Του Γιώργου Κράλογλου
Σώστε, με μια αριστερή κυβέρνηση, το σημερινό κοινωνικό κράτος που θα διαλύσει το μνημόνιο… μας παροτρύνει ο ΣΥΡΙΖΑ «προλαβαίνοντας» τους κυβερνώντες πριν μας στερήσουν την σημερινή αντίληψη για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, της παιδείας και της υγείας… Μακάρι να μας ερχόταν αυτή η ανατροπή και από τα θεμέλια μάλιστα . Έλα όμως που ούτε αυτό φαίνεται;
Αλλά ο Θεός να μας φυλάει και από αυτό που υπονοεί ο ΣΥΡΙΖΑ κοινωνικό κράτος και τοπική αυτοδιοίκηση.
Πρώτον γιατί έχουμε ήδη αριστερό κοινωνικό κράτος σύμφωνα με όσα μας βεβαίωναν και δεν έπαψαν να υποστηρίζουν μέχρι το 2009 αλλά και οι επόμενες έως σήμερα τριτοκοσμικές και οι λαϊκοδεξιές κυβερνήσεις που εναλλάχθηκαν στην εξουσία.
Δεύτερον γιατί μας χρειάζονται άλλες τόσες δεκαετίες (όσες δηλαδή και αυτές που το υποφέρουμε) το λεγόμενο κοινωνικό κράτος για να αποτυπωθούν όλες οι ρεμούλες, τα σκάνδαλα, οι λαμογιές, οι κομπίνες, και τα βολέματα, και να φανεί έτσι πόσο ριγμένοι ήταν όλοι εκείνοι που βρέθηκαν έξω από το «Μεγάλο κόλπο της Παιδείας, της Υγείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Το Μεγάλο Πολιτικό Κόλπο που ξεκίνησε με τους τότε ερασιτέχνες και στην συνέχεια επαγγελματίες πολιτικούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (δεν συμπεριλαμβάνω τους ολίγους πραγματικά ιδεολόγους που δεν κατάλαβαν το «Κόλπο») και καταλήγει στις ημέρες μας με την ανακάλυψη και υποκόσμου και μαφίας σε όλους τους μηχανισμούς λειτουργίας της Υγείας, της Παιδείας των κοινωνικών παροχών και των Δήμων. Και αναφέρομαι μόνο σε όσους έχουν παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη για καταχρήσεις, για κλοπές, σπατάλες και για παράνομες συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας και τυφλού σε νησιώτες δύτες… και ακροβάτες…
Τρίτον γιατί αν ο ΣΥΡΙΖΑ υπονοεί ότι θα εφαρμόσει ένα δικής του εμπνεύσεως… αριστερό κοινωνικό σύστημα τότε είναι που πρέπει να κουμπωθούμε οι πάντες καθώς θα κληθούμε να το πληρώσουμε αφού δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για την υπολειτουργία… αυτού που σήμερα αποκαλούν κοινωνικό σύστημα. Και επειδή οι συνιστώσες αλλά και ο κ. Τσίπρας αντί να μας εξηγήσουν με απλότητα και με σαφήνεια γενικότερα την οικονομική και κοινωνική τους πολιτική περισσότερο μας μπερδεύουν με ασάφειες έως αρλούμπες από τις συνιστώσες και τους επαναστάτες της φραπεδιάς… καλύτερα είναι να ξέρουμε γιατί μιλάμε.
Την προηγούμενη φορά, το 1980, που τα χάψανε όσοι τα χάψανε τα αρλουμποειδή του ανύπαρκτου σοσιαλισμού του Ανδρέα Παπανδρέου είδαμε την κατάντια μας.
Να μην βρίσκει κανείς δουλειά σήμερα γιατί δεν υπάρχει κανένας ηλίθιος σε αυτήν την χώρα να προσλάβει κόσμο και να πληρώνει άλλο ένα μισθό σε εισφορές που μετατρέπονται σε επιδόματα και συντάξεις μαϊμού… Γι΄ αυτό και οι εργαζόμενοι, που επίσης δεν είναι ηλίθιοι να πληρώνουν αυτήν την χαβούζα – κοινωνικό κράτος χωρίς να βλέπουν ανταποδοτικότητα στην περίθαλψη και στην σύνταξη τους «συναινούν» στην αδήλωτη εργασία εξασφαλίζοντας έτσι λίγα ευρώ περισσότερα. Αυτό το κοινωνικό κράτος λοιπόν, για το οποίο κόπτεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι που έχει επισημοποιήσει την λεγόμενη μαύρη εργασία συνυπολογίζοντας και το επίδομα ανεργίας…
Και είναι απολύτως βέβαιο ότι κανείς λογικός άνθρωπος στην χώρα αυτή δεν υποστηρίζει ότι έχουμε κοινωνικό σύστημα παιδείας, υγείας και τοπικής αυτοδιοίκησης που πρέπει… να το προσέχουμε μην το χάσουμε.
Αλλά αντίθετα οι πάντες, κατά την άποψή μου, κατανοούν ότι στην σημερινή οικονομική κατάντια της χώρας πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα.
Συνεπώς το πρώτο στο οποίο καλείται να απαντήσει οποιοσδήποτε από την αντιπολίτευση υπόσχεται αλλαγές και αναδόμηση του κοινωνικού συστήματος είναι πως θα χρηματοδοτηθεί το νέο σύστημα.
Γιατί το «λεφτά υπάρχουν…» είναι μόνο για ανέκδοτα, επιθεωρήσεις και πολλές σφαλιάρες…
Και επειδή κάποιοι έχουν στην άκρη της γλώσσας τους έτοιμη την πρόχειρη κριτική ότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο Τσίπρας έχουν κυβερνήσει και άρα δεν φταίνε… σπεύδω να προσθέσω (στα παραπάνω) ότι οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα αποσπούν την προσοχή της κοινωνίας από την πραγματικότητα και δημιουργούν ελπίδες που είναι το ίδιο καταστροφικές με τις επιπτώσεις από την πολιτική των κυβερνώντων.
Πολύ δε περισσότερο όταν παρέρχονται από πολιτικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης που διεκδικούν, με πολλές πιθανότητες, την εξουσία και για τα οποία δεν διακρίνεται καμία απολύτως ενόχληση στην ιδέα ότι θα κυβερνήσουν τόσο από τους δανειστές όσο και από τους ηγέτες που έχουν τους λόγους τους να μας χρηματοδοτούν και να μας κρατούν οικονομικά ζωντανούς έστω και με τεχνητή αναπνοή… μέχρι να δουν τι θα αποφασίσουν για την Ευρώπη.
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου