσια της σταυροφορίας για την ανατροπή του καθεστώτος Assad.
Το γεγονός αυτό αρκεί για να αποδείξει μέχρι πού μπορεί να φθάσουν κάποια κράτη, μόνο και μόνο για να επιτευχθεί η ανατροπή του καθεστώτος Assad, και πόσο διατεθειμένα είναι να ρισκάρουν την ίδια την ασφάλειά τους για την επίτευξη ενός στόχου που τους υπαγορεύεται από αλλού.
πηγή: Russia Today
απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου