Ο βασικός πυροδότης των εξελίξεων είναι το οικονομικό αδιέξοδο που χρεώνεται η κυβέρνηση του μνημονίου, ο υπηρέτης του κεφαλαίου και της τρόικας και η συνακόλουθη αδυναμία για ”κοινωνική συναίνεση” και ”πολιτική σταθερότητα”. Το παραμύθι για τα θαύματα που θα γίνονταν μετά τις γερμανικές εκλογές μας τελείωσε…
Που το πάνε τώρα;
Ο αστικός κόσμος επιδιώκει να οδηγήσει τα πράγματα σε μια πρωτόγνωρη κοινοβουλευτική δικτατορία, σε ένα μόνιμο καθεστώς ‘’έκτακτης ανάγκης’’, σφαγιασμού των λαϊκών δικαιωμάτων
.
Κορμός αυτού του δρόμου θα είναι ένας νέος ανασυγκροτημένος ακροδεξιός πολιτικός συνασπισμός με πυρήνα τη Νέα Δημοκρατία. Αξιοποιούν σε αυτό το σχέδιο, εναλλάξ, πότε ως δόρυ, πότε ως φόβητρο τον κίνδυνο του φασισμού που οι ίδιοι γέννησαν και συντήρησαν.
Η Χρυσή Αυγή θα δεχτεί ένα δυνατό χτύπημα σε αυτό το δρόμο, όχι για να εξαφανιστεί ως λογική, αλλά ακριβώς για να ελεγχθεί και να καταστεί δυνατό να συμβάλει στη νέα αυτή διάταξη. Με τα λόγια του Μπ. Παπαδημητρίου: ‘’για να σοβαρευτεί…’’. Με ή χωρίς το κόμμα της ΧΑ. Με άλλο φασιστικό μόρφωμα ή ενσωμάτωση σε ΝΔ και άλλους σχηματισμούς. Πάντως, ”χωρίς πλέον τα εγκληματικά στοιχεία…”. Άλλωστε ”δεν διώκονται για τις πολιτικές ιδέες τους, αλλά για αξιόποινες ποινικές πράξεις”…Σωστά;
Η δράση του ακροδεξιού ΝΔικού βέλους, προϋποθέτει ένα “τόξο συναίνεσης”, με επίκληση της ‘’συνταγματικής νομιμότητας’’ και μέσω του αντιφασιστικού εξαγνισμού. Αυτό όμως με τη σειρά του απαιτεί υποταγή ή/και συντριβή της αριστεράς, ειδικά της επαναστατικής κομμουνιστικής, με νέα εκδοχή της ‘’θεωρίας των δύο άκρων’’.
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την άμεση, θαρραλέα, κοινή δράση της αριστεράς στο βασικό πεδίο των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή στο εργατικό κίνημα, τον δρόμο, τη διαδήλωση, την απεργία. Με στόχο την ανατροπή από τα αριστερά, ενάντια στην δικτατορία του κεφαλαίου και της ΕΕ, για το ψωμί, την δημοκρατία και την ελευθερία.
Δράση για τη δημοκρατία και την ελευθερία, μαζί και αντιφασιστική δράση, αγκαλιά με τους οικονομικούς και κοινωνικούς δολοφόνους, τα καθεστωτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, δεν μπορεί να υπάρξει.
Και αντίστροφα:
Ο αγώνας ενάντια στην ανεργία, τη μνημονιακή ανέχεια, τη φτώχεια, τη λιτότητα, δεν μπορεί να είναι άχρωμος και άοσμος. Αλλά σε αποφασιστική αναμέτρηση με την δικτατορία και το δεσποτισμό του κεφαλαίου, τον πολιτικό ολοκληρωτισμό του συστήματος, την ευρωκρατική επιβολή και το φασιστικό τέρας.
Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος μπροστά μας. Και δεν παίζουμε μόνοι μας…
Στην αρχή της βδομάδας οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής ως γνήσιοι συνεχιστές του Γκαίμπελς προσπάθησαν να εμφανίσουν τον Γ. Δελαστίκ, ως …αθωωτή τους, αναμιγνύοντας φράσεις και λέξεις όπως σε καζάνι σαπωνοποιίας που θα ήθελαν να δουλεύουν. Απόπειρα δηλωτική του πανικού και της ποιότητας του φασιστικού εσμού.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λοιπόν υπέρ της Χρυσής Αυγής…
Την Παρασκευή, ο Γιώργος Τράγκας, στην εκπομπή του στο «Real Fm», ισχυρίστηκε ότι η στήλη του κ. Μπογιόπουλου κόπηκε από τον “Ριζοσπάστη” αμέσως μετά τη δημοσίευση στην ίδια στήλη, εγγράφου της Αστυνομίας όπου από το 1999 καταγράφονται οι γνωστές στην Αστυνομία (και στο κράτος) σχέσεις της Χρυσής Αυγής με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ, του Στρατού, αλλά και με βουλευτές.
Και το ΚΚΕ λοιπόν στηρίζει τη Χρυσή Αυγή, σύμφωνα με τον προστάτη και προαγωγό της κύριο Τράγκα….
Τσούρμο από δεξιούς ιστότοπους του κλίματος Φαήλου Κρανιδιώτη, ξερνάνε κάθε μέρα πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πίσω από τη Χρυσή Αυγή, για να μη βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ!
Και ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν ‘’σπρώχνει’’ τη νέο-ναζιστική Χρυσή Αυγή…
Από κοντά βέβαια και το παμπάλαιο Βενιζέλειο απόφθεγμα: ‘’όσοι στήριξαν τις πλατείες, εξέθρεψαν τη Χρυσή Αυγή’’
Και οι μαζικές λαϊκές αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις επομένως ήταν υπέρ των ναζιστών…
‘’Αφού όλοι λοιπόν μοιάζουν στο τέρας, γιατί το τέρας να θεωρείται τόσο άσχημο;’’ Αυτό θέλουν να είναι το συμπέρασμα. Αλλιώς: Άμα τους βρωμίσουμε όλους, ίσως δε ξεχωρίζει η μπόχα μας”.
Πού είναι η ουσία όλων των παραπάνω;
Δεν συμπυκνώνουν κυρίως το στρίμωγμα και την απελπισία των ναζιστών.
Δεν ερμηνεύονται με τις τρέχουσες πολιτικές αντιπαραθέσεις της οκάς.
Συντείνουν και κάπου αλλού: Όχι μόνο υπάρχουν και άλλα ”άκρα” που πρέπει να παταχτούν, αλλά αυτά τα ”άκρα” συγκλίνουν και αλληλοϋποστηρίζονται ενάντια στη μοναδική σώφρονα στάση που συγκροτούν οι Σαμαράς, Βενιζέλος!
Αφέλειες και ελαφρότητες δε χωράνε εδώ.
Δεν είναι απαραίτητο να ασπάζεται κανείς ότι λέει, γράφει ή πράττει το ένα ή το άλλο κόμμα ή ρεύμα της αριστεράς.
Δε χρειάζεται να σταματήσει η αναγκαία και απαιτητική συζήτηση για το ρόλο και την πολιτική κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ. Για τη συμβολή τους ή/και τα λάθη τους. Παραλυτικές ομοφωνίες νεκροταφείου δεν μας χρειάζονται.
Ωστόσο, ο πειρασμός της υποταγής σε μία σκέψη που λέει ‘’αξιοποιώ ότι κονταίνει ένα διπλανό αριστερό ρεύμα’’, θα αποτελεί τον ορισμό της πολιτικής και ταξικής ανευθυνότητας.
Αντίθετα, η αριστερή αντεπίθεση με σημαία τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα και τις απελευθερωτικές αξίες και ιδανικά, για την ανατροπή κάθε είδους χούντας, είναι το πεδίο στο οποίο θα αναγεννηθεί η αριστερά ως δύναμη για το λαό, ως δύναμη καινοτόμα, αναγεννητική, επαναστατική.
aristeroblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου