Γράφει ο Κώστας Παντελάκης
Οι Κυβερνητικοί εταίροι κινούνται στην πεπατημένη.
Η κυβέρνηση τους, κατά αυτούς, είναι η εγγύηση για τη σίγουρη πορεία, που χωρίς ρίσκα και επικίνδυνες τακτικές οδηγεί τη χώρα εκτός των μνημονίων, στην ανάπτυξη. Ισχυρίζονται ότι σταδιακά ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα βάρη και θα ανταμειφτεί για τις τεράστιες θυσίες που έκανε.
Υποστηρίζουν πως αυτοί είναι η καλύτερη εγγύηση ότι η διαπραγμάτευση με την τρόικα και τους δανειστές θα οδηγήσει στην ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους προς όφελος της χώρας και του λαού.
Στο πολιτικό επίπεδο η κυβέρνηση, από τα πράγματα, θα οξύνει στο έπακρο την αντιπαράθεση με το ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι η πόλωση που θα δημιουργήσει θα τη βοηθήσει στη συσπείρωση ευρύτερων δεξιών και κεντρώων ψηφοφόρων.
Ο Σύριζα περνά από την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων (πράξη που θα αποκαθιστούσε μισθούς, συντάξεις, παροχές της κοινωνικής ασφάλισης, υγείας κ.λπ) στην ουσιαστική αποδοχή τους και στην αντιμετώπιση της πιο ακραίας φτώχειας.
Οι εξαγγελίες του υπογραμμίζουν το σεβασμό και την προσήλωσή του Σύριζα στο πλαίσιο όπως αυτό εκφράζεται κυρίως μέσω των ευρωενωσιακών αποφάσεων και συνθηκών, της χρήσης των κοινοτικών πόρων και σε τελική ανάλυση στα όρια που έχουν χαράξει τα μνημόνια και οι αποφάσεις των τελευταίων πέντε χρόνων.
Αυτό εκφράζει η αγωνιώδης προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει στην κυβερνητική συμαχία ότι θα σεβαστεί τη δημοσιονομική πειθαρχία.
Αυτό ακριβώς έκανε απολύτως σαφές ο Γιάννης Δραγασάκης λέγοντας ότι "δεν θα υπάρξουν ελλειμματικοί προϋπολογισμοί".
Είναι πλέον αναγκαία μια ισορροπημένη τακτική χωρίς μηδενισμούς που θα λέει καθαρά ότι το πρόγραμμα αυτό μόνο στην ανακούφιση σ’ ένα βαθμό της εξαθλίωσης οδηγεί.
Και, μάλιστα, σε συμφωνία με το σύστημα και ότι οι όποιες παροχές μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν όταν δεν θα του είναι πλέον απαραίτητες.
Παράλληλα απαιτείται η προβολή ενός ολοκληρωμένου πλαισίου στόχων για την αντιμετώπιση των τεράστιων λαϊκών αναγκών και των αιτιών για τα δεινά της χώρας και του λαού..
Με την προώθηση μόνο οικονομικών αιτημάτων -όσο και αν είναι αναγκαία και ζωτικής σημασίας- ο κίνδυνος του οικονομισμού είναι μεγάλος.
Αυτά πρέπει να μπολιάζονται με μεταβατικούς πολιτικούς στόχους (αναμέτρηση με την ΕΕ , χρέος, κ.λπ), ανάλογα σε κάθε περίπτωση με τις συνθήκες και το επίπεδο ωριμότητας των πολιτών.
Η ανάπτυξη μιας μεγάλης πολιτικής και ιδεολογικής καμπάνιας η οποία θα απαντάει πειστικά στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς τής συγκυβέρνησης και στον αποπροσανατολισμό του Σύριζα.
Ο Ελληνικός λαός να κληθεί να αγωνιστεί για να σπάσει ο βρόγχος του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας που του επέβαλαν οι μηχανισμοί του συστήματος και επιδιώκει να τον συνεχίσει ο Σύριζα.
Σήμερα άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες και καθένας θέτοντας ανοιχτά τις θέσεις του παίρνει και τις ευθύνες που του αναλογούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου