«Φανταστείτε ένα μαγαζί το οποίο δεν τα πάει και ιδιαιτέρως καλά.
Στην καλύτερη περίπτωση, τα έσοδα του μαγαζιού δεν παρέχουν ούτε τα προς το ζην στον ιδιοκτήτη.
Στην χειρότερη, δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα του μαγαζιού.
Έτσι, η βιωσιμότητα του εξασφαλίζεται με την εξασφάλιση δανείων από φίλους και συγγενείς. Έως πότε όμως…;»
Με τον άνωθεν παραλληλισμό, οι «Financial Times» αντικατοπτρίζουν την κατάσταση της ευρωζώνης και των αδύναμων μελών της.
Η έλευση του ευρώ επίφερε ετερόκλιτα αποτελέσματα στις οικονομίες των μελών της Ευρωζώνης.
Για παράδειγμα, από την έναρξη του ευρώ, το κόστος εργασίας στα κράτη – μέλη αυξήθηκε δυσανάλογα, καθώς ενώ η άνοδος στην Γερμανία διατηρήθηκε στο 13% στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία ξεπέρασε το 30%.
Το ίδιο ισχύει και σε έτερους οικονομικούς δείκτες, όπου παρουσιάστηκαν οξείες αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών.
Ωστόσο, υπερθεματίζει ο Samuel Brittan, η δημιουργία του ευρώ προϋποθέτει την ύπαρξη μίας Ευρώπης, η οποία θα λειτουργεί και θα δρα ως ομογενοποιημένη δύναμη.
«Η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης, δηλαδή μία ετεροβαρούς Ένωσης, καθιστά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα μη βιώσιμο» προσθέτει και διερωτάται κατά πόσο η Ευρωζώνη θα συνεχίζει να φυτοζωεί…
«Τα δάνεια και η οικονομική βοήθεια δεν τρέπει το μη βιώσιμο, σε βιώσιμο» εξηγεί παράλληλα, παραθέτοντας τέσσαρα σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης:
1. Η λιτότητα στην περιφέρεια, η οποία θα επιφέρει μείωση του εργασιακού κόστους και των τιμών στα επίπεδα των χωρών του Βορρά, πετυχαίνει. Έτσι, η οικονομία και το παραγόμενο προϊόν θα καταστεί άκρως ανταγωνιστικό. Ωστόσο, «ερωτηματικό» παραμένει ο απαιτούμενος για την «διόρθωση» χρόνος.
2. Η περιφέρεια παραμένει στάσιμη, λιμνάζοντας στα προβλήματά της.
3. Η Γερμανία και οι χώρες του Βορρά ακολουθούν μία πιο «επεκτατική» πολιτική, διασώζοντας τον Νότο
4. Μία ή και περισσότερες χώρες του Νότου αποχωρούν από την Ευρωζώνη. Έτσι, η Ευρωζώνη τρέπεται σε «κόλαση» και ξεκινά η αρχή του τέλους…
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου